Άλλο το να σου αρέσει κάτι κι άλλο το ν’ αγαπάς.

Να είσαι αληθινός στην Αγάπη

Το τέταρτο κέντρο, το κέντρο της καρδιάς, ονο­μάζεται αναχάτα. Η λέξη είναι όμορφη. Αναχάτα σημαίνει Άηχος ήχος… Σημαίνει ακριβώς αυτό που οι άνθρωποι του Ζεν εννοούν όταν λένε: "Ακούς τον ήχο του ενός χεριού που χειροκροτεί;" Άηχος ήχος. 
Η καρδιά βρίσκεται ακριβώς στη μέση. Τρία κέντρα κάτω από αυτήν, τρία κέντρα πάνω από αυτήν. Και η καρδιά είναι η πόρτα από το κατώτερο στο ανώ­τερο ή από το ανώτερο στο κατώτερο. Η καρδιά είναι σαν σταυροδρό­μι.

Την έχεις προσπεράσει την καρδιά εντελώς. Δεν έχεις διδαχτεί πώς να είσαι εγκάρδιος. Δεν σου επιτρέπεται καν να μπεις μέσα στο βασίλειο της καρδιάς, επειδή είναι πολύ επικίνδυνο. Είναι το κέντρο του άηχου ήχου. Είναι ένα μη γλωσσικό κέντρο, άηχος ήχος. Η γλώσσα έχει ήχο. Πρέπει να τη δημιουργήσουμε εμείς, με τις φωνητικές μας χορδές. Πρέπει να παράγει ήχο. Είναι το χειροκρότημα με τα δύο χέρια. Η καρ­διά είναι το χειροκρότημα του ενός χεριού. Στην καρδιά δεν υπάρχουν λόγια. Η καρδιά δεν έχει λόγια.

Έχουμε αποφύγει εντελώς την καρδιά, την έχουμε προσπεράσει. Κινούμαστε με τέτοιο τρόπο στην ύπαρξή μας, σαν να μην υπάρχει η καρδιά ή το πολύ - πολύ σαν να είναι απλώς ο μηχανισμός που αντλεί την αναπνοή. Τα πνευμόνια όμως δεν είναι η καρδιά. Η καρδιά είναι κρυμμένη βαθιά πίσω από τα πνευμόνια. Και δεν είναι ούτε σωματική, αλλά είναι το μέρος απ’ όπου έρχεται η αγάπη. Γι’ αυτό η αγάπη δεν είναι συναίσθημα. Η συναισθηματική αγάπη ανήκει στο τρίτο τσάκρα, όχι στο τέταρτο.

Η αγάπη δεν είναι μόνο συναισθηματική. Η αγάπη έχει περισσότερο βάθος από τα συναισθήματα. Η αγάπη έχει μεγαλύτερη αξία από τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα είναι στιγμιαία. Λίγο - πολύ, το συ­ναίσθημα της αγάπης είναι παρεξηγημένο σαν εμπειρία της αγάπης. Τη μια μέρα ερωτεύεσαι και την επόμενη μέρα σου έχει φύγει κι αυτό εσύ το λες αγάπη. Δεν είναι αγάπη, είναι συναίσθημα. Σου αρέσει μια γυναίκα — να θυμάσαι, σου αρέσει. Το συναίσθημα ότι σου αρέσει κά­τι είναι στιγμιαίο. Δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ, δεν έχει τη δυνατότητα να κρατήσει πολύ. Σου αρέσει μια γυναίκα, την αγάπησες και σου πέρασε. Είναι όπως σου αρέσει το παγωτό. Μόλις το φας, δεν σ’ απασχολεί άλλο πια. Και αν σου προσφέρουν κι άλλο παγωτό, θα πεις: “Φτάνει! Δεν μπορώ να φάω άλλο.”

Άλλο το να σου αρέσει κάτι, κι άλλο το ν’ αγαπάς. Μη θεωρείς ότι αυτά που σου αρέσουν είναι αγάπη, αλλιώς, ολόκληρη η ζωή σου θα είναι συντρίμμια και θα βολοδέρνεσαι απ’ τον ένα άνθρωπο στον άλλον. Η οικειότητα, η εγκαρδιότητα δεν θα αναπτυχθεί ποτέ.

Το τέταρτο κέντρο, το αναχάτα, είναι πολύ σημαντικό, επειδή με την καρδιά σχετίστηκες για πρώτη φορά με τη μητέρα σου. Μέσα από την καρδιά σχετίστηκες με τη μητέρα σου, όχι μέσα από το κεφάλι. Με το διαλογισμό, με την προσευχή συμβαίνει το ίδιο. Σχετίζεσαι με την ύπαρξη μέσα από την καρδιά. Καρδιά με καρδιά. Είναι πράγματι ένας διάλογος καρδιάς με καρδιά όχι ενός κεφαλιού με ένα άλλο.

Και το κέντρο της καρδιάς είναι το κέντρο απ’ όπου έρχεται ο άηχος ήχος. Αν χαλαρώσεις μέσα στο κέντρο της καρδιάς, θα ακούσεις το Ωμ. Είναι μια μεγάλη ανακάλυψη. Όσοι έχουν μπει στην καρ­διά, ακούν ένα συνεχή ψαλμό μέσα στην ύπαρξή τους, που ακούγεται σαν Ωμ. Άκουσες ποτέ έναν ψαλμό, που να συνεχίζει από μόνος του; Δεν τον κάνεις εσύ.

Γι’ αυτό δεν είμαι υπέρ των μάντρα. Μπορεί να ψέλνεις συνέχεια “Ωμ, Ωμ, Ωμ και να δημιουργήσεις ένα νοητικό υποκατάστατο της καρδιάς. Δεν θα σε βοηθήσει. Είναι πλάνη. Και μπορεί να ψέλνεις χρόνια ολόκληρα και να δημιουργήσεις ένα ψεύτικο ήχο μέσα σου, σαν να μιλά η καρδιά σου. Δεν μιλάει.

Για να γνωρίσεις την καρδιά σου, δεν πρέπει να ψέλνεις Ωμ. Πρέπει απλώς να είσαι σιωπηλός. Μια μέρα, ξαφνικά, θα το ακούσεις. Μια μέρα, όταν θα έχεις γίνει σιωπηλός, ακούς ξαφνικά αυτό τον ήχο, που έρχεται από το πουθενά. Προβάλλει μέσα σου από τον βαθύ εσωτερι­κό πυρήνα. Είναι ο ήχος της εσωτερικής σου σιωπής. Όπως ακριβώς στη σιωπηλή νύχτα υπάρχει ένας ήχος, ο ήχος της σιωπής, έτσι ακρι­βώς, σε ένα πάρα πολύ βαθύτερο επίπεδο, προβάλει μέσα σου ένας ήχος.

Προβάλλει, σου το θυμίζω συνεχώς, δεν τον δημιουργείς εσύ. Δεν επαναλαμβάνεις εσύ συνέχεια Ωμ, Ωμ, Ωμ. Όχι, δεν λες ούτε μια λέξη. Απλώς είσαι ήσυχος. Απλώς είσαι σιωπηλός. Και ξεχειλίζει προς τα έξω, όπως το σιντριβάνι... Ξαφνικά, αρχίζει να κυλά, βρίσκεται εκεί. Εσύ το ακούς —δεν το λες— το ακούς.

Στο κέντρο της καρδιάς ακούς. Αλλά, αν δεν έχεις ακούσει τίποτα μέσα σου, κανέναν ήχο, κανένα Ωμ, κανένα μάντρα, αυτό σημαίνει απλώς ότι έχεις αποφύγει την καρδιά. Ο καταρράκτης είναι εκεί κι ο ήχος του τρεχούμενου νερού είναι εκεί, αλλά εσύ τον έχεις αποφύγει, τον έχεις προσπεράσει, έχεις μπεις σε μια άλλη διαδρομή, έχεις κόψει δρόμο. Ο δρόμος αυτός προχωρεί απλώς από το τρίτο κέντρο, αποφεύγοντας το τέταρτο.

Το τέταρτο είναι το πιο επικίνδυνο κέντρο, γιατί είναι το κέντρο μέ­σα από το οποίο γεννιέται η εμπιστοσύνη, γεννιέται η πίστη. Και ο νους πρέπει να το αποφύγει. Αν δεν το αποφύγει ο νους, τότε δεν θα υπάρχει δυνατότητα αμφιβολίας. Ο νους ζει μέσα από την αμφιβολία. Αυτό είναι το τέταρτο κέντρο. Και η Τάντρα λέει ότι μέσα από την αγάπη θα μπορέσεις να γνωρίσεις το τέταρτο κέντρο.

Το πέμπτο κέντρο βρίσκεται στο κέντρο του λαιμού και ονομάζεται βισούντι, που σημαίνει αγνότητα. Ασφαλώς, μόνον εφόσον έχει συμβεί η αγάπη, υπάρχει αγνότητα και αθωότητα. Ποτέ νωρίτερα. Μόνο η αγάπη εξαγνίζει και μόνο η αγάπη... τίποτε άλλο δεν εξαγνίζει. Ακόμα κι ο πιο άσχημος άνθρωπος, γίνεται όμορφος όταν αγαπά. Η αγάπη είναι νέκταρ, καθαρίζει όλα τα δηλητήρια. Το πέμπτο τσάκρα λοιπόν ονομάζεται βισούντι. Βισούντι σημαίνει αγνότητα, απόλυτη αγνότητα. Είναι το κέντρο του λαιμού.

Και η Τάντρα λέει: Να μιλάς μόνο όταν έχεις περάσει μέσα από το τέταρτο κέντρο κι έχεις φτάσει στο πέμπτο. Να μιλάς μόνο μέσα από την αγάπη, διαφορετικά μη μιλάς. Να μιλάς με συμπόνια, διαφορετικά μη μιλάς! Τί νόημα έχει να μιλάς; Αν έχεις περάσει μέσα από την καρδιά κι αν έχεις ακούσει το Θεό να μιλάει εκεί ή το Θεό να κυλάει εκεί σαν καταρράκτης, αν έχεις ακούσει τον ήχο του Θεού, τον ήχο του ενός χε­ριού που χειροκροτεί, τότε σου επιτρέπεται να μιλήσεις, τότε το κέντρο του λαιμού μπορεί να μεταφέρει το μήνυμα, τότε μπορεί να ξεχυθεί κάτι, ακόμα και με τις λέξεις.

Ελάχιστοι άνθρωποι φτάνουν στο πέμπτο κέντρο, γιατί δεν φτάνουν ούτε καν στο τέταρτο, οπότε πώς να φτάσουν στο πέμπτο; Είναι πολύ σπάνιο. Κάπου - κάπου φτάνει στο πέμπτο ένας Ιησούς, ένας Βούδας, ένας Σαράχα. Ακόμα και η ομορφιά των λέξεων τους είναι τρομερή. Τί να πούμε για τη σιωπή τους; Ακόμη και οι λέξεις τους περιέχουν σιωπή. Μιλούν και παρόλα αυτά δεν μιλούν.

Χρησιμοποιείς κι εσύ το λαιμό, αλλά δεν πρόκειται για το βισούντι. Εκείνο το τσάκρα είναι εντελώς νεκρό. Όταν ξεκινά εκείνο το τσάκρα, τα λόγια σου έχουν μέσα τους μέλι, έχουν μια ευωδιά, περιέχουν μουσική, χορό. Ό,τι κι αν λες, τότε είναι ποίηση, είναι χαρά.

Και το έκτο τσάκρα ονομάζεται άτζνα. Άτζνα σημαίνει διαταγή, εντολή, τάξη. Με το έκτο τσάκρα βρίσκεσαι σε τάξη και ποτέ πριν. Με το έκτο τσάκρα γίνεσαι αφέντης και ποτέ πιο πριν. Νωρίτερα ήσουν σκλά­βος. Με το έκτο τσάκρα, ό,τι λες θα συμβεί, ό,τι επιθυμείς, θα συμβεί. Με το έκτο τσάκρα έχεις θέληση και ποτέ νωρίτερα. Νωρίτερα δεν υπάρχει θέληση.

Εδώ όμως υπάρχει ένα παράδοξο: Με το τέταρτο τσάκρα εξαφανί­ζεται το εγώ. Με το πέμπτο τσάκρα εξαφανίζονται όλες οι ακαθαρσίες και μόνο τότε έχεις θέληση. Έτσι, δεν μπορείς να βλάψεις τους άλλους με τη θέλησή σου. Για την ακρίβεια, δεν είναι πια η δική σου θέληση, αλλά η θέληση του Θεού, επειδή το εγώ εξαφανίζεται στο τέταρτο και οι ακαθαρσίες στο πέμπτο. Τώρα είσαι η καθαρότερη ύπαρξη, απλώς ένα όχημα, ένα όργανο, ένας αγγελιοφόρος. Τώρα έχεις θέληση, επειδή δεν υπάρχεις. Τώρα η θέλησή σου είναι η θέληση του Θεού.

Πολύ σπάνια φτάνει ένας άνθρωπος στο έκτο τσάκρα, γιατί αυτό είναι το τελευταίο επίπεδο αυτού του κόσμου. Πέρα όμως από αυτό είναι το έβδομο, τότε όμως μπαίνεις σε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο, σε μια ξεχωριστή πραγματικότητα. Το έκτο είναι το τελευταίο σύνορο, ιο σημείο ελέγχου.

Το έβδομο είναι το σαχασράρ: σαχασράρ σημαίνει λωτός με χίλια πέταλα και βρίσκεται στην κορυφή του κεφαλιού. Όταν η ενέργειά σου πηγαίνει στο έβδομο, στο σαχασράρ, γίνεσαι λωτός. Τώρα δεν χρειάζεται να πας σε άλλο λουλούδι για μέλι. Τώρα αρχίζουν να έρχονται σ’ εσένα οι μέλισσες. Τώρα προσελκύεις μέλισσες από ολόκληρη τη γη ή μερικές φορές ακόμη και από άλλους πλα­νήτες αρχίζουν να έρχονται μέλισσες σ’ εσένα. Έχει ανοίξει το σαχασράρ σου, ο λωτός σου έχει ανθίσει εντελώς. Αυτός ο λωτός είναι η νιρβάνα.

Το κατώτερο είναι το μουλαντάρ. Από το κατώτερο γεννιέται η ζωή — η ζωή του σώματος και των αισθήσεων. Με το έβδομο γεννιέται η αιώνια ζωή. Αυτή είναι η φυσιολογία της Τάντρα.

Δεν είναι φυσιολογία των ιατρικών βιβλίων. Μην την αναζητάς στα ιατρικά βιβλία, δεν βρί­σκεται εκεί. Πρόκειται για μια μεταφορά, για ένα τρόπο έκφρασης. Είναι ένας χάρτης, για να γίνουν κατανοητά τα πράγματα. Αν κινείσαι μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα έρθεις ποτέ σ’ αυτή τη συννεφιά των σκέψε­ων. Αν αποφεύγεις το τέταρτο τσάκρα, τότε πηγαίνεις στο κεφάλι. Τώρα, το να είσαι στο κεφάλι, σημαίνει ότι δεν είσαι στην αγάπη. Όταν είσαι στις σκέψεις, σημαίνει ότι δεν εμπιστεύεσαι. Όταν σκέφτεσαι, σημαίνει ότι δεν κοιτάζεις.

Osho: "ΤΑΝΤΡΑ"