Η πνευματοποίηση της αγάπης είναι η πύλη για να μπεις στην Βασιλεία του Θεού.

Μεταξύ της αγάπης και της σεξουαλικότητας δεν υπάρχει διαφορά στις εξωτερικές τους εκδηλώσεις είναι οι ίδιες χειρονομίες, οι ίδιες αγκαλιές, τα ίδια φιλιά. Η διαφορά είναι ποια κατεύθυνση παίρνουν οι ενέργειες. 

Όταν σας σπρώχνει μόνον ο αισθησιασμός, δεν ασχολείστε με το άλλο πρόσωπο, ενώ αν το αγαπάτε, σκέφτεστε προπαντός να το κάνετε ευτυχισμένο.

Η σεξουαλικότητα και η αγάπη δεν διαφέρουν λοιπόν και τόσο στο φυσικό επίπεδο, αλλά διαφέρουν μόνο στο αόρατο επίπεδο, στο ψυχικό, το πνευματικό. Και πώς; Είναι ακριβώς αυτό πού θέλω να σάς αποκαλύψω.

Όλοι όσοι μελέτησαν το θέμα της σεξουαλικότητας, οι φυσιολόγοι, οι ψυχίατροι, οι σεξολόγοι, δεν ανακάλυψαν ποτέ τι συμβαίνει στο αιθέριο επίπεδο, το αιθέριο και ρευστό κατά τη σεξουαλική πράξη. Ξέρουν ότι δημιουργούνται ερεθισμοί, πιέσεις, εκκρίσεις, και μάλιστα τις έχουν ταξινομήσει. Αλλά αυτό πού δεν ξέρουν, είναι ότι, όταν πρόκειται για σεξουαλικότητα καθαρά φυσική, βιολογική, εγωιστική, προκαλούνται στα αιθέραια επίπεδα κάθε λογής «ηφαιστειώδεις» εκρήξεις πού εκδηλώνονται με χυδαία σχήματα, με εκπορεύσεις, με θολά χρώματα, όπου το κόκκινο υπερισχύει, αλλά ένα κόκκινο βρώμικο.

Και όλες αυτές οι εκπορεύσεις διαχέονται στη γη, όπου όντα σκοτεινά περιμένουν για να πάρουν το γεύμα τους και να χορτάσουν από αυτές τις ζωτικές ενέργειες. Είναι όντα λίγο εξελιγμένα και τρέφονται συχνά από τούς ερωτευμένους. Σας φαίνεται παράξενο, όμως αυτή είναι ή αλήθεια, οι ερωτευμένοι «δίνουν» συμπόσια στον αόρατο κόσμο.

Στο παρελθόν, συνέβαινε με την ευκαιρία μιας γέννησης, ενός γάμου ή μιας νίκης, οι βασιλείς και οι πρίγκιπες να δίνουν συμπόσια πού διαρκούσαν πολλές μέρες. Τότε όλοι οι ζητιάνοι, οι απόκληροι, πήγαιναν να χορτάσουν, γιατί μοίραζαν σ' όλο τον κόσμο φαγητά. Βλέπετε, είναι το ίδιο φαινόμενο που επαναλαμβάνεται, αλλά σε μιαν άλλη μορφή πού ή επιστήμη δεν έχει ακόμη ανακαλύψει.

Όταν ένας άνδρας και μία γυναίκα έλκονται, αγαπιούνται και ενώνονται, κι αυτοί επίσης «δίνουν» ένα συμπόσιο, κι αυτό το συμπόσιο προσφέρεται δημόσια μπροστά σε πολλά άλλα όντα. Ακόμη κι αν ή ένωσή τους μένει μυστική, δέχονται επισκέψεις από τον αόρατο κόσμο, και δυστυχώς είναι οι νύμφες, τα στοιχειά πού έρχονται για να χορτάσουν με δικά τους έξοδα και να ρουφήξουν τα πάντα, γιατί μέσα σ’ αυτές τις διαχύσεις δεν υπάρχουν παρά πολύ λίγα στοιχεία για την ψυχή, για το πνεύμα, για τη θεία πλευρά.

Να γιατί οι ανταλλαγές που κάνουν οι ερωτευμένοι σπάνια τους δίνουν μεγάλα οφέλη, αντίθετα μάλιστα τους φτωχαίνουν το βλέμμα τους, το χρώμα του προσώπου τους, οι κινήσεις τους, και όλος ο τρόπος της συμπεριφοράς τους δείχνουν πώς κάτι δεν είναι πια τόσο ζωντανό και τόσο φωτεινό. Είναι γιατί η αγάπη τους, πού είναι ακόμη πολύ κατώτερη, έλκει σκοτεινά όντα. Γιατί δεν καλούν καλύτερα τα πνεύματα της φύσης, ακόμη και τους αγγέλους και όλα τα φωτεινά πνεύματα που έχουν κι αυτά επίσης ανάγκη να τραφούν.

Όταν ένας μάγος θέλει να εκτελέσει μια ιεροτελεστία αρχίζει, χαράζοντας έναν κύκλο γύρω του για να προφυλαχτεί από τα κακοποιό πνεύματα πού είναι εκεί και τριγυρνούν γύρω του, τον απειλούν, θέλουν να τον βλάψουν, να τον κεραυνοβολήσουν, αλλά δεν μπορούν να μπουν γιατί μέσα σ' αυτό τον κύκλο ό μάγος είναι σε καταφύγιο, σαν να είναι μέσα σ' ένα φρούριο.

Ποτέ δεν έμαθαν στους άνδρες και τις γυναίκες να προφυλάγονται από τις καταχθόνιες οντότητες γι' αυτό μια μέρα αναγκάστηκα να πω κάτι πολύ τολμηρό, ότι όλες οι δυστυχίες της ανθρωπότητας έχουν την καταγωγή τους στην κατώτερη αγάπη μεταξύ ανδρών και γυναικών. Μάλιστα, αν γίνονται όλοι αυτοί οι πόλεμοι και υπάρχουν επιδημίες, είναι εξαιτίας αυτών που κάνουν έρωτα σαν τα ζώα, με ανόητο τρόπο, με σιχαμερό. Γιατί έτσι δίνουν τα υλικά σε όλα τα πνεύματα που επιθυμούν να κάνουν κακό στην ανθρωπότητα και τα τρέφουν και τα δυναμώνουν. Αν οι άνδρες και οι γυναίκες το ήξεραν αυτό, θα ήταν τόσο λυπημένοι, δυστυχισμένοι και αηδιασμένοι γι' αυτό που κάνουν, ώστε θα προσπαθούσαν να μάθουν πώς να αγαπούν.

Η πνευματοποίηση της αγάπης είναι ο όρος για να έρθει η Βασιλεία του Θεού.

Αυτοί πού είναι φωτισμένοι, πού έχουν ένα υψηλό ιδανικό για την αγάπη, ας μάθουν ότι μπορούν να υπηρετήσουν τη Βασιλεία τού Θεού μ' αυτή την ενέργεια πού είναι ή σεξουαλική δύναμη. Και τότε, ας αγαπούν, ας αγκαλιάζονται, αλλά με την ιδέα να αφιερώνουν αυτή την αγάπη στο να πραγματοποιήσουν κάτι το θείο. Τότε, θα προκαλέσουν εκπορεύσεις τόσο όμορφες, ώστε οι ίδιοι οι άγγελοι θα μείνουν έκπληκτοι, θα θαυμάζουν, και θα έρθουν να τους φέρουν δώρα.

Λοιπόν το επαναλαμβάνω: όποια και να είναι ή φύση της αγάπης σας, οι χειρονομίες πού θα κάνετε είναι πάντοτε οι ίδιες, πρέπει να πλησιάσετε το ον που αγαπάτε, να το σφίξετε, να το αγκαλιάσετε, να το χαϊδέψετε, τίποτα δεν αλλάζει. Η διαφορά είναι σ' αυτό πού βάζετε μέσα σ' αυτές τις χειρονομίες, κι αυτό είναι πού υπολογίζεται. Αν βάλετε μέσα στην αγάπη σας την αιώνια ζωή, την αθανασία, την αγνότητα, το φως, ώστε αυτό πού αγαπάτε να μεγαλώνει, να προχωρεί και ν' αναπτύσσεται χάρη σε σάς, τότε πραγματικά αυτό είναι αγάπη, γιατί ή πραγματική αγάπη καλυτερεύει τα πάντα.

Η αγάπη σας πρέπει να κάνει να μεγαλώνει ένα όν. Και μόνο όταν το βλέπετε να αναπτύσσεται χάρη στην αγάπη σας, μπορείτε να είστε περήφανος και ευτυχισμένος και να ευχαριστείτε τον Ουρανό που πετύχατε να το βοηθήσετε και να το προστατέψετε.

Michael Aivanhov
Η σεξουαλική δύναμη ή ο φτερωτός δράκος