Τον κοιτάζει βαθιά στα μάτια. Ο Άντρας την κοιτάζει κι αυτός. Νιώθουν ότι αγγίζονται με το βλέμμα. Βυθίζονται ο ένας μέσα στο βλέμμα του άλλου μέχρι που σταματούν να βλέπουν και αρχίζουν να κυττούν την ομορφιά που υπάρχει κλεισμένη εκεί μέσα, την ευαισθησία, την τρυφερότητα… Δεν βλέπουν πια το πρόσωπο, αρχίζουν να βλέπουν την Ψυχή…
Αυτή είναι μια μοναδική στιγμή.
Ο εξωτερικός κόσμος και ο εσωτερικός κόσμος συναντιούνται σε αυτό το βλέμμα. Αναμειγνύονται και γίνονται ένα… Συγχωνεύονται…
Ο εξωτερικός κόσμος και ο εσωτερικός κόσμος συναντιούνται σε αυτό το βλέμμα. Αναμειγνύονται και γίνονται ένα… Συγχωνεύονται…
💦 Πλησιάζουν ακόμα περισσότερο και μυρίζουν ο ένας τον άλλον.
Αφήνουν τις μυρωδιές του Έρωτα να κατακτήσουν κάθε τους κύτταρο. Το μυαλό αποχωρεί από την ερωτική σκηνή επιτρέποντας στις αισθήσεις να πρωταγωνιστήσουν σε αυτό το καινούργιο πεδίο ένωσης.
Αυτή είναι μια μοναδική στιγμή.
Ο εξωτερικός άντρας συναντά την εξωτερική γυναίκα προετοιμάζοντας τον χώρο για να συναντήσει ο εσωτερικός άντρας την εσωτερική γυναίκα.
Ο εξωτερικός άντρας συναντά την εξωτερική γυναίκα προετοιμάζοντας τον χώρο για να συναντήσει ο εσωτερικός άντρας την εσωτερική γυναίκα.
💦 Ο Άντρας απλώνει το χέρι και την αγγίζει…
Η επαφή είναι απαλή, σαν άγγιγμα πεταλούδας. Αγγίζει με απαλότητα τα μαλλιά το πρόσωπο, τα χείλη, το λαιμό, το στήθος… Χωρίς βιασύνη γλιστρά το άγγιγμα του, χωρίς σκοπό. Παραδίνεται κι εκείνος στο χάδι που δίνει. Γίνεται το ίδιο το χάδι. Αγγίζει με ιερότητα αυτό το σώμα, το απαλό σαν μετάξι…
Η Γυναίκα παραδίδει τον εαυτό της στο άγγιγμα του Άντρα και σταδιακά γίνεται κι αυτή το χάδι. Αγγίζει κι εκείνη με ιερότητα το σώμα του, το στιλπνό σαν αλάβαστρο… Χάνονται ο ένας μέσα στο άγγιγμα του άλλου…
Αυτή είναι μια μοναδική στιγμή.
Ο εξωτερικός κόσμος και ο εσωτερικός συναντιούνται ξανά σε αυτό το άγγιγμα και συγχωνεύονται καθώς η απαλότητα με την οποία αγγίζονται διαλύει τα σώματα, την πυκνή ύλη και αφήνει τον Άντρα και την Γυναίκα ασώματους, άυλους, σκέτες αναπνοές…
Ο εξωτερικός κόσμος και ο εσωτερικός συναντιούνται ξανά σε αυτό το άγγιγμα και συγχωνεύονται καθώς η απαλότητα με την οποία αγγίζονται διαλύει τα σώματα, την πυκνή ύλη και αφήνει τον Άντρα και την Γυναίκα ασώματους, άυλους, σκέτες αναπνοές…
Ο Άντρας και η Γυναίκα αναπνέουν ο ένας τον άλλον νιώθοντας την πύρινη ενέργεια να ξεχειλίζει από τις λεκάνες τους, να γεμίζει τις καρδιές τους και να γίνεται ένα με την ανάσα τους. Αναπνέουν ο ένας την ενέργεια του άλλου και δονούνται καθώς ο ρυθμός που γεννιέται ανάμεσα τους, τούς παρασύρει να βυθιστούν μέσα τους αγγίζοντας το βαθύτερο είναι τους.
Αυτή είναι μια μοναδική στιγμή.
Ο Άντρας και η Γυναίκα μεταμορφώνονται στον Ιερό Άντρα και στην Ιερή Γυναίκα έχοντας μια κοινή επιθυμία: Να παραδώσουν τους εαυτούς τους στην ζωή και την αγάπη και να οδηγηθούν μαζί στην Κοσμική Απεραντοσύνη.
💦 Και μπορεί οι καρδιές να είναι δύο, η αρμονία όμως που γεννιέται από τους χτύπους τους είναι μία. Τα σώματα χορεύουν σαν ένα και δονούνται μέσα στον ίδιο κοσμικό παλμό καθώς προετοιμάζονται να ταξιδέψουν στην εκστατική κοιλάδα της Ύπαρξης.
Η Γυναίκα, η θηλυκή αρχή, γίνεται η Μήτρα της Ύπαρξης και καλεί τον Άντρα, την αρσενική αρχή, να εισχωρήσει το Κοσμικό Φίδι μέσα της. Η πύρινη ενέργεια που γεννιέται στην ένωσή τους, εκτοξεύεται γεννώντας τον δράκο της φωτιάς που τους μεταφέρει με τα φτερά του, σε μια ατέλειωτη ηδονική σπείρα όπου μέσα της αντηχεί ο οργασμός του Σύμπαντος.
Κι αυτή είναι μια μοναδική στιγμή.
Αυτό που είναι θνητό μέσα τους διαλύεται από μόνο του και αυτό που μένει είναι το αιώνιο, το αθάνατο. Κι ότι είναι αθάνατο δεν μπορεί να είναι διαχωρισμένο από την Ύπαρξη η οποία είναι αθάνατη, αιώνια και συνεχίζεται για πάντα χωρίς να γνωρίζει ούτε αρχή ούτε τέλος.
namaste
despoina palamari