Γιατί είναι τόσο δύσκολο να φύγεις απο μια σχέση με αγάπη

Είναι πολύ εύκολο να ερωτευτείς. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να σταματήσεις να είσαι ερωτευμένος; Τόσες πολλές συζητήσεις, δάκρυα, τσακωμοί, φόβοι... 
Δεν θέλω να πληγώσω το άτομο με το οποίο ήμουν, επειδή δεν είναι ότι δεν τρέφω συναισθήματα. Είμαι πολύ μπερδεμένος. Μπορείτε να πείτε κάτι πάνω σε αυτό το θέμα;

OSHO: Υπάρχει κάτι να πω; Όλα έχουν τελειώσει.

Είναι εύκολο να πέσεις στα δίχτυα του έρωτα. Μπορείς να πέσεις σε οποιοδήποτε χαντάκι, το δύσκολο είναι να βγεις έξω. Όμως θα πρέπει να βγεις έξω - από τη στιγμή που η αγάπη εξα­φανίζεται το χαντάκι γίνεται κόλαση. Μετά υπάρχουν καβγά­δες, τσακωμοί, γκρίνια, και κάθε μορφή κακίας και από τις δύο πλευρές. Κανείς δεν θέλει να πονάει, όμως επειδή πονάει κι εκείνος κι εκείνη, χωρίς να το ξέρουν, ο ένας φορτώνει τα πλη­γωμένα του συναισθήματα στον άλλον.

Αρχικά, όταν αρχίζετε να ερωτεύεστε, όταν δεν είστε ακόμη στο χαντάκι, τότε είναι η στιγμή να με ρωτήσετε, επειδή έχω ένα τελείως διαφορετικό είδος αγάπης που δεν ονομάζεται πέ­φτω στον έρωτα αλλά ανεβαίνω στον έρωτα. Τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Τότε είναι όμορφο, και το να βγεις από εκεί είναι πολύ εύκολο, επειδή τότε θα χρειαστεί να πέσεις. Και το να πέσεις είναι εύκολο, κρατήστε το για το επόμενο βήμα- ως πρώτο βήμα να φροντίζετε να ανεβαίνετε πάντα.

Κάνατε ήδη το εύκολο βήμα- τώρα πρέπει να κάνετε το δύσκολο. Και όλα αυτά τα δάκρυα και οι συγκρούσεις θα συμ­βούν, όμως τίποτε δεν μπορεί να φέρει την αγάπη πίσω.

Πρέπει να γίνει κατανοητό κάτι απλό: η αγάπη -η αγάπη για την οποία μιλάτε- δεν είναι στα χέρια σας. Έχετε πέσει μέ­σα της. Δεν μπορούσατε να το αποτρέψετε, κι έτσι όταν έρχεται, σας παίρνει μαζί της. Όμως είναι σαν αεράκι, έρχεται και φεύγει. Και είναι καλό που έρχεται και φεύγει, επειδή αν μείνει θα βαλτώσει.

Χρειάζεται λίγη κατανόηση και από τις δύο πλευρές, ότι η αγάπη δεν υπάρχει πια αλλά δεν είναι ανάγκη να μισείτε ο ένας τον άλλον, επειδή κανείς δεν την έχει καταστρέφει. Κανείς δεν την έχει δημιουργήσει - είχε έρθει σαν αεράκι, απολαύσατε εκείνες τις στιγμές· να νιώθετε ευγνωμοσύνη, ο ένας απέναντι στον άλλον και να βοηθήσετε ο ένας τον άλλο να βγει από το χαντάκι, αυτός είναι ο μόνος τρόπος. Ο άνδρας, για να είναι στ’ αλήθεια άνδρας, θα πρέπει να προσφέρει τους ώμους του για να τους χρησιμοποιήσει η γυναίκα ώστε να μπορέσει να σηκωθεί και να βγει από το χαντάκι. Και ο άνδρας μπορεί να βρει τον δικό του τρόπο για να το κάνει.

Όμως δεν με ρωτάει κανείς πριν πέσει. Αυτό είναι παράξενο! Εδώ και τριανταπέντε χρόνια περιμένω κάποιον να με ρω­τήσει πώς να ερωτευτεί. Κανείς δεν το ρωτάει αυτό, επειδή αν με είχατε ρωτήσει, θα σας είχα προτείνει, «Μην πέφτετε ποτέ στον έρωτα. Να προσπαθείτε να υψωθείτε στον έρωτα». Και το να υψώνεστε στον έρωτα είναι ένα τελείως διαφορετικό ζή­τημα.

Το να υψώνεστε στον έρωτα σημαίνει μάθηση, αλλαγή, ωριμότητα. Η ανύψωση στον έρωτα τελικά σας βοηθάει να γί­νετε ενήλικας. Και δύο ενήλικα άτομα δεν τσακώνονται· προ­σπαθούν να καταλάβουν, προσπαθούν να λύσουν κάθε πρό­βλημα. Όποιος υψώνεται στον έρωτα δεν πέφτει ποτέ από αυτόν, επειδή η ανύψωση είναι η προσπάθειά σας, και η αγάπη που αναπτύσσεται μέσα από την προσπάθειά σας βρίσκεται μέσα στα χέρια σας. Η πτώση στον έρωτα όμως δεν είναι η προσπάθειά σας.

Η πτώση στον έρωτα - αυτός ο έρωτας θα διαταραχτεί κάπου, και όσο πιο σύντομα καταλάβετε ότι έχει φύγει, τόσο το καλύτερο- διαφορετικά μπλέκεστε σε χίλια δυο πράγματα. Αυ­τά είναι τα πράγματα που σας δυσκολεύουν να χωρίσετε.

Όταν ερωτεύεστε, δεν προκύπτουν ερωτήματα. Είστε καθαρός, το άλλο άτομο είναι καθαρό. Όταν όμως θέλετε να χω­ρίσετε, οι μέρες, οι νύχτες, τα χρόνια που έχετε ζήσει μαζί, έχε­τε αγαπήσει μαζί, έχετε βιώσει κάτι που είναι ένα από τα πιο όμορφα δώρα της φύσης -συνεχίζετε να μπλέκεστε.

Δίνετε υποσχέσεις ο ένας στον άλλο... και δεν είναι ότι λέτε ψέματα ή ότι εξαπατάτε- σε αυτές τις όμορφες στιγμές εκείνες οι υποσχέσεις μοιάζουν να έρχονται από την καρδιά σας. Όταν όμως αυτές οι στιγμές χαθούν - και θα χαθούν επειδή ήταν μια πτώση, και κανείς δεν μπορεί να παραμείνει σε μια κατάσταση πτώσης για μια αιωνιότητα. Κάποια μέρα πρέπει να ανυψωθεί ξανά. Και τη στιγμή που αρχίζετε να χωρίζετε, όλες εκείνες οι εμπλοκές, οι υποσχέσεις σας, οι υποσχέσεις του άλλου, δημι­ουργούν την πολυπλοκότητα.

Η ανύψωση στον έρωτα είναι κάτι πνευματικό.

Η πτώση στον έρωτα είναι κάτι βιολογικό.

Η βιολογία είναι τυφλή, γι’ αυτό ο έρωτας χαρακτηρίζεται τυφλός. 

Όμως ο έρωτας για τον οποίον μιλάω είναι η μοναδική ιδέα που είναι εύκολα διαθέσιμη για όλους. Λίγη προσπάθεια μόνο...

Ο έρωτας πρέπει να βγαίνει από τη σιωπή σας, την επίγνωσή σας, τον διαλογισμό σας. Είναι απαλός, είναι ελεύθερος - επειδή πώς μπορεί ο έρωτας να δημιουργεί δεσμά για το άτομο που αγαπάτε; Δίνει ελευθερία στα δύο μέρη, όλο και περισσότερο. Και η αγάπη γίνεται πιο βαθιά, η ελευθερία γίνεται με­γαλύτερη. Καθώς η αγάπη γίνεται μεγαλύτερη, αρχίζετε να αποδέχεστε το άτομο γι’ αυτό που είναι. Σταματάτε να προ­σπαθείτε να αλλάξετε το άτομο.

Μία από τις δυστυχίες του κόσμου είναι ότι οι εραστές προσπαθούν συνεχώς να αλλάξουν το άλλο άτομο. Δεν συνειδητοποιούν ότι αν το άτομο αλλάξει πραγματικά η αγάπη τους θα εξαφανιστεί, επειδή δεν είχαν ερωτευτεί αυτό το αλλαγμένο άτομο. Είχαν ερωτευτεί το άτομο που δεν είχε επηρεαστεί από τις ιδέες τους - «Άλλαξε αυτό κι εκείνο».

Όταν υψώνεστε στον έρωτα, συνειδητοποιείτε ότι ο άλλος έχει τη δική του εδαφική κυριαρχία και εσείς δεν πρέπει να την καταπατήσετε. Αν η αγάπη γίνει ελευθερία, τότε δεν υπάρχει λόγος να χω­ρίσετε. Η ιδέα του χωρισμού προκύπτει επειδή βλέπετε ότι γί­νεστε όλο και περισσότερο σκλάβος, και η σκλαβιά δεν αρέσει σε κανέναν.

Όμως με ρωτάτε πάντα όταν βρίσκεστε στο χαντάκι και δεν μπορείτε να βγείτε έξω. Ένα πράγμα είναι βέβαιο: Δεν πρό­κειται να μπω στο χαντάκι για να σας βγάλω έξω! Εσείς οι δυο θα πρέπει να τα καταφέρετε μόνοι σας. Αν μπω στο χαντάκι για να σας βοηθήσω να βγείτε έξω, εσείς οι δύο θα βγείτε έξω και θα μείνω εγώ στο χαντάκι! Και δεν ξέρω κανέναν που να μπορώ να ρωτήσω. «Πώς να βγω από εδώ;»

Και δεν έχω δεχτεί ποτέ κάποια συμβουλή, την οποία δεν ζήτησα. Έχω πει σε αυτούς τους ανθρώπους, «Πρέπει να κα­ταλάβετε ότι η συμβουλή είναι το μόνο πράγμα που όλοι δί­νουν δωρεάν και κανείς δεν δέχεται». Γιατί κάνετε τον κόπο; Μια συμβουλή που δίδεται από ένα άτομο χωρίς να του την έχετε τιμήσει δεν μπορεί να είναι και πολύ σοφή. Ο σοφός δεν επιβάλλει πότε την ιδέα του σε κανέναν. Αν του το ζητήσει κάποιος απλά λεει τη γνώμη του. Δεν είναι μια εντολή που ο άλλος πρέπει να εκτελέσει. Δεν υπάρχει πρέπει μέσα σε αυτήν.

Μπορώ να πω μόνο ένα πράγμα: έχετε δώσει ο ένας στον άλλον όμορφες στιγμές - να είστε ευγνώμονες. Ο χωρισμός δεν πρέπει να είναι άσχημος όταν η συνάντηση ήταν τόσο όμορφη.

Το χρωστάτε στην ύπαρξη ο χωρισμός σας να είναι όμορ­φος. Ξεχάστε όλες σας τις υποσχέσεις - ήταν σωστές όταν δό­θηκαν, όμως η εποχή έχει αλλάξει, εσείς έχετε αλλάξει. Στέ­κεστε και οι δύο σε ένα σταυροδρόμι, έτοιμοι να κινηθείτε προς διαφορετικές κατευθύνσεις· ίσως να μην συναντηθείτε ποτέ ξανά. Κάντε το με όσο μεγαλύτερη χάρη μπορείτε. Και όταν καταλάβετε ότι πρέπει να γίνει, με χάρη ή χωρίς, τότε εί­ναι καλύτερα να επιλέξετε να το κάνετε με χάρη. Τουλάχιστον, ο εραστής σας θα ζει στη μνήμη σας, κι εσείς θα ζείτε στη δική του μνήμη. Κατά κάποιον τρόπο, αυτές οι στιγμές που περάσατε μαζί θα σας εμπλουτίζουν πάντα. Όμως, να χωρίζετε με χάρη.

Και δεν είναι δύσκολο όταν έχετε κατανοήσει την αγάπη, η οποία είναι ένα πολύ δύσκολο φαινόμενο. Πέσατε στον έρωτα χωρίς δεύτερη σκέψη, επομένως μπορείτε να καταλάβετε ότι ο έρωτας έχει εξαφανιστεί πολύ εύκολα. Δεχτείτε την αλή­θεια, και μην κατηγορείτε ο ένας τον άλλο, επειδή κανείς δεν είναι υπεύθυνος. Βοηθήστε ο ένας τον άλλο με χάρη· χωρίστε μέσα σε μια βαθιά φιλία.

Όταν οι εραστές χωρίζουν γίνονται εχθροί. Αυτό είναι ένα παράξενο είδος ευγνωμοσύνης. Στην πραγματικότητα πρέπει να γίνουν φίλοι. Και αν ο έρωτας μπορεί να γίνει φιλία, δεν υπάρχει ενοχή, δεν υπάρχει κακία, δεν νιώθετε ότι έχετε εξαπατηθεί, ότι έχετε πέσει θύμα εκμετάλλευσης. Κανείς δεν έχει εκμεταλλευτεί κανέναν ήταν απλά η βιολογική ενέργεια που σας τύφλωσε.

Διδάσκω ένα διαφορετικό είδος αγάπης. Δεν τελειώνει στη φιλία αλλά ξεκινά στη φιλία. Ξεκινά στη σιωπή, στην επίγνω­ση. Είναι μια αγάπη που είναι η δική σας δημιουργία, η οποία δεν είναι τυφλή. Μια τέτοια αγάπη μπορεί να κρατήσει για πάντα, να γίνει όλο και πιο βαθιά. Μια τέτοια αγάπη είναι εξαιρετικά ευαίσθητη. Σε αυτό το είδος σχέσης το άτομο αρχίζει να νιώθει την ανάγκη του άλλου ατόμου πριν ακόμη μιλήσει το άλλο άτομο. 

Γνωρίζω μερικά ζευγάρια, πολύ λίγα ζευγάρια - θέλω να πω, γνωρίζω πολλά ζευγάρια, όμως έχω συναντήσει μόνο δύο, τρία ζευγάρια που δεν έχουν πέσει στον έρωτα, αλλά έχουν υψωθεί στον έρωτα. Και το πιο θαυμαστό πράγμα γι’ αυτά ήταν ότι άρχισαν να αι­σθάνονται ο ένας τον άλλον χωρίς λόγια. Αν ο άνδρας διψούσε, η γυναίκα θα του έφερνε νερό. Δεν έχει ειπωθεί τίποτε, είναι απλά συγχρονισμός. Αν ο αγαπημένος της διψάει, θα πρέπει να αρχίσει να διψάει και εκείνη. Γίνεται συνεχώς μια μεταφο­ρά, δεν χρειάζονται λόγια. Οι ενέργειες μπορούν να συσχετι­στούν άμεσα χωρίς γλώσσα.

Μια τέτοια αγάπη δεν χρειάζεται τίποτε από τον άλλο. Νιώθει ευγνωμοσύνη που ο άλλος λαμβάνει κάτι όταν το προσφέρει. Δεν νιώθει ότι περιορίζεται από δεσμά, επειδή δεν υπάρχουν.

Σε μια τέτοια αγάπη, το σεξ μπορεί να συμβεί μερικές φο­ρές, μπορεί να μην συμβεί για μήνες, και τελικά θα εξαφανιστεί τελείως. Σε αυτό το πλαίσιο, το σεξ δεν είναι πλέον σεξουαλι­κό, παρά μονάχα ένας τρόπος να είστε μαζί, να μπείτε όσο πιο βαθιά γίνεται ο ένας μέσα στον άλλον, μια προσπάθεια να φτά­σετε στα βάθη του άλλου. Δεν έχει καμία σχέση με βιολογική αναπαραγωγή.

Και όταν αρχίσουν να καταλαβαίνουν πως ό,τι κι αν κά­νουν... 

Στο σεξ μόνο τα σώματά τους μπορούν να συναντη­θούν, μετά το σεξ εξαφανίζεται αργά. Μετά αρχίζει να συμ­βαίνει ένα διαφορετικό είδος συνάντησης, το οποίο είναι απλά μια συνάντηση ενεργειών. Κρατιέστε από τα χέρια, κάθεστε μαζί και κοιτάζετε τα αστέρια, είναι κάτι περισσότερο από οτι­δήποτε μπορεί να προσφέρει ένας σεξουαλικός οργασμός - δύο ενέργειες που λιώνουν.

Ο σεξουαλικός οργασμός είναι σωματικός, είναι αναπό­φευκτο να είναι το κατώτερο είδος. Μην τον αποκαλείται έρω­τα. Ο έρωτας είναι μια τόσο όμορφη λέξη. Όταν λέτε, «Πέφτω στον έρωτα» χρησιμοποιείτε τη λέξη με έναν άσχημο τρόπο. Πείτε, «πέφτω στο σεξ» - να είστε ειλικρινείς. Στον έρωτα ο άνθρωπος υψώνεται, δεν πέφτει ποτέ.

Πρώτα όμως πρέπει να βγείτε από το χαντάκι. Βοηθήστε ο ένας τον άλλο. Η βιολογία δεν θα βοηθήσει. Απλά να είστε αν­θρώπινοι μεταξύ σας και να κατανοείτε το γεγονός ότι η αγάπη που σας τύφλωνε δεν είναι πια εδώ. Τα μάτια σας είναι ανοιχτά. Μην προσπαθήσετε να εξαπατήσετε τον άλλον ότι εξακολου­θείτε να αγαπάτε, εξακολουθείτε να νιώθετε. Πείτε απλά, «Το συναίσθημα δεν είναι πια εκεί. Στενοχωριέμαι και λυπάμαι γι’ αυτό, θα μου άρεσε πολύ να εξακολουθούσε να υπάρχει το συ­ναίσθημα, όμως δεν υπάρχει. Και ξέρω ότι ούτε και σε εσένα υπάρχει». Από τη στιγμή που γίνεται κατανοητό ότι το συναί­σθημα έχει φύγει, τώρα σαν ανθρώπινα όντα, βοηθήστε ο ένας τον άλλον να βγείτε από το χαντάκι.

Αν βοηθήσετε, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αντί όμως να βοη­θήσετε, ο καθένας θέλει να το τελειώσει αλλά δεν επιτρέπει στον άλλον να βγει από το χαντάκι. Συνεχίζουν να τραβάνε ο ένας τον άλλον προς τα κάτω. Καταλάβετέ το. Ο λόγος είναι ο φόβος· η παλιά αγάπη έχει φύγει, η καινούργια δεν έχει φτά­σει ακόμη. Δεν μπορεί να φτάσει στο χαντάκι σας, θα πρέπει πρώτα να βγείτε έξω. Ο φόβος λοιπόν, αφορά το άγνωστο. Το παρελθόν ήταν τόσο όμορφο ώστε θα θέλατε να το επαναλά­βετε, γι’ αυτό προσπαθείτε να το επιβάλλετε, ο άλλος προσπα­θεί να το επιβάλλει. Δεν έχετε όμως τη δύναμη να επιβάλλετε αυτά τα πράγματα.

Μια αγάπη που επιβάλλεται δεν είναι αγάπη. 

Αν πρέπει να φιλήσετε κάποιον υπό την απειλή ενός σπαθιού, τί είδους φιλί θα είναι; Κοιτάζοντας το σπαθί, μπορεί να φιληθείτε, αλλά δεν θα είναι καθόλου φιλί. Η αγάπη που επιβάλλεται για οποιονδήποτε λόγο δεν είναι αγάπη. Και ξέρετε και οι δύο τί είναι η αγάπη, επειδή έχετε ζήσει αυτές τις στιγμές· έτσι μπορείτε να δείτε εύκολα ότι δεν είναι το ίδιο πράγμα. Βοηθήστε ο ένας τον άλλον να βγει έξω -και είναι πολύ εύκολο αν βοηθήσετε ο ένας τον άλλο και χωρίστε με χάρη. Την επόμενη φορά προ­σπαθήστε να μην πέσετε, αλλά να υψωθείτε. Μην αφήσετε τη βιολογία να σας κυριαρχήσει. Αυτό που πρέπει να σας καθο­δηγεί είναι η συναίσθησή σας.

OSHO

"Το  sex μετράει"