Κοσμικός οργασμός! Μύθος ή πραγματικότητα;

Αν κάποιος μπορεί να εκφράσει όλο το πάθος της αγάπης του ελεύθερα και ολοκληρωτικά σημαίνει ότι δεν υπάρχει μέσα του κανένα σημάδι αμφιθυμίας ούτε κρατήματος ούτε κανένας δισταγμός στην παράδοση του εαυτού του. Αυτός ο άνθρωπος είναι πραγματικά ελεύθερος να βιώσει κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης μια κορύφωση τόσο έντονη που είναι ικανή να τον στείλει σε μια τροχιά ανάμεσα στ’ αστέρια. Γιατί χρειάζεται να ξέρουμε ότι στον ολοκληρωμένο οργασμό το ανθρώπινο πνεύμα υπερβαίνει τα όρια του εαυτού και γίνεται ένα με το παλλόμενο σύμπαν.


Πολύ λίγοι άνθρωποι όμως έχουν βιώσει έναν τέτοιο ολοκληρωμένο οργασμό και για ακόμη λιγότερους αποτελεί τη συνηθισμένη ερωτική τους ανταπόκριση. Αυτοί οι άνθρωποι διαθέτουν μια πραγματικά παθιασμένη φύση και είναι σε θέση να παραδώσουν τον εαυτό τους, το μυαλό τους, το σώμα τους και την ψυχή τους στα συναισθήματα και στις πράξεις τους. Διαθέτουν μια οργασμική ικανότητα και μπορούν να βιώνουν την έκσταση σε κάθε τι που κάνουν στη ζωή τους. Αυτή τους η ικανότητα εκδηλώνεται στη λάμψη των ματιών τους, στη ζωντάνια του σώ­ματός τους και στη μεγαλοσύνη της κίνησής τους.

Όμως πόσοι από εμάς έχουν αυτό που ονομάζεται «οργασμική ικανότητα»; Πόσοι από εμάς μπορούν να βρουν σεξουαλική πληρότητα παραδιδόμενοι στα σεξουαλικά τους συναισθήματα. Πόσοι από εμάς μπορούν να αφεθούν σε έναν πλήρη και ολοκληρωμένο οργασμό όπου συμμετέχει όλο το σώμα, συμπεριλαμβανομένου και του μυαλού, και να επιτρέψουν να τους συμβούν ανεξέλεγκτες κινήσεις που αποφορτίζουν τελείως τη σεξουαλική φόρτιση που αισθάνονται;

Οι ανεξέλεγκτες αυτές κινήσεις, που είναι ακούσιες και κάποιος μπορεί να τις νιώσει και σαν σπασμωδικές, πυροδοτούνται από τα κύματα διέγερσης που ξυπνάνε κατά τη σεξουαλική πράξη, πλημμυρίζουν όλο το σώμα και συνδέονται με τον αυξανόμενο ρυθμό της αναπνοής. Όταν συμβαίνουν η λεκάνη θέλει να κινηθεί προς τα μπρος και προς τα πίσω με μια κίνηση που δεν είναι καθόλου χαοτική αλλά θυμίζει την κίνηση του "φιδιού". Η αναπνοή αλλάζει κι αυτή τον ρυθμό της συμβαδίζοντας με την λεκάνη.  Καθώς η λεκάνη κινείται μπροστά αυθόρμητα συμβαίνει εκπνοή και καθώς κινείται προς τα πίσω τότε συμβαίνει η εισπνοή.

Κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, όταν η διέγερση στα γεννητικά όργα­να αρχίζει να εκρήγνυται, οι κινήσεις της λεκάνης γίνονται πιο γρήγορες και πιο δυνατές. Εκείνες τις στιγμές αν αφεθεί ολοκληρωτικά κάποιος μπορεί να νιώσει ότι βγαίνει από τον εαυτό του. Κι αν παραδοθεί σε αυτό που συμβαίνει τότε το Εγώ του θα εξαφανιστεί και θα νιώσει ότι γίνεται ένα με την κοσμική διαδικασία. Αυτή είναι η έκσταση και είναι αυτή που μπορεί να οδηγήσει σε κοσμικό οργασμό όπου Άνθρωπος και Σύμπαν γίνονται ένα οργασμικό και ενιαίο σύνολο.

Η κοσμική έκσταση όμως δεν μπορεί να συμβεί αν οι δυο σύντροφοι δεν μοιράζονται μεταξύ τους Αγάπη.  Αν δεν αφήνονται να κυλήσουν με εμπιστοσύνη ο ένας μέσα στον άλλον. Αν δεν "λιώσουν" ο ένας μέσα στον άλλον με τέτοιο τρόπο που κάποια στιγμή να νιώσουν ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός. Ότι είναι πραγματικά ΕΝΑ.

Αν κρατάνε την ένωσή τους σε γραμμικό επίπεδο, αν κρατάνε την ενέργεια μονάχα στα σεξουαλικά τους όργανα, αν υπάρχει μόνο στόχος για εκσπερμάτιση τότε, μετά την εκτόξευση των υγρών τους,  θα νιώσουν άδειοι, αποκαμωμένοι και "μόνοι".  Αν όμως επιτρέψουν η ένωσή τους να γίνει σε κυκλικό επίπεδο φέρνοντας στο προσκήνιο και την καρδιά και νιώσουν ότι ενέργεια γυρίζει κυκλικά από καρδιά σε καρδιά και στη συνέχεια ρέει προς τα σεξουαλικά όργανα τότε μεταφέρονται σε ένα άλλο επίπεδο ένωσης.  Κι αν μέσα από αυτή την ένωση παραδοθεί ο ένας στον άλλον τότε είναι σαν να παραδίνονται στον Θεό και γίνονται ένα με την Απεραντοσύνη της Ύπαρξης.

Namaste

Ματθίλδη Νέαρχου