Δες τι με έκανες να κάνω πάλι...

Αφιερωμένο στην εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών

«Την αγαπώ που να πάρει ο διάολος, την αγαπώ!!

Ώρες ώρες όμως είναι κάτι στο βλέμμα της που με τρελαίνει!

Ίδιο της μάνας μου πριν φύγει με τον γκόμενο!

Για το καλό της της φωνάζω...

για το καλό της την χτύπησα χθες...

για να φύγει αυτό το βλέμμα...

για να μείνει αυτή!!»

--

«Για το καλό μου με χτυπά...Με αγαπά.

Για το καλό μου το κάνει... Εγω φταίω..

εγώ και το βλέμμα μου.

Να μην το ξανασηκώσω να δει ουρανό... ποτέ!

Μόνο αυτόν τον λεκέ από αίμα

στην μοκέτα να βλέπω!

Χαμηλά να κοιτάω... Δικό μου αίμα...

Άχρηστη είμαι ...

Ακόμη δεν καθάρισε η μοκέτα!

Άχρηστη...»

--

«Την αγαπάω σου λέω..

Ολες πουτ@νες είναι έλεγε ο πατέρας μου..

Ξεμυαλίζονται από τους σινεμάδες και την τηλεόραση

θα την σπάσω την τηλεόραση ....

Δεν μας φτάνει που κάθε τρεις και λίγο, τρέχει στο περίπτερο να αγοράσει αυτά τα κωλοπεριοδικά με τις παστρικιές να τις βάλουμε στο σαλόνι μας και με την τηλεόραση.

Κλείσε την τηλέοραση μην τα σπάσω όλα γ@μώτο...λες και δεν ξέρω ότι κουνάς την ουρά σου στον περιπτερά παλιοβρώμα!

Σε αγαπάω..μωρό μου..

Δες...δες τι με έκανες να κάνω πάλι... κλείσε την τηλεόραση.»

--

«Ασε με να δω λίγη τηλέοραση...

Σε παρακαλώ.. άσε με... Μη, μη φωνάζεις..

Μη θα μας ακούσουν... Άνοιξε την τηλέοραση να μη μας ακούσουν..

Ντρέπομαι!!

Δες... δες τι μου έκανες πάλι... Μαύρο σημάδι στο μάγουλο...

Θα πω πως σκόνταψα...

Θα πω στην φίλη μου την Μαρία πως δεν είδα την σειρά χθες γιατι κάναμε έρωτα... έρωτα...

Δες... δες τι σε έκανα πάλι να κάνεις...

Συγγνώμη.»

---

«Την αγαπώ...

Δεν θέλει να καταλάβει πως για το καλό της δεν την αφήνω να πάει να δουλέψει, να έχει φίλες, να βγαίνει έξω..

Ειναι κακός ο κόσμος έξω αγάπη μου..κακός..

Δεν είναι για σένα... Εσυ είσαι για μένα μόνο... Δικιά μου....

Τι; Τι σκύβεις το κεφάλι;

Τι σκέφτεσαι; Ποιον σκέφτεσαι;

ΜΗ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ.... Κοίτα... κοίτα τι με κάνεις πάλι να κάνω...

Κοίτα που μας κατάντησες..

Ίδια η μάνα μου η συγχωρεμένη..

Ίδια είσαι παλιοπουτάνα!!»

---

«Ιδια είμαι... Ιδιες όλες είμαστε!!

Ολες...Μη μη με αγαπάς έτσι Αγάπη μου...

Φοβάμαι αυτη την αγάπη»

---

«Σκάσε ...ΣΕ αγαπώ...σκάσε..Δες..

δες τι έκανα...Τι έκανα;

Γιατί δεν κουνιέσαι; Μίλα μου!»

---

«Η μάνα σου!!

Βλέπω την συγχωρεμένη την μάνα σου...»

«Μίλα μου... μίλα μου αγαπη μου!! Φοβαμαι..»

«Δεν φοβάμαι...Τι παράξενο να μην φοβάμαι!

Η μάνα σου ναι έχει το βλέμμα μου...

Δίκιο είχες τελικά! Ναι... κλαίει όπως και εγώ...Οπως όλες...

Δεν φοβάμαι πια αγάπη μου....

Εδώ δεν υπάρχει πια φόβος!

Για φαντάσου αγάπη μου...

Στον δικό μου Παράδεισο βρήκα με ένα θάνατο, μία τηλέόραση ανοιχτή, και μια μάνα μαυροφορεμένη να μου λέει παραμύθια και Ηπειρώτικα νανουρίσματα.

Στην κόλαση ήταν η ζωή, μια κλειστή τηλεοράση, σιωπές και η.... Αγάπη σου!».

«Δες..δες τι με έκανες να κάνω...»

---

απο το χρονολογιο της 

CARPEDIEM ROZΑ