Ο έρωτας είναι μια τέχνη που απαιτεί ορθάνοιχτα μάτια

Κάθε φορά που ερωτευόμαστε, ερωτευόμαστε τη ζωή. Γινόμαστε δημιουργικοί, ζωντανεύουμε και ενθουσιαζόμαστε με τις άπειρες δυνατότητες που βλέπουμε να ανοίγονται μπροστά μας. Πετάμε! Γινόμαστε Ουράνιοι Χορευτές! 

Ο έρωτας μας εμπνέει να συνδημιουργήσουμε με μια ζωή που μοιάζει με έργο τέχνης. Ο έρωτας μας εμπνέει να παρασύρουμε, να υπηρετήσουμε, να γοητεύσουμε, να προκαλέσουμε, να καταπλήξουμε και να μαγέψουμε όχι μόνο στην κρεβατοκάμαρα, αλλά κάθε στιγμή. 

Ο έρωτας είναι Τάντρα. Συνθέτει όλα τα χαρακτηριστικά, τις ενέργειες και τα δώρα των εραστών σε μια συνεργατική ένωση. Ο έρωτας είναι μια τέχνη που απαιτεί ορθάνοιχτα μάτια και τη συνειδητή επιλογή μας να κοιτάμε ξανά και ξανά και να μαθαίνουμε από το καλύτερο και το χειρότερο που συναντάμε στον εαυτό μας και στους άλλους.

Ο έρωτας περικλείει αντιφάσεις: ένωση και μοναξιά, οικειότητα και μυστήριο, δέσμευση και αποδέσμευση. Είναι καλό να καλλιεργεί κανείς τη μοναξιά, όπως και την εγγύτητα, να αγγίζει ενώ μένει σιωπηλός, να αναπαύεται και να αναπνέει με τον άλλο, να του/της επιτρέπει, μέσα από την καρδιά του, να γίνεται, χρόνο με το χρόνο, όλο και πιο μυστήριος/α. Οι εραστές ασκούν τον έρωτα σαν μια τέχνη απέναντι στο παράδοξο. Οι εραστές χωρίζουν και ξανασμίγουν, γιατί έλκονται από λαχτάρα και επιθυμία που διαρκώς αναγεννιέται. Για τους εραστές, η δυνατότητα για μαγεία και γοητεία υπάρχει κάθε στιγμή. Ο έρωτάς τους ξαναμαγεύει τον κόσμο.

Συχνά, όμως, αυτή η μαγεία αμφισβητείται. Όλοι έχουμε ζήση στιγμές στις οποίες ανοίγουμε τις καρδιές μας και μας καταποντίζουν έντονα συναισθήματα. Η αφοσίωση δίνει τη θέση της στην ανυπομονησία, η χαρά γίνεται φόβος, ο πόθος μετατρέπεται σε ζήλια. Η Τάντρα μας διδάσκει ότι τα έντονα συναισθήματα μπορούν να γίνουν σύμμαχοί μας. Τα συναισθήματα είναι ενέργεια σε κίνηση. Μερικές φορές νιώθουμε την ανάγκη να εκραγούμε, να απελευθερώσουμε και να εκφράσουμε τον πόνο μας. Στον έρωτα, μπορούμε να εκφράσουμε τον πόνο μας και να μεταμορφωθούμε, χωρίς να χάσουμε τον έρωτα.

Κάθε φορά που αναδύονται δύσκολα συναισθήματα, δημιουργήστε (μόνοι ή με το ταίρι σας) έναν ιερό και ασφαλή χώρο στον οποίο θα να εκφράσετε ελεύθερα τα συναισθήματα σας. 

Εκφραστείτε  όσο πιο αυθεντικά μπορείτε. Δοθείτε σ’ αυτή τη διαδικασία. Το ταίρι σας μπορεί να σας ακούει, με συμπόνια, χωρίς να ταυτίζετε με τα συναισθήματά σας («Εκείνος ή εκείνη νιώθει όλο τον πόνο», «Το λάθος είναι δικό μου», «Είμαι κακός/ιά», κ.λπ.). Το ταίρι σας είναι μάρτυρας σ’ αυτή τη διαδικασία.

Αυτό είναι ένα καθοριστικό βήμα για τη θεραπεία των συναισθηματικών και σεξουαλικών πληγών, των πληγών της καρδιάς. Με αυτόν τον τρόπο, εσείς και ο αγαπημένος ή η αγαπημένη σας θα μάθετε σιγά, σιγά, να αποδέχεστε ο ένας τον άλλο όπως είναι, να νιώθετε τα συναισθήματα σας σαν μοντέλα ενέργειας που δεν έχουν ανάγκη από κριτική, αλλά από αποδοχή και απελευθέρωση.

Το κλειδί είναι να μη βάλετε τον άλλο στη θέση αυτού που κάνει λάθος. Ακόμα κι αν επικοινωνείτε λεκτικά, αποφύγετε να πείτε: «εσυ έκανες», η «είναι λάθος σου». Πείτε: «εγώ νιώθω», και μείνετε στη δική σας εμπειρία. Η θεραπευτική διαδικασία θα πάει ακόμα πιο βαθιά αν περιλαμβάνει στοργικό νοιάξιμο και αισθησιακή απόλαυση.

Απόσπασμα από το βιβλίο 

«H Τέχνη της Καθημερινής Έκστασης»

της Margot Anand