Η Τάντρα αποφεύγει το μυαλό κι αντιμετωπίζει τη ζωή πρόσωπο με πρόσωπο, χωρίς να σκέφτεται: «Αυτό είναι καλό» ή «Αυτό είναι κακό», αντικρίζει απλά αυτό που είναι. Είναι έτσι δύσκολο να πεις ότι είναι μια στάση ζωής - στην πραγματικότητα είναι μια μη στάση.
Δεχεται τα πάντα, λέει ναι στο κάθε τι. Δεν υπάρχει «όχι» στο λεξιλόγιό της, δεν έχει άρνηση. Ποτέ δε λέει όχι, γιατί με το «όχι» αρχίζει ο πόλεμος, με το «όχι» γίνεσαι το εγώ. Τη στιγμή που λες όχι, σε οτιδήποτε, έχεις ήδη γίνει το εγώ. Βγαίνει μια σύγκρουση, βρίσκεσαι τώρα σε πόλεμο. Η Τάντρα αγαπά και αγαπά χωρίς όρους. Ποτέ δε λέει όχι σε τίποτα, γιατί το κάθε τι είναι μέρος του Όλου, έχει τη δικιά του θέση μέσα στο Όλον και το Όλον δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς αυτό.
Λέγεται ότι ακόμα και μια σταγόνα νερού να έλειπε, ολόκληρη η ύπαρξη θα διψούσε. Ξεριζώνεις ένα λουλούδι στον κήπο κι έχεις ξεριζώσει κάτι απ’ ολόκληρη την ύπαρξη. Βλάπτεις ένα λουλούδι κι έχεις βλάψει εκατομμύρια άστρα - γιατί τα πάντα είναι αλληλοεξαρτημένα. Το Όλον υπάρχει σαν Όλον, σαν μια οργανική ολότητα. Δεν υπάρχει σαν ένα μηχανικό πράγμα -το κάθε τι σχετίζεται μ’ όλα τ' άλλα. Έτσι η Τάντρα λέει ναι, χωρίς όρους.
Δεν έχει υπάρξει άλλη άποψη της ζωής που να λέει «Ναι», χωρίς κανένα όρο - απλά «ναι», το «όχι» εξαφανίζεται. Κι όταν δεν υπάρχει «όχι», τότε με τι θα πολεμήσεις; Πώς θα βρεθείς σε διαμάχη; Απλά ρέεις, συγχωνεύεσαι και διαλύεσαι. Γίνεσαι ένα. Δεν υπάρχουν πια σύνορα. Το «όχι» σου είναι που τα δημιουργεί. Αυτό είναι το όριο γύρω σου. Κάθε φορά που λες όχι, παρατήρησε: κάτι αμέσως δεσμεύεται μέσα σου. Κάθε φορά που λες ναι, το είναι σου ανοίγει.
Ο πραγματικός αθεϊστής είναι αυτός που εξακολουθεί να λέει όχι στη ζωή. Το ότι λέει όχι στο Θεό είναι μόνο συμβολικό. Μπορεί να πιστεύεις στο Θεό, αλλά αν λες όχι στο κάθε τι, η πίστη σου δεν έχει καμιά αξία. Ο Θεός σου είναι μια επινόηση, γιατί μόνον ένα καθολικό «ναι» δημιουργεί έναν πραγματικό Θεό, αποκαλύπτει τον αληθινό Θεό.
Όταν λες ένα καθολικό «ναι» στην ύπαρξη, τότε αυτή αυτόματα μετασχηματίζεται: τότε δεν υπάρχουν πια πέτρες, δέντρα, πρόσωπα, ποτάμια, βουνά - όλα ξαφνικά έχουν γίνει ένα και το ένα. Αυτό είναι ο Θεός. Ένας πραγματικός θεϊστής είναι αυτός που λέει, ναι στο κάθε τι, όχι μόνο στο Θεό, γιατί το μυαλό είναι πολύ επιτήδειο. Μπορεί να πει ναι στο Θεό και όχι στον κόσμο. Αυτό ακριβώς έχει συμβεί.
Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους ακριβώς γι' αυτό. Λένε ναι στο Θεό και όχι στη ζωή. Στην πραγματικότητα σκέφτονται ότι αν δεν πεις όχι στη ζωή, πώς θα μπορέσεις να πεις ναι στο Θεό; Προκαλούν ένα σχίσμα: αρνούνται τον κόσμο για να δεχτούν το Θεό. Αλλά μια τέτοια αποδοχή που στηρίζεται σε μια άρνηση δεν είναι αποδοχή. Είναι ψεύτικη. Είναι μια σκέτη προσποίηση.
Πώς μπορείς να δεχτείς το Δημιουργό, χωρίς να δεχτείς και τη Δημιουργία;
Η Τάντρα λέει ότι αν πεις ναι, απλά ναι, δε βάζεις αυτό το ναι εναντία σε κάποιο όχι. Αλλ’ αυτό ακριβώς έχουν κάνει οι θρησκείες. Λένε όχι στον κόσμο και ναι στο Θεό και λένε μάλιστα με βιαιότητα όχι στον κόσμο, για να είναι το ναι τους στο Θεό ισχυρότερο. Πολλοί ονομαζόμενοι άγιοι έχουν πει: «Θεέ μας σε δεχόμαστε, αλλά δε δεχόμαστε τον κόσμο σου». Τι είδους όμως αποδοχή είναι αυτή, Είναι καν αποδοχή; Διαλέγεις, χωρίζεις την ύπαρξη στα δυο. Βάζεις τον εαυτό σου πάνω από το Θεό και λες: «Αυτό το δέχομαι, εκείνο το αρνούμαι.»
Όλη η απάρνηση προέρχεται ακριβώς απ’ αυτό. Κάποιος που απαρνιέται τον κόσμο δεν είναι ένας θρήσκος άνθρωπος. Από την άποψη της Τάντρα είναι ένας εγωιστής. Στην αρχή μάζευε πράγματα αυτού του κόσμου και η προσοχή του ήταν πάνω του. Τώρα απαρνιέται τον κόσμο, αλλά η προσοχή του είναι πάλι πάνω στον κόσμο και παραμένει εγωιστής.
Το εγώ έχει πολλούς λεπτούς τρόπους για να ικανοποιείται και να ξαναεπιστρέφει πάλι και πάλι σαν σπείρα. Επιστρέφει ολοένα με καινούργιο πρόσωπο, με νέα χρώματα.
Osho
«Τάντρα η Υπέρτατη Κατανόηση»
