Όσο πιο ζωντανός είναι κάποιος, όσο πιο κοντά στην φωτιά του, τόσο πιο ικανός είναι να αγαπήσει και να αγαπηθεί αφού η Αγάπη είναι φωτιά και πηγή ζωής.
Η ενέργεια μέσα σε ένα μάθημα Τάντρα, ξυπνά μέσα μας μια ρυθμική παλμικότητα που όταν την αφήνουμε ελεύθερη, χωρίς περιορισμούς από το μυαλό, νιώθουμε μια βαθιά ευχαρίστηση που γεμίζει όλο το σώμα.
Στην αρχή δημιουργείται μια ευχάριστη ένταση και όταν η παλμικότητα αυτή ανεβαίνει και γίνεται πιο έντονη, τότε αρχίζουμε να νιώθουμε χαρά. Όταν η ευχάριστη ένταση φτάσει στο ζενίθ τότε βιώνουμε την έκσταση σε κάθε κύτταρο του κορμιού μας. Δηλαδή οδηγούμαστε στον κοσμικό οργασμό.
Η μυαλουδίλα σε συνδυασμό με την προσδοκία κράτα σε χαμηλά επίπεδα την παλμικότητα. Κρατά παγωμένη ή αδιάφορη την ΦΩΤΙΑ και το πολύ - πολύ να υπάρξει μια τοπική διέγερση. Άλλα αυτό δεν είναι ΤΑΝΤΡΑ!
Χρειάζεται να ξέρουμε ότι: Όταν το σώμα είναι ζωντανό, όταν ανταποκρίνεται χωρίς έλεγχο στις αισθήσεις που ξυπνάνε. Μόνο τότε μπορεί να ξυπνήσει ολοκληρωτικά η ευαισθησία και η αισθαντικότητα μας και μόνο τότε μπορεί κάποιος να προσεγγίσει οποιονδήποτε άλλον με ενσυναίσθηση αφήνοντας έξω τις σκέψεις τις κρίσεις και τις ερμηνείες.
Η ενσυναίσθηση είναι ποιότητα καρδιάς. Και όταν το σώμα είναι ζωντανό μπορούμε να έχουμε ενσυναίσθηση και φυσικά μόνο τότε μπορούμε να νιώσουμε την φλόγα της καρδιάς μας να μας οδηγεί στην Ζωή.
Μέσα σε ένα μάθημα Τάντρα το πολύ ΜΥΑΛΟ, ανακατεμένο με μια γενναία δόση ΠΡΟΣΔΟΚΙΑΣ και πασπαλισμένο με αρκετή δόση από ΑΝΑΓΚΗ δεν αφήνει ούτε το σώμα να ζωντανέψει ούτε την καρδιά να μας οδηγήσει στην αναμορφωτική φωτιά της.
Έχουμε μάθει στην ζωή μας να παραχωρούμε εύκολα την δύναμη μας. Λέμε: αυτός/η με γεμίζει χαρά, αυτός/η με χαλαρώνει, αυτός/η με φέρνει σε ερωτική διάθεση. Αυτός, Αυτή… το εκπαιδευμένο μυαλό μας περιμένει κάποιον από εκεί έξω για να του ξυπνήσει μέσα του την φωτιά, την Ζωή.
Όμως η αλήθεια είναι ότι η ενέργεια ξεσηκώνει την φωτιά κι όχι το πρόσωπο που έχουμε απέναντί μας. Η ενέργεια είναι που μας παρασύρει στην ζωή και όχι τα πρόσωπα. Και φυσικά είναι η ενέργεια που αν δεν βγάλουμε μυαλό, θα μας δώσει εκείνο το ταρακούνημα μέχρι να μάθουμε.
Όταν προσωποποιούμε, όταν λέμε π.χ. με αυτόν θέλω αγκαλιά αλλά με αυτόν δεν θέλω, έχουμε φύγει σίγουρα από την ποιότητα της καρδιάς και είμαστε συνδεδεμένοι με το μυαλό και τους φόβους μας.
Όταν επιλέγουμε συγκεκριμένα πρόσωπα μέσα σε ένα ταντρικό μάθημα για να κάνουμε μια άσκηση τότε είμαστε συνδεδεμένοι με τις στερεοτυπικές συμπεριφορές που έχουμε στην ζωή μας. Είμαστε συνδεδεμένοι με το μυαλό μας. Και όταν επιλέγουμε κάποιους αυτό σημαίνει ότι αυτόματα απορρίπτουμε κάποιους άλλους. Αυτό όμως δεν είναι Τάντρα. Γιατί Τάντρα σημαίνει ΑΠΟΔΟΧΗ.
Είναι σημαντικό να δούμε τι μας οδηγεί σε μια τέτοια συμπεριφορά, ποια ανάγκη κρύβεται πίσω από αυτήν. Είναι σημαντικό να διαλογιστούμε πάνω σε αυτό και να συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει μέσα μας γιατί μόνο τότε μπορούμε να μεταμορφώσουμε τον εαυτό μας και κατ’ επέκταση την ζωή μας.
Δυο πράγματα είναι ακόμη πολύ σημαντικά σε ένα μάθημα Τάντρα. Τουλάχιστον όπως την διδάσκω εγώ.
· Να έχουμε σεβασμό και παρουσία
· Να έχουμε Ενσυναίσθηση
Όταν διασπάμε την ενέργεια και προσπαθούμε να κρατηθούμε απεγνωσμένα στο γνωστό και στο ασφαλές μιλώντας και χασκογελώντας μέσα στο μάθημα τότε αυτό δεν είναι Τάντρα.
Όταν έχουμε ναρκισσιστική συμπεριφορά και νομίζουμε ότι όλοι είναι υποχρεωμένοι να μας δώσουν, να μας φροντίσουν τότε αυτό δεν είναι Τάντρα.
Σίγουρα είναι σπουδαίο να αφήνουμε το σώμα μας να λαμβάνει αγάπη, αποδοχή, κατανόηση, θεραπεία αλλά είναι εξίσου σπουδαίο να ξέρουμε και πώς να δίνουμε όλες αυτές τις ποιότητες σε έναν άλλον άνθρωπο και με τον τρόπο που το χρειάζεται εκείνος.
Στην Τάντρα λέμε ότι όταν είναι να δώσουμε γινόμαστε υπηρέτες του άλλου που αυτόματα χρίζεται βασιλιάς. Και ο όρος υπηρέτης δεν έχει καθόλου την δόνηση της δουλείας αλλά της θεραπείας. Έχουμε ολοκληρωτική παρουσία και δίνουμε με όλο μας το είναι. Τον αγγίζουμε με τέτοιο σεβασμό και αγάπη όπως δεν τον έχουν αγγίξει ποτέ. Τον "λατρεύουμε" σαν βασιλιά και μοιραζόμαστε μαζί του την φλόγα της καρδιάς μας.
Δεν μας ενδιαφέρει τι συμβαίνει ολόγυρα. Τι κάνει ο ένας και τι κάνει ο άλλος. Δεν μας ενδιαφέρει ποιος είναι αυτός που του δίνουμε, τι είναι, πόσα πτυχία ή πόσα λεφτά έχει γιατί δεν συνδεόμαστε σε επίπεδο μυαλού αλλά σε επίπεδο Ψυχής. Είμαστε σε μια διαλογιστική κατάσταση και αυτό που μας νοιάζει είναι μόνο η προσφορά.
Κανένας δεν είναι πιο φτωχός από εκείνον που δεν μοιράζεται τίποτα και κανένας δεν είναι πιο πλούσιος από εκείνον που τα μοιράζεται όλα. Δίνουμε με όλο μας το είναι ζώντας την στιγμή και όταν έρθει η σειρά μας να γίνουμε "βασιλιάδες" πάλι παίρνουμε με όλο μας το είναι χωρίς αντιστάσεις.
Και Αυτό Είναι Τάντρα!
namaste
despoina palamari
