Τι όμορφο να σε αγαπούν και να σου το λένε…
Αυτά ακούς και περιμένεις… Περιμένεις από τους άλλους…
Μην ζητιανεύεις την αγάπη…
Δεν αγαπάς για να σε αγαπάνε…
Αγαπάς γιατί εσύ ο ίδιος γεμίζεις από την μαγευτική, την θεραπευτική ενέργεια της αγάπης…
Αγαπάς γιατί γίνεσαι καλύτερος, λαμπερότερος, ομορφότερος, ολόκληρος…
Κι αν το μυαλό, σου λέει πρόσεχε, μην εμπιστεύεσαι, οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι, ο έρωτας είναι επικίνδυνος τότε χρειάζεται να ξέρεις ότι τον πραγματικό κίνδυνο για σένα τον δημιουργεί το μυαλό σου…
Αυτό σε κλείνει, σε περιορίζει στο λίγο, στο μικρό και σε αναγκάζει να απλώνεις το χέρι και να ζητιανεύεις παρουσία, αγάπη…
Όταν είσαι ολόκληρος, όταν είσαι Αγάπη όλα ρέουν…
Κάτι τελειώνει, κάτι άλλο αρχίζει, κι ο κόσμος γύρω σου πάντα χαμογελαστός…
Όταν συναντιούνται δυο άνθρωποι και περιμένουν τα διαπιστευτήρια αγάπης για να εκδηλωθούν, να μοιραστούν, να νιώσουν... τότε μόνο η δυστυχία και η ένταση χτυπά την πόρτα της καρδιάς τους. Μόνο τα παιχνίδια του μυαλού και της κυριαρχίας γεμίζουν τις στιγμές τους και ο κόσμος γύρω τους γίνεται θαμπός…
Γι' αυτό σου λέω να τα ξοδεύεις τα σ’ αγαπώ σου για να μην γίνουν μουχλιασμένοι σπόροι στα θησαυροφυλάκια του μυαλού σου αλλά ανθισμένα φυτά που θα μοσχοβολάνε ολόγυρα το άρωμα της Αγάπης…
namaste
despoina palamari
