Μας έλκουν εκείνοι που έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με μας κι ακόμα περισσότερα. Θέλουμε να βρισκόμαστε κοντά τους γιατί υποσυνείδητα ξέρουμε ότι κάνοντάς το πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά ίσως μπορέσουμε να τα εκδηλώσουμε κι εμείς. Αντίστοιχα μας απωθούν εκείνοι οι άνθρωποι οι οποίοι μας αντανακλούν τα χαρακτηριστικά που δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι έχουμε.
Αν νιώθουμε μια έντονη αντιπάθεια για κάποιον άνθρωπο τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουμε κάποια κοινά χαρακτηριστικά που αρνιόμαστε να τα δούμε σε μας και δεν τα αποδεχόμαστε. Αν αποδεχόμασταν την ύπαρξή τους τότε ο άνθρωπος αυτός δεν θα μας αναστάτωνε τόσο πολύ.
Την επόμενη φορά που θα νιώσετε έλξη ή συμπάθεια για κάποιον, αναρωτηθείτε τι είναι αυτό που σας αρέσει πάνω του. Μπορεί να είναι κάτι στην εμφάνιση του, μπορεί να είναι η χάρη του, η εξυπνάδα του, η δύναμη του, ο τρόπος που μιλά, η αλήθεια που έχουν τα λόγια του, μπορεί να είναι το χιούμορ του, η τρυφερότητα του. 'Ο,τι και αν είναι αυτό να ξέρετε πως έχετε και εσείς αυτό το χαρακτηριστικό.
Από την άλλη τι είναι αυτό που σας απωθεί σε έναν άνθρωπο που αντιπαθείτε. Είναι η γκρίνια, η μιζέρια, η βιαιότητα, η πληθωρικότητα, το έντονο γέλιο του με ό,τι κρύβει αυτό από πίσω του,, η ανευθυνότητα του; 'Ο,τι και αν είναι αυτό να ξέρετε πως έχετε και εσείς αυτό το χαρακτηριστικό. Αν δώσουμε προσοχή σε αυτά που μας ελκύουν και σε αυτά που μας απωθούν στους ανθρώπους γύρω μας τότε θα αρχίσουμε να έχουμε μια καλύτερη συνείδηση, του εαυτού μας.
Καθώς πλησιάζουμε όλο και περισσότερο στον αληθινό μας εαυτό χρειάζεται να κατανοήσουμε, να αποδεχτούμε και να αγαπήσουμε και τα λιγότερο "όμορφα" χαρακτηριστικά μας. Δεν μπορούμε να είμαστε ευαίσθητοι και δοτικοί αν δεν έχουμε αποδεχτεί το θυμό μας. Δεν μπορούμε να είμαστε γενναίοι, θαρραλέοι αν δεν υπάρχει και λίγη δειλία μέσα μας. Δεν μπορούμε να είμαστε γενναιόδωροι, αν δεν υπάρχει μέσα μας και ένας τσιγκούνης. Δεν μπορούμε να είμαστε ενάρετοι, αγαθοί, αν δεν διαθέτουμε και την ικανότητα να κάνουμε κακό. Δεν μπορεί να υπάρξει το φως μας χωρίς το σκοτάδι μας.
Κάθε φορά που συναντάμε ένα πρόσωπο που μας προκαλεί αντιπάθεια έχουμε μια ευκαιρία και να ανακαλύψουμε μια νέα πλευρά του εαυτού μας. Έχουμε μια ευκαιρία να κάνουμε ένα ακόμα βήμα προς την ανάπτυξη του πνευματικού μας Εαυτού. Οι πιο φωτεινοί άνθρωποι στον κόσμο αποδέχονται πλήρως το γεγονός ότι είναι ικανοί τόσο για το καλό όσο και για το κακό. Και όταν συναναστρεφόμαστε τέτοιους ανθρώπους, που αναγνωρίζουν το σκοτάδι μέσα τους, ποτέ δεν θα αισθανθούμε ότι μας κρίνουν.
Οι κρίσεις και οι επικρίσεις είναι μόνο για αυτούς που δεν αποδέχονται την ολότητα της ύπαρξης τους και πεισματικά αντιστέκονται στο σκιερό εαυτό τους, προσδίδοντας τα δικά τους αρνητικά χαρακτηριστικά σε ανθρώπους που υπάρχουν στη ζωή τους. Όλοι έχουμε μέσα μας έναν Αδόλφο Χίτλερ και μια Μητέρα Τερέζα. Όταν είμαστε πρόθυμοι να το δούμε αυτό και να αποδεχθούμε τόσο τη φωτεινή όσο και τη σκοτεινή μας πλευρά, τότε μπορούμε να αρχίσουμε να θεραπεύουμε όχι μόνο τον εαυτό μας, αλλά και τις σχέσεις μας.Αν καταδικάσουμε κάποια αρνητικά χαρακτηριστικά μας όπως το θυμό, το φόβο, τη ζήλεια, τις ενοχές, θα τους δώσουμε την ευκαιρία να γιγαντωθούν, να μας κατακλύσουν και να μας δηλητηριάσουν το σώμα, το μυαλό και την καρδιά μας. Θα πλημμυρίσουν τη ζωή μας με τον ένα ή τον άλλον τρόπο (εσωτερικά ή εξωτερικά). Αν τα ίδια συναισθήματα τα προσεγγίσουμε με αποδοχή, τότε θα τα μεταμορφώσουμε και θα διαπιστώσουμε ότι η ίδια ενέργεια που είχαν αυτά θα γίνει κάτι Θεϊκό. Θα γίνει καθαρή Αγάπη που θα μας οδηγήσει σε μια Ζωή γεμάτη Φως.
Τα χαρακτηριστικά που διακρίνουμε πιο ξεκάθαρα στους άλλους είναι αυτά που υπερισχύουν μέσα μας. Από τη στιγμή που θα μπορέσουμε με θάρρος να κοιτάξουμε στον καθρέφτη των σχέσεων, θα αρχίσουμε να διακρίνουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα του εαυτού μας και θα πάρουμε στα χέρια μας την ευθύνη της ανάπτυξης μας. Κανείς δεν διαθέτει αποκλειστικά και μόνο αρετές. Αν αναγνωρίσουμε πως έχουμε και αρνητικά χαρακτηριστικά, γινόμαστε ολοκληρωμένες υπάρξεις που βαδίζουν συνειδητά στο μονοπάτι της πνευματικής αναζήτησης.
Όλα όσα βλέπουμε είναι εκφράσεις του εαυτού μας. Ο καθένας μας είναι ένας καθρέφτης για τον άλλον και αν μάθουμε να βλέπουμε εμάς μέσα στην αντανάκλαση των ανθρώπων που συναντάμε τότε θα μπορέσουμε να δούμε ευκολότερα τον εαυτό μας και να συνειδητοποιήσουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Και αν κοιτάξουμε γύρω μας με τα μάτια της ψυχής θα συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι και όλα σε αυτό τον κόσμο είναι απλώς μια άλλη όψη του εαυτού μας. Όλοι είμαστε ίδιο. Τα πάντα είναι το ίδιο πράγμα. Και θα καταφέρουμε πραγματικά να συναντήσουμε τον εαυτό μας περπατώντας βαθύτερα στο μονοπάτι μας μόνο όταν μπορέσουμε να διακρίνουμε αυτή τη σύνδεση. Να νιώσουμε και να καταλάβουμε ότι όλοι μας αποτελούμε τμήματα της ίδιας συμπαντικής συνείδησης.
namaste
despoina palamari
