Στον κόσμο των σχέσεων εσύ έχεις πάντα άδικο και ο άλλος έχει πάντα δίκιο. Έτσι αισθάνονται πάντα οι αληθινοί εραστές. Αν υπάρχει αγάπη, όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θα έπρεπε, ο κάθε ένας νιώθει για τον εαυτό του πως κάνει κάτι λάθος. Όταν το νιώθουν και οι δύο, τότε τα κέντρα ανοίγουν, τα σύνορα συναντιόνται. Όταν όμως νομίζεις ότι ο άλλος έχει άδικο, κλείνεις και τον εαυτό σου και τον άλλον. Ο άλλος αισθάνεται ότι κι εσύ έχεις άδικο. Και οι σκέψεις είναι μεταδοτικές.
Αν νομίζεις ότι ο άλλος έχει άδικο, ακόμα κι αν δεν το λες, ακόμα κι αν χαμογελάς, και δεν δείχνεις πως νομίζεις ότι ο άλλος έχει άδικο, τότε ο άλλος το καταλαβαίνει από τα μάτια σου, από τις κινήσεις σου, από το πρόσωπό σου. Ακόμα κι αν είσαι ένας ηθοποιός, μεγάλος ηθοποιός, και μπορείς να φτιάξεις το πρόσωπο, και τις κινήσεις σου ανάλογα, ακόμα και τότε, το υποσυνείδητο στέλνει συνεχώς μηνύματα: Έχεις άδικο. Κι όταν κατηγορείς τον άλλον, ο άλλος αρχίζει να αισθάνεται ότι εσύ έχεις άδικο.
Οι σχέσεις καταστρέφονται πάνω σε αυτό τον βράχο. Κι ύστερα οι άνθρωποι κλείνονται. Όταν κατηγορείς κάποιον, τότε εκείνος προστατεύει τον εαυτό του, οχυρώνεται. Τότε συμβαίνει το κλείσιμο.
Να θυμάσαι πως στην αγάπη έχεις πάντα άδικο. Και τότε υπάρχει πιθανότητα να νιώσει και ο άλλος το ίδιο. Κι όταν οι εραστές είναι κοντά, ο ένας στον άλλον, τότε οι σκέψεις κυλούν από τον έναν στον άλλον. Ακόμα κι αν δεν μιλούν και είναι σιωπηλοί, επικοινωνούν.
Η γλώσσα δεν είναι για τους εραστές, για τους ερωτευμένους. Για τους εραστές, η σιωπή είναι αρκετή. Χωρίς να λένε τίποτα, εξακολουθούν να μιλούν. Αν πάρεις την αγάπη ως σαντάνα (θεϊκό – διαλογισμό), ως εσωτερική πειθαρχία, τότε μην κατηγορείς τον άλλον. Προσπάθησε να βρεις τι δεν πηγαίνει καλά μ’ εσένα και πέταξε εκείνο το σφάλμα από πάνω σου. Δεν θα είναι εύκολο, επειδή θα πληγώσει την υπερηφάνεια σου. Θα είναι δύσκολο, επειδή δεν θα μπορείς να είσαι κατακτητικός και κυριαρχικός. Όταν έχεις κατακτήσει τον άλλον, είσαι πιο ισχυρός. Αλλά αυτό θα καταστρέψει τον εγωισμό σου. Γι’ αυτό θα είναι δύσκολο.
Η καταστροφή του εγώ, όμως, είναι ο σκοπός. Απ’ όπου και να προσεγγίσεις τον εσωτερικό κόσμο, από την αγάπη, το διαλογισμό, τη γιόγκα, την προσευχή, όποιο μονοπάτι κι αν διαλέξεις, ο σκοπός είναι ο ίδιος: Η καταστροφή του εγώ. Πώς να ξεφορτωθείς τον εγωισμό σου. Μπορεί να γίνει εύκολα με την αγάπη. Και γίνεται με φυσικότητα. Η αγάπη είναι η φυσιολογική θρησκεία. Οτιδήποτε άλλο είναι λιγότερο φυσιολογικό. Κι αν δεν μπορέσεις να δουλέψεις με την αγάπη, θα είναι δύσκολο να δουλέψεις με οτιδήποτε άλλο.
OSHO
