Ο άντρας πρέπει να προστατεύει την ζωτική του ενέργεια

Εκσπερμάτωση

Ο άντρας πρέπει να ρυθμί­ζει τη συχνότητα της εκσπερμάτωσης, ανάλογα με τη δύναμη ή αδυναμία του, και, το σπουδαιότερο, δεν πρέπει ποτέ να πιέζει τον εαυτό του να εκσπερματίσει. Κάθε φορά που ένας ά­ντρας πιέζει τον εαυτό του να εκσπερματίσει, προκαλεί βλάβη σ’ ολόκληρο το σωματι­κό του σύστημα. 

Ινδικά βιβλία και Ταντρικές πραγματείες συμμερίζονται αυτή την άπο­ψη: Κάθε άντρας πρέπει να ρυθμίζει την αποβολή σπέρματος ανάλογα με το απόθεμα της ζωτικής του ουσίας. Ποτέ δεν πρέπει να πιέζει τον εαυτό του να εκσπερματίσει. Αν το κάνει, το σώμα του θα πάθει βλάβη.

Ένας νέος και γεροδεμένος ά­ντρας μπορεί άνετα να εκσπερματίζει δύο φορές τη μέρα, αλλά οι λεπτοφτιαγμένοι μία μόνο φορά. Ένας δυνατός άντρας γύρω στα τριάντα μπορεί να εκσπερματίζει μία φορά τη μέρα, ενώ ένας αδύναμος άντρας της ίδιας ηλικίας πρέπει να το κάνει μια φορά στις δύο μέρες.

Ένας δυνατός άντρας σαράντα χρονών μπορεί να εκσπερματίζει μια φορά κάθε τρεις μέρες, αλλά ένας αδύναμος άντρας της ίδιας ηλικίας πρέπει να το κάνει μια φορά στις τέσσερις μέρες. Ένας δυ­νατός πενηντάχρονος άντρας μπορεί άνετα να εκσπερματίζει μια φορά στις πέντε μέρες, ενώ ένας αδύναμος πενηντάχρονος μια φορά στις δέκα μέρες. Ένας δυνατός εξηντάχρονος άντρας μπορεί να εκσπερματίζει χωρίς φόβο μια φορά στις δέκα μέρες, ενώ ένας αδύναμος εξηντάχρονος χρειάζεται ένα διάστημα είκοσι ημερών ανάμεσα σε δύο εκσπερματώσεις. Ένας δυνατός άντρας εβδομήντα χρονών μπορεί να εκσπερματίζει μια φορά το μήνα, ενώ ένας αδύναμος άντρας της ίδιας ηλικίας δεν μπορεί να εκσπερματίζει πια.

Ο Ταοϊστής δάσκαλος Πένγκ περιγράφει τα συμπτώματα της βεβιασμένης εκσπερμάτωσης σαν «βουητό στ’ αυτιά, κούραση των ματιών, εξαντλημένα άκρα, και πολύ στε­γνός λαιμός». Συμβουλεύει αναστολή της εκσπερμάτωσης, υποστηρίζοντας ότι αυτή η πρακτική δυναμώνει τη ζωτική ουσία και εντείνει την καθαρότητα της ακοής και την οξύτητα της δράσης. Προσθέτει, «Μέσα από την καταπίεση του πάθους του στη διάρκεια της ερωτικής πράξης, ο έρωτας του άντρα για τη γυναίκα μεγαλώνει. Νιώθει ότι δε θα μπορέσει πια να τη χορτάσει». Ένα άλλο κείμενο παίρνει ακόμα πιο ακραία θέση λέ­γοντας ότι «ένας άντρας πρέπει να κάνει έρωτα πολλές φορές τη μέρα χωρίς να εκσπερματίζει ούτε μια φορά, αφού αυτό θεραπεύει κάθε αρρώστια και αυξάνει τη διάρκεια της ζωής».

Η επιλογή είναι προτιμότερο ν’ αφήνεται στον άντρα. Η γυναίκα πρέπει να μπορεί να διαισθάνεται τις φυσικές ανάγκες του εραστή της στον ίδιο βαθμό με τις δικές της. Δεν πρέπει να του ζητάει να «τελειώσει» κάθε φορά που κάνουν έρωτα· αντίθετα, πρέ­πει να είναι πρόθυμη να δοκιμάσει νέους και διαφορετικούς τρόπους έρωτα. Οι Ταοϊστικές και Ταντρικές διδασκαλίες τονίζουν ότι η Δυτική αντιμετώπιση του σεξ σαν αγώνα δρόμου με στόχο τον οργασμό και τη σωμα­τική κατάρρευση, είναι ταυτόχρονα σωματι­κά περιοριστική και ψυχικά βλαβερή. Αντίθετα, η ’Ανατολή αντιμετωπίζει το σωματικό έρωτα σαν εμπειρία που μπορεί ξανά και ξα­νά να οδηγήσει τούς εραστές σε νέα ύψη έκστασης.

Γύρω στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, η Αλίς Στόκχαμ πρότεινε μια ερωτική τεχνι­κή που αποκάλεσε Καρέτσα. Έγραφε:

Η συνηθισμένη, βιαστική, σπασμωδική μέθοδος συνεύρεσης, για την όποια δεν έχει γίνει καμιά προετοιμασία, όπου η γυναίκα παίζει παθητικό ρό­λο, είναι εξίσου δυσάρεστη και για τους δύο συζύ­γους. Είναι ακόμα βλαβερή τόσο σωματικά όσο και πνευματικά. Δεν έχει καμία συνέπεια, σαν εκδήλωση τρυφερότητας, και αποτελεί συχνά αιτία αποξένωσης και χωρισμού. Η Καρέτσα έρχεται να ολοκληρώσει το γάμο και να παρεμποδίσει την κρίση, μέσα από τη δύναμη της θέλησης και τις θετικές, τρυφερές σκέψεις. Οι δύο σύζυγοι αποκτούν απόλυτο έλεγχο πάνω στη σχέση τους και διατηρούν συνειδητά πια τη Δημιουργική Ενέργεια.

Στο βιβλίο της, "Καρέτσα, Γαμήλια Ήθη", η συγγραφέας συστήνει ολόθερμα τις πανάρχαιες Ταοϊστικές και Ταντρικές ερωτικές τε­χνικές. Όμοια με Ταοϊστική Μυήτρια, δηλώ­νει, «Μολονότι η γυναίκα δεν έχει σπέρμα να διαφυλάξει, τρέφει μέσα της, στον ίδιο βαθμό με τον άντρα, ένα συγκλονιστικό δυ­ναμικό πάθους, που όταν κατευθύνεται σω­στά, θεραπεύει τα ευαίσθητα νεύρα, αναζωογονεί το αίμα και αποκαθιστά τους ιστούς. 

Μέσα από αυτή τη βαθύτερη και πιο αληθινή ένωση, που είναι η ουσία της Καρέτσα, η γυναίκα και ο άντρας εξαφανίζουν και θεραπεύουν κάθε αρρώστια. Η Καρέτσα έχει θεραπευτική αξία που δε συγκρίνεται με κανένα φάρμακο ή θεραπευτικό σύστη­μα». Οι τεχνικές που σύστηνε η Αλίς Στόκχαμ δε διέφεραν από τις βασικές Ανατολι­κές πρακτικές της συγκράτησης του σπέρ­ματος.

Το ζευγάρι μπορεί σίγουρα να ευεργετηθεί όταν μάθει να ελέγχει τους σωματικούς οργασμούς του. Ωστόσο, δεν είναι αναγκαίο, ούτε καν σκόπιμο, ν’ αποφεύγει απεριόριστα την εκσπερμάτωση. Η ισορροπημέ­νη σεξουαλική σχέση προϋποθέτει «πάρε - δώσε». Με τούτα στο μυαλό, το ζευγάρι πρέπει να μάθει να μοιράζεται και ν’ ανταλλάσσει τη ζωτική ουσία του. Η δυναμο­ποίηση μέσα από τη σεξουαλική συγκράτηση αποκτά τότε υπερβατικό νόημα και σκοπό

Όταν ό άντρας χάνει επανειλημμένα το σωστό ρυθμό της ερωτικής πράξης, η ζωτική ουσία του εξαντλείται. Το αποτέλεσμα του λαθεμένου ρυθμού είναι η βε­βιασμένη εκσπερμάτωση, πού γρήγορα προκαλεί εξάντληση. Σε κάποιο χρονικό διάστημα έπειτα από αυτό, οι Εκατό Αρρώστιες θα εμφανιστούν στο σώμα.

ΓΙΟΥ - ΦΑΝΓΚ - ΠΙ - ΤΣΟΥ

Τόσο το Αρχέγονο Σπέρμα όσο κι εκείνο πού αποβάλλεται στη διάρκεια της σε­ξουαλικής ένωσης είναι βασικά το ίδιο. Πριν από τη σεξουαλική πράξη, το σπέρμα διαμοιράζεται σ’ ολόκληρο το σώμα δεν έχει συγκεκριμένη θέση, αλλά εδρεύει σε συμπυκνωμένη μορφή μέσα στο Αρχέγονο Πνεύμα. Αυτό είναι το Αρχέγονο Σπέρμα που αναφέρουν τα κλασικά κείμενα. Όταν ένας άντρας και μία γυναίκα κάνουν έρωτα, το σπέρμα αντλείται από όλα τα μέρη. Ένα σημείο στο εσωτερικό του κεφαλιού (η υπόφυση) καθοδηγεί προς τα κάτω το σπέρμα, κατάδικος της σπονδυλικής στήλης. Άλλα μέρη του σπέρματος αντλούνται από τα διάφορα όργανα του σώματος, όπως τα νεφρά και η χολή.

ΤΣ' ΟΥΝΓΚ - ΣΟΥ - ΤΣΙ - ΤΣ' ΕΝΓΚ

Δεν πρέπει κανείς ν’ αποβάλλει αυτή την «καμφορά» (σπέρμα) στην τύχη. Από αυτή την ουσία έχουν οι Γιογκίνι την προέλευσή τους. Η φύση της είναι εκείνη της Υπέρτατης Χαράς. Είναι άφθαρτη και απολαυστική, διαπεραστική σαν τον ουρανό.

"Η τέχνη της έκστασης στον  έρωτα"
Νικ Νταγκλας - Πεννυ Σινγκερ