Βιωματική εμπειρία
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια μοναδική εμπειρία!
Ξεκίνησε σε ένα ταντρικό σεμινάριο για τις ενεργειακές ρίζες και την εμπειρία του να Ζω στο Τώρα.
Συνέχισε με μοιράσματα καρδιάς με όλους στην ομάδα, με τη συνάντηση των ενεργειών μας και με ταντρικό ενεργειακό μασάζ με ταντρικό σύντροφο.
Δίνοντας και Παίρνοντας.
Όλα αυτά ως γλυκιά και ταυτόχρονα αυτονγωσιακή εμπειρία αποτέλεσαν βάση για άφημα, για χαλάρωση, μα και για συνέχεια...
Σίγουρα αναρωτιέστε τι εννοεί ο ποιητής! Η συνέχεια ήταν πολύ δυνατή. Στα χέρια της Δασκάλας, το άφημα έφτασε στο ζενίθ, η χαλάρωση κυριάρχησε, ήρθε γέλιο, κλάμα, βογγητό, απελευθέρωση... Έφυγε το σφίξιμο και το κλείσιμο και ο αρνητισμός. Ήρθε μόνο εμπιστοσύνη και άδειασμα από σκέψεις.
Ναι, είχαν μαεστρία οι τεχνικές, είχαν αισθησιασμό οι κινήσεις, είχαν δύναμη οι ελάχιστες λέξεις... Μα η επαφή και η ενσυναίσθηση δεν έχουν λόγια να περιγραφούν...
Ένιωσα τη φύση μου, το φύλο μου, άνοιξε η καρδιά μου σα λουλούδι, χωρίς "μυαλουδίλα" όπως λέει η Δασκάλα μας!
Άνοιξαν όλα τα λουλούδια μου, ένιωθα σαν φτερό, ανάλαφρο, θεϊκό και ευτυχισμένο! Ήρθε κλάμα χαράς και ευχαρίστησης. Ήρθε χαμόγελο ικανοποίησης. Ήρθε ανάσα με οξυγόνο.
ΗΡΘΕ ΑΝΑΠΝΟΗ ΖΩΗΣ!
Ανάσανα! Πήρα ανάσα ζωής! Ανασαίνω.
ΝΑΙ, ΑΝΑΣΑΙΝΩ! Βαθειά και ολοκληρωμένα.
Πέρασαν λίγες μέρες και ακόμα ανασαίνω βαθειά!
Και αποφάσισα να συνεχίσω να ανασαίνω ολοκληρωτικά όπως το ζητάει ο οργανισμός μου. Μέχρι και το τελευταίο εκατοστό των ριζών μου.
Σ’ ευχαριστώ Δέσποινα.
Σ’ ευχαριστώ Δασκάλα!
Μια πεταλούδα!
Ότι και να λες εσύ,
εγώ το ξέρω "είμαστε πεταλούδες"
Γεννηθήκαμε με το χάρισμα της μεταμόρφωσης.
Απλά κάποιοι δεν μπαίνουν ποτέ μέσα στα κουκούλια τους
Άλλοι αποκοιμούνται μέσα σε αυτά
Άλλοι όταν βγαίνουν δεν το πιστεύουν και δεν κουνάνε ποτέ τα φτερά τους
Και άλλοι απολαμβάνουν το δώρο της αλλαγής την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Πόσο βαθιά συγκίνηση νιώθω όταν οι άνθρωποι αφήνουν τα παιχνίδια "πρέπει – δεν πρέπει" για τους άλλους, ξέρετε, τους "μυαλωμένους"... και εκείνοι αφήνονται με εμπιστοσύνη να κυλήσουν στην ζωή.
Και πόσο διπλά συγκινημένη και ταυτόχρονα ευλογημένη νιώθω όταν αυτοί οι άνθρωποι έρχονται στην ομάδα μου και τολμούν το αναπάντεχο, το απρόσμενο, γνωρίζοντας ότι η ζωή θέλει τόλμη και η μεταμόρφωση Συνειδητότητα.
namaste
despoina palamari
