Ο φόβος είναι σαν το σκοτάδι

Θάρρος δεν σημαίνει έλλειψη φόβου. Σημαίνει να μπαίνεις μέσα στο άγνωστο παρ’ όλους του φόβους. Στην αρχή δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον θαρραλέο και τον δειλό. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο δειλός ακούει τους φόβους του ενώ ο θαρραλέος τους βάζει στην άκρη και προχωράει. Ο θαρραλέος μπαίνει στο άγνωστο παρά τους φόβους του.

Ο Φόβος είναι φυσικός
Ο Φόβος είναι φυσικός και μπορεί να υπάρξει ένας πολύτιμος βοηθός. Έχεις μια πολύτιμη ζωή να προστατέψεις και ο φόβος απλά σε βοηθά να το κάνεις. Έτσι δεν βάζεις το χέρι σου στην φωτιά, δεν περπατάς στην μέση του δρόμου, δεν πηδάς από την ταράτσα μιας πολυκατοικίας, δεν μπαίνεις στη θάλασσα χωρίς να ξέρεις κολύμπι…  

Όμως όταν ο φόβος γίνει παράλογος τότε γίνεται παθολογικός. Γίνεται αρρώστια. Τότε φοβάσαι πράγματα που δεν χρειάζεται να φοβάσαι αν και μπορείς να βρεις επιχειρήματα ακόμα και για τους παράλογους φόβους.
Κάποιος φοβάται να μπει μέσα στο σπίτι, άλλος φοβάται να ταξιδέψει με τρένο, με αεροπλάνο, επειδή συμβαίνουν ατυχήματα. Το να φοβάται κάποιος με αυτόν τον τρόπο δεν είναι έξυπνο. Τότε θα έπρεπε να φοβάται το κρεβάτι του, επειδή οι 97 στους 100 ανθρώπους πεθαίνουν σε αυτό. ‘Oποιος ζει απομονωμένος εξαιτίας των φόβων, δεν ζει. Είναι ήδη νεκρός.

Ο φόβος είναι σαν το σκοτάδι.

Τι μπορείς να κάνεις εσύ άμεσα για το σκοτάδι; Δεν μπορείς να το εγκαταλείψεις, δεν μπορείς να το πετάξεις έξω και δεν μπορείς να το φέρεις μέσα. Ο τρόπος για να φύγει το σκοτάδι είναι το φως. Αν θέλεις σκοτάδι σβήσε το φως. Αν δεν θέλεις σκοτάδι άναψε το φως. Θα πρέπει να κάνεις όμως κάτι με το φως, όχι με το σκοτάδι. Και να θυμάστε ότι:

Το σκοτάδι δεν είναι το αντίθετο του φωτός, είναι απλά η έλλειψη του φωτός.

Υπάρχει ένας βασικός φόβος. Όλοι οι άλλοι είναι μικρότεροι, παράγωγα αυτού του φόβου, τον οποίο κουβαλάει μέσα του κάθε ανθρώπινο ον. Ο φόβος είναι ότι θα χάσεις τον Εαυτό σου. Μπορεί να είναι με τον θάνατο, μπορεί να είναι με την αγάπη μα ο φόβος είναι ίδιος.

 Φοβάσαι ότι θα χάσεις το εαυτό σου. Το παράξενο είναι ότι φοβούνται να χάσουν τον εαυτό τους οι άνθρωποι εκείνοι, που δεν έχουν τον εαυτό τους. Εκείνοι που έχουν βρει τον εαυτό τους δεν φοβούνται. Το ζήτημα όλο είναι να εκτεθείς. Δεν έχεις τίποτε να χάσεις, απλά πιστεύεις ότι έχεις κάτι να χάσεις. 

Ο φόβος του έρωτα

 Όλοι οι άντρες φοβούνται τις γυναίκες και όλες οι γυναίκες φοβούνται τους άντρες επειδή όλοι οι άνθρωπο φοβούνται τον έρωτα. Φοβόμαστε τον έρωτα γιατί ο 'ερωτας είναι ένας μικρός θάνατος. 

Ο έρωτας απαιτεί να παραδοθούμε κι εμείς δεν το θέλουμε καθόλου αυτό. Θα μας άρεσε να παραδοθεί ο άλλος. Θα θέλαμε τον άλλο να είναι σκλάβος.
Μια άλλη περίπτωση είναι ότι ενώ είσαι ερωτευμένος/η με τον σύντροφο σου έρχεται η σκέψη ότι μπορεί αυτός να σε εγκαταλείψει. Γεννιέται ο φόβος, αρχίζεις και νιώθεις κόμπους στο στομάχι. Είσαι υπερβολικά προσκολλημένος. Δεν μπορείς να καταλάβεις ένα απλό γεγονός: Ήσουν και χθες εδώ χωρίς αυτόν τον άντρα ή αυτή την γυναίκα και ήσουν απολύτως καλά, χωρίς κόμπους στο στομάχι. Γνωρίζεις ήδη πώς να ζήσεις χωρίς αυτόν τον σύντροφο δίπλα σου και θα μπορέσεις να ζήσεις πάλι χωρίς αυτόν.

 

Ο φόβος του θανάτου 

Ο φόβος του ότι μια μέρα θα εξαφανιστώ, θα πάψω να υπάρχω, θα πεθάνω. Η σκέψη, τώρα υπάρχω, θα έρθει όμως η μέρα που δεν θα υπάρχω, τρομάζει και δημιουργεί το φόβο. 

Έτσι για να αποφύγουμε τον φόβο κινούμαστε με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε περισσότερο. Και προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε τις ζωές μας. Και αρχίζουμε να συμβιβαζόμαστε, και γινόμαστε ολοένα πιο εξασφαλισμένοι και πιο ασφαλείς εξαιτίας του φόβου. Γινόμαστε παράλυτοι επειδή όσο πιο εξασφαλισμένος είσαι όσο πιο ασφαλής, τόσο λιγότερο ζωντανός γίνεσαι.

Όμως ο φόβος του θανάτου δεν είναι φόβος για τον θάνατο. Είναι φόβος ότι θα παραμείνεις ανικανοποίητος, χωρίς να έχεις εκπληρώσει τον προορισμό σου. Ότι θα πεθάνεις χωρίς να έχεις βιώσει τίποτε από όλα αυτά που θα μπορούσες να βιώσεις μέσα από την ζωή. Ούτε ωριμότητα, ούτε ανάπτυξη, ούτε άνθισμα. Με άδεια χέρια ήρθες και με άδεια χέρια φεύγεις. Αυτό είναι ο φόβος.

Οι άνθρωποι φοβούνται την ζωή.  

Και φοβούνται την ζωή, επειδή η ζωή είναι εφικτή μόνο αν έχεις την δυνατότητα να είσαι άγριος. Να είσαι άγριος στην αγάπη σου, άγριος στο τραγούδι σου, άγριος στο χορό σου. Εκεί βρίσκεται ο φόβος. Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι φοβούνται τον θάνατο. Όμως αυτό που φοβούνται είναι η ζωή.
Παράτα το φόβο της ζωής. Μπορείς είτε να φοβάσαι είτε να ζήσεις. Είναι στο χέρι σου. Δεν μπορείς να χάσεις τίποτε. Έχεις να κερδίσεις τα πάντα. Παράτα όλους τους φόβους και πήδα ολοκληρωτικά μέσα στην ζωή.

Από τη μια λοιπόν υπάρχουν οι φόβοι και από την άλλη υπάρχει μια διαρκής ορμή για αναζήτηση και ψάξιμο. Προσπάθησε να καταλάβεις τους φόβους σου και να θυμάσαι ένα πράγμα: Μην τους υποστηρίζεις είναι εχθροί σου. Υποστήριξε την ορμή που εξακολουθεί να είναι ζωντανή μέσα σου, δυνάμωσε την φλόγα της ώστε να μπορέσει να κάψει όλους εκείνους τους φόβους και να μπορέσεις να μπεις στην αναζήτηση. Ρίσκαρε, μπες σε περιπέτειες, μπες μέσα στο άγνωστο. Αυτό σημαίνει ζωή.

«OSHO ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

(Εκδόσεις Ρέμπελ)