Γιατί νιώθω φόβο όποτε με πλησιάζει κάποιος;

Λίγο πολύ όλοι νιώθουν φόβο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον οι άνθρωποι δεν επιτρέπουν σε άλλους να έρθουν πολύ κοντά- γι’ αυτό οι άνθρωποι αποφεύγουν την αγάπη. 

Μερικές φορές στο ίδιο το όνομα της αγάπης αποφεύγουν την αγάπη. Οι άνθρωποι κρατούν ο ένας τον άλλο σε απόσταση - επιτρέ­πουν στον άλλο να φτάσουν μόνο ως ένα συγκεκριμένο σημείο. Μετά εμφανίζεται ο φόβος.


Τι είναι ο φόβος; Ο φόβος είναι ότι ο άλλος μπορεί να δει το κενό σας αν έρθει πολύ κοντά. Δεν έχει καμία σχέση με τον άλλον. Ποτέ δεν θα μπορέσατε να αποδεχτείτε το εσωτε­ρικό κενό σας - αυτός είναι ο φόβος. Φτιάξατε μια πολύ, πολύ στολισμένη επιφάνεια: έχετε ένα όμορφο πρόσωπο και έχετε ένα ωραίο χαμόγελο και μιλάτε καλά και είστε πολύ ευφραδής και τραγουδάτε καλά και έχετε ένα ωραίο σώμα και μια όμορ­φη προσωπικότητα.

Όμως όλα αυτά είναι στην επιφάνεια. Πίσω από αυτά υπάρχει το απλό κενό. Φοβάστε ότι αν κάποιος πλησιάσει πολύ θα μπορέσει να δει πέρα από τη μάσκα, πέρα από το χαμόγελό σας, θα μπορέσει να δει πέρα από τα λόγια σας. Και αυτό σας φοβίζει. Και ξέρετε ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Είστε απλά μια επιφάνεια -αυτός είναι ο φόβος- δεν έχετε βάθος.

Δεν είναι ότι δεν μπορείτε να έχετε βάθος, μπορείτε να έχετε, αλλά δεν έχετε κάνει το πρώτο βήμα. Το πρώτο βήμα είναι να αποδεχτείτε αυτό το εσωτερικό κενό με χαρά και να μπείτε μέσα του. Μην αποφεύγετε το εσωτερικό κενό σας. Αν αποφεύγετε το εσωτερικό κενό σας, θα αποφεύγετε τους ανθρώπους που σας πλησιάζουν. Αν χαίρεστε για το κενό σας τότε είστε τελείως ανοιχτοί και θα καλείτε τους ανθρώπους να σας πλησιάσουν και να ρίξουν μια ματιά στον πιο εσωτερικό σας ναό. Επειδή όταν το κενό γίνεται αποδεκτό, έχει μια συγκεκριμένη ιδιότητα- αν το απορρίψετε, έχει μια διαφορετική ιδιότητα. Η διαφορά είναι στο μυαλό σας. Αν το απορρίψετε, μοιάζει με θάνατο. Αν το απο­δεχτείτε, το ίδιο αυτό πράγμα γίνεται η πηγή της ζωής.

Μόνο μέσω του διαλογισμού θα επιτρέψετε στους άλλους να σας πλησιάσουν. Μόνο μέσω του διαλογισμού, όταν θα έχε­τε αρχίσει να αισθάνεστε το εσωτερικό σας κενό ως χαρά, ως γιορτή, ως τραγούδι, όταν το εσωτερικό σας κενό δεν σας τρο­μάζει πια, όταν το εσωτερικό σας κενό δεν σας φοβίζει πια, όταν το εσωτερικό σας κενό είναι μια παρηγοριά, ένα άσυλο, ένα καταφύγιο, μια ξεκούραση -και όποτε είστε κουρασμένοι απλά καταφεύγετε στο εσωτερικό σας κενό, εξαφανίζεστε εκεί- τότε έχετε αρχίσει να αγαπάτε το εσωτερικό σας κενό και τη χαρά που γεννιέται από αυτό, χιλιάδες λωτοί σε αυτό το κενό. Επιπλέουν στη λίμνη του κενού.

Όμως φοβάστε τόσο πολύ να είστε άδειοι ώστε δεν το κοιτάζετε καν. Κάνετε κάθε προσπάθεια για να το αποφύγετε. Θα ακούσετε ραδιόφωνο, θα πάτε να δείτε μια ταινία, θα δείτε τη­λεόραση, θα διαβάσετε εφημερίδα, μια αστυνομική ιστορία- οτιδήποτε- όμως θα αποφεύγετε συνεχώς το εσωτερικό σας κενό. Όταν θα είστε κουρασμένοι θα πέσετε για ύπνο και θα ονειρευτείτε, αλλά δεν το αντιμετωπίζετε ποτέ, δεν το κρατάτε ποτέ κοντά σας, δεν το αγκαλιάζετε ποτέ. Αυτός είναι ο λόγος.

Ρωτάτε: «Γιατί νιώθω φόβο όταν με πλησιάζει κάποιος;» Αυτό που σας έχει συμβεί είναι μια μεγάλη αποκάλυψη. Όλοι νιώθουν φόβο όταν τους πλησιάζει κάποιος, αλλά πολύ λίγοι άνθρωποι το γνωρίζουν.

Η εγγύτητα δεν είναι αρεστή. Επιτρέπετε στους άλλους να σας πλησιάσουν μόνο υπό όρους - είναι η γυναίκα σας, επομένως της επιτρέπετε να κοιμηθεί στο κρεβάτι σας, να είναι μαζί σας τη νύχτα. Και πάλι όμως διατηρείτε έναν αόρατο τοίχο ανάμεσα σε εσάς και στη γυναίκα σας. Ο τοίχος είναι αόρατος αλλά είναι εκεί. Αν θέλετε να τον δείτε, να τον παρατηρήσετε, θα τον βρείτε - είναι ένας πολύ διάφανος τοίχος, ένας γυάλινος τοίχος, αλλά είναι εκεί. Παραμένετε απομονωμένος, η γυναίκα σας παραμένει απομονωμένη. Οι απομονώσεις σας δεν συνα­ντιούνται ποτέ. Εσείς έχετε τα μυστικά σας, εκείνη έχει τα δικά της. Δεν είστε στ’ αλήθεια ανοιχτοί και διαθέσιμοι ο ένας για τον άλλο.

Ακόμη και στον έρωτα δεν επιτρέπετε στον άλλο να μπει μέσα σας, δεν επιτρέπετε στον άλλον να διεισδύσει μέσα σας. Και να θυμάστε, αν του επιτρέψετε να διεισδύσει μέσα σας εί­ναι μεγάλη ευτυχία. Όταν τα σώματα δύο εραστών διεισδύουν το ένα στο άλλο είναι ένας σωματικός οργασμός, όταν δύο μυαλά διεισδύουν το ένα στο άλλο είναι ένας ψυχολογικός ορ­γασμός, και όταν δύο πνεύματα διεισδύουν το ένα στο άλλο είναι ένας πνευματικός οργασμός.

Ίσως να μην έχετε ακούσει καν για τους άλλους δύο. Ακό­μη και ο πρώτος είναι σπάνιος. Πολύ λίγοι άνθρωποι πετυχαί­νουν τον πραγματικό σωματικό οργασμό, τον έχουν ξεχάσει. Νομίζουν ότι η εκσπερμάτιση είναι οργασμός. Πολλοί άνδρες πιστεύουν ότι έχουν οργασμό και επειδή οι γυναίκες δεν εκσπερματώνουν, τουλάχιστον όχι ορατά, το ογδόντα τοις εκατό των γυναικών πιστεύουν ότι δεν έχουν οργασμό. Η εκσπερ­μάτιση όμως δεν είναι οργασμός. Είναι μια πολύ τοπική απε­λευθέρωση, μια σεξουαλική απελευθέρωση - δεν είναι οργα­σμός. Μια απελευθέρωση είναι ένα αρνητικό φαινόμενο - απλά χάνετε ενέργεια- και ο οργασμός είναι ένα τελείως δια­φορετικό πράγμα. Είναι ένας χορός ενέργειας, όχι μια απε­λευθέρωση. Είναι μια εκστατική κατάσταση ενέργειας. Η ενέργεια γίνεται ροή. Και είναι σε όλο το σώμα- δεν είναι σε­ξουαλική. Είναι σωματική. Κάθε κύτταρο και κάθε ίνα του σώματός σας πάλλεται με μια νέα χαρά. Αναζωογονείται, και ακολουθεί μεγάλη γαλήνη.

Οι άνθρωποι όμως δεν ξέρουν ούτε τον σωματικό οργασμό, τι να πούμε λοιπόν, πώς να μιλήσουμε για τον ψυχολογικό ορ­γασμό; Όταν επιτρέπετε σε κάποιον να έρθει πολύ κοντά σας -έναν φίλο, έναν αγαπημένο, έναν γιό, έναν πατέρα, έναν δά­σκαλο, δεν έχει σημασία τί είδους σχέση είναι- όταν επιτρέ­πετε σε κάποιον να έρθει τόσο κοντά σας, ώστε τα μυαλά σας αρχίζουν να αλληλεπικαλύπτονται, να διεισδύουν το ένα στο άλλο, τότε υπάρχει κάτι πέρα από τον σωματικό οργασμό που είναι ένα άλμα. Ο σωματικός οργασμός είναι όμορφος, όμως τίποτε δεν συγκρίνεται με τον ψυχολογικό οργασμό. Όταν θα έχετε γνωρίσει τον ψυχολογικό οργασμό, ο σωματικός οργα­σμός χάνει σιγά, σιγά όλη του την ελκυστικότητα. Είναι ένα πολύ φθηνό υποκατάστατο.

Όμως ακόμη και ο ψυχολογικός οργασμός δεν είναι τίποτε σε σχέση με τον πνευματικό οργασμό, όταν δύο πνεύματα - και με τον όρο «πνεύματα» εννοώ δύο κενά, δύο μηδενικά- αλληλεπικαλύπτονται. Να θυμάστε, δύο σώματα μπορούν μό­νο να αγγίζονται- δεν μπορούν να αλληλεπικαλυφθούν επειδή είναι σωματικά. Πώς μπορούν δύο σώματα να είναι στον ίδιο χώρο; Είναι αδύνατον. 

Στην καλύτερη περίπτωση λοιπόν, μπο­ρείτε απλά να έχετε ένα κοντινό άγγιγμα. Δύο σώματα μπορούν απλά να αγγίξουν το ένα το άλλο· ακόμη και στη σεξουαλική αγάπη δύο σώματα απλά αγγίζονται. Η διείσδυση είναι πολύ επιφανειακή, δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα άγγιγμα - επειδή δύο υλικά αντικείμενα δεν μπορούν να υπάρξουν στον ίδιο χώρο. Αν κάθομαι εδώ σε αυτή την καρέκλα τότε δεν μπο­ρεί να καθίσει κανείς στο ίδιο μέρος. Αν υπάρχει μια πέτρα σε ένα συγκεκριμένο μέρος, δεν μπορείτε να βάλετε ένα άλλο πράγμα στο ίδιο μέρος. Ο χώρος είναι κατειλημμένος.

Τα υλικά αντικείμενα καταλαμβάνουν χώρο, επομένως δύο φυσικά αντικείμενα μπορούν απλά να αγγίξουν το ένα το άλλο - αυτή είναι η δυστυχία της αγάπης. Αν γνωρίζετε μόνο τη σω­ματική αγάπη θα είστε πάντα δυστυχισμένοι επειδή απλά θα αγγίζεστε, και η βαθιά επιθυμία είναι να γίνετε ένα. Δύο υλικά αντικείμενα δεν μπορούν να γίνουν ένα. Δεν είναι δυνατόν.

Με δύο ψυχές συμβαίνει μια καλύτερη επικοινωνία. Μπορούν να έρθουν πιο κοντά. Όμως ακόμη και τότε δύο σκέψεις δεν μπορούν να καταλάβουν τον ίδιο χώρο επειδή οι σκέψεις είναι διακριτικά πράγματα. Μπορούν να αγγίξουν η μία την άλλη καλύτερα, μπορούν να εμπλακούν μεταξύ τους καλύτερα από δύο πράγματα... τα πράγματα είναι πολύ στέρεα, οι σκέ­ψεις είναι πολύ ρευστές. Όταν τα σώματα δύο εραστών συνα­ντιούνται είναι σαν να ενώνονται δύο πέτρες· όταν συναντι­ούνται δύο ψυχές, είναι σαν να ενώνονται το νερό και το λάδι

Ναι, είναι μια καλύτερη συνάντηση ωστόσο υπάρχει ακόμη ένας λεπτός διαχωρισμός. Δύο σκέψεις δεν μπορούν να καταλάβουν τον ίδιο χώρο. Όταν κάνετε μια σκέψη δεν μπορείτε να κάνετε ταυτόχρονα κι άλλη σκέψη - η πρώτη σκέψη θα πρέπει να φύγει, μόνο τότε θα μπορέστε να δώσετε προσοχή σε μια άλλη. Μόνο μία σκέψη μπορεί να υπάρχει στο μυαλό σας σε μια στιγμή και σε ένα χώ­ρο. Έτσι ακόμη και η φιλία, η ψυχολογική φιλία, χάνει κάτι, έχει μια έλλειψη. Είναι καλύτερη από την πρώτη αλλά δεν είναι τίποτε σε σύγκριση με το τρίτο.

Η πνευματική διείσδυση είναι η μοναδική δυνατότητα να γίνεις πραγματικά ένα με κάποιον - επειδή το πνεύμα σημαίνει κενό. Δύο κενά μπορούν να είναι μαζί. Και γιατί δύο; όλα τα κενά του κόσμου μπορούν να είναι μαζί σε ένα χώρο. Μπορούν να καταλαμβάνουν τον ίδιο χώρο ταυτόχρονα, την ίδια στιγμή, δεν υπάρχει πρόβλημα, επειδή δεν είναι ούτε συμπαγή σαν αντικείμενα ούτε υγρά σαν νερό. Είναι απλά κενά. Μπορείτε να ενώσετε όσα κενά θέλετε.

Όταν αρχίσετε να νιώθετε το κενό σας -με χαρά, να θυμά­στε- τότε θα μπορέσετε να επιτρέψετε στους ανθρώπους να σας πλησιάσουν. Όχι μόνο θα μπορέσετε να τους το επιτρέψε­τε, αλλά θα είστε πάντα ανοιχτός, φιλόξενος, επειδή ο μόνος τρόπος για να μπει κάποιος μέσα σας είναι να σας επιτρέψει να μπείτε κι εσείς μέσα του. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

Το γεγονός ότι ρωτάτε γιατί νιώθετε φόβο όποτε σας πλη­σιάζει κάποιος αντικατοπτρίζει μια καλή διαίσθηση. Αποκτάτε λίγη περισσότερη επίγνωση του κενού σας. Τώρα αφήστε αυτή την επίγνωση να αυξηθεί- αφήστε αυτή την επίγνωση να γίνει μια σπουδαία εμπειρία. Μπείτε σε αυτό το κενό και σύντομα θα εκπλαγείτε για το γεγονός ότι αυτό το κενό είναι ο διαλο­γισμός, αυτό το κενό είναι που αποκαλώ θείο. Και μετά θα γί­νετε ναός, ανοιχτός σε κάθε ξένο που θέλει να μπει μέσα.

OSHO

Το SEX μετράει