Ποιος ζωγράφισε στην άκρη
των ματιών σου ένα δάκρυ;
Ποιος την θάλασσά του πούλησε
και εκεί βάλθηκε να ξεδιψάσει;
Μην φοβηθείς.
Σε άκουσα. Δίπλα σου είμαι.
Πρώτος εγώ την σάρκα των χειλιών σου θα γευτώ.
Ο πόθος μου για εσένα, τρέχει πιο γρήγορα απο την θλίψη σου.
Άσε με να ψηλαφίσω την υγρασία τους,
μέχρι επάνω τους η ανάσα μου να τελειώσει.
Εκεί σου αφήνομαι...
σου ανήκω...
σε δέομαι...
σε πιστεύω...
Σαν σε φιλώ ξανά σε ερωτεύομαι.
Η μυρωδιά σου, άρωμα μου που εσύ το γέννησες,
σαν ζευγάρωσα για εσένα μια ελπίδα και ένα θέλω.
Ονειρέψου, πως ένα όνειρο ήταν και πάει
και σαν τα βλέφαρα ανοίξεις,
θα σε έχω πάρει από εκεί.
Το "μαζί" οι δυο μας θα το προχωράμε.
Panagiotis Stylianopoulos
