Κρατώντας “ξύπνια" την ενέργεια στο σώμα μας

Αργά ή γρήγορα θα γνωρίσουμε ότι είμαστε συνδεδεμένοι με πολύ μακρινές πηγές της ζωτικής ενέργειας, τις οποίες δεν μπορούμε να δούμε. 
Ξέρουμε ότι το φεγγάρι βρίσκεται πολύ μακριά κι όμως έχει μια άγνωστη επιρροή στον ωκεανό. Ο ωκεανός σηκώνεται και πέφτει μαζί με το φεγγάρι. Ξέ­ρουμε ότι ο ήλιος βρίσκεται πολύ μακριά, συνδέεται όμως με τη ζωή, με αόρατες κλωστές. 
Ο ήλιος ανατέλλει το πρωί και συμβαίνει μια επανάστα­ση στη ζωή! Όλα εκείνα που κοιμόταν, όλα εκείνα που ήταν ξαπλωμένα σαν πεθαμένα, όλα εκείνα που ήταν ασυνείδητα, αρχίζουν να γίνονται συνειδητά. Κάτι κοι­μισμένο αρχίζει να ξυπνάει, τα λουλούδια αρχίζουν να ανθίζουν, τα πουλιά αρχίζουν να τραγουδούν. Μια αό­ρατη ροή, από όπου ο ήλιος αφήνει την επιρροή του πάνω μας.


Υπάρχουν άλλες πιο αόρατες πηγές της ζωτικής εν­έργειας, οι οποίες φτάνουν σ' εμάς μ’ αυτόν τον τρόπο. Κατευθύνουν Συνεχώς τη ζωή μας. Όχι μόνο ο ήλιος, όχι μόνο το φεγγάρι, όχι μόνο τα αστέρια στον ουρανό, μα η ίδια η ζωή έχει μια ροή ενέργειας, η οποία δεν είναι ορατή από πουθενά και από κανέναν και η οποία συνεχώς επηρεάζει και κατευθύνει τα κέντρα μας. Όσο πιο δεκτικό είναι το κέντρο μας, τόσο περισ­σότερο μπορεί αυτή η ενέργεια να επηρεάσει τη ζωή μας. Όσο λιγότερο δεκτικό είναι το κέντρο μας, τόσο λιγότερο μπορεί αυτή η ενέργεια να επηρεάσει τη ζωή μας.

Ο ήλιος ανατέλλει, το λουλούδι ανθίζει. Αν όμως σηκώσουμε ένα τοίχο γύρω από το λουλούδι και οι ακτίνες του ήλιου δεν φτάνουν στο λουλούδι, τότε το λουλούδι δεν Θα ανθίσει, θα μαραθεί. Πίσω από τους κλειστούς τοίχους, το λουλούδι θα μαραθεί. Ο ήλιος δεν μπορεί να μπει με τη βία και να ανοίξει το λουλούδι. Το λου­λούδι πρέπει να το θέλει, πρέπει να είναι έτοιμο. 
Το λουλούδι πρέπει να δώσει στον ήλιο την ευκαιρία να έρ­θει και να ανοίξει. Ο ήλιος δεν μπορεί να πάει να αναζητήσει ούτε ένα λουλούδι, κοιτάζοντας να δει ποιο λουλούδι κρύβεται πίσω από τον τοίχο, ώστε να μπορέσει να το φτάσει. Ο ήλιος δεν ξέρει καν ότι υπάρχουν λουλούδια. Όλα είναι μια ασυνείδητη διαδικασία: Ο ήλιος ανατέλλει, τα λου­λούδια ανθίζουν. Αν ένα λουλούδι είναι κλεισμένο πίσω από ένα τοίχο, δεν θα ανθίσει, θα μαραθεί και θα πεθάνει.

Η ζωτική ενέργεια ανθίζει από όλες τις κατευθύνσεις, εκείνοι όμως που το κέντρο του αφαλού τους δεν εί­ναι ανοιχτό, θα στερηθούν αυτή τη ροή. Ούτε καν γνωρίζουν γι' αυτήν. Ούτε καν θα αντιληφθούν ότι αυτή η ενέργεια βρισκόταν εκεί κι ότι θα μπορούσε να τους έχει επηρεάσει, ότι υπήρχε κάτι κρυμμένο μέσα τους, στο οποίο θα μπορούσαν να είχαν ανοιχτεί. Ούτε καν θα το γνωρίσουν αυτό. Για να συμβεί αυτό το άνθισμα του αφαλού, το οποίο από την αρχαία εποχή ονομάζεται λωτός - ονομάζεται λωτός επειδή έχει τη δυνατότητα του ανοίγματος - χρειάζεται προετοιμασία.

Αυτό το κέντρο μας θα έπρεπε να είναι διαθέσιμο στον ανοιχτό ουρανό και θα έπρεπε να δώσουμε την προσοχή μας σ’ αυτό. Τότε, η ζωτική ενέργεια που μας είναι διαθέσιμη μπορεί να φτάσει στο κέντρο του αφαλού και να του δώσει ζωή. Είπα μερικά πράγματα γι’ αυτό  σήμερα το πρωί.

Πώς είναι εφικτό για το κέντρο της ζωής σου να γίνει ένα ανθισμένο λουλούδι, ώστε να μπορεί να συνδεθεί με την αόρατη ενέργεια, που ρέει από παντού; Με ποιόν τρόπο θα συμβεί; 

Το πρώτο ζήτημα είναι η αναπνοή σου. Όσο βαθύτερη είναι, τόσο πιο ικανός γίνεσαι να δουλεύεις πάνω στον αφαλό σου και να τον αναπτύξεις. Εσύ όμως δεν έχεις ιδέα γι’ αυτό. Δεν ξέρεις καν πόσο πολύ ή πόσο λίγο αναπνέεις. Όσο περισσότερο ανησυχείς, τόσο περισσότερο γεμίζεις με σκέψεις. Μπορεί να μην έχεις επίγνωση ότι όσο πιο φορτωμένος είναι ο νους, τόσο λιγότερο θα ρέει η αναπνοή — εμποδίζεται.

Έχεις παρατηρήσει ποτέ ότι η αναπνοή κινείται με έναν τρόπο όταν είσαι θυμωμένος και με διαφορετικό τρόπο, όταν είσαι ειρηνικός; Έχεις ποτέ παρατηρήσει ότι αν υπάρχει έντονη σεξουαλική επιθυμία στο νου, η αναπνοή κινείται με ένα συγκεκριμένο τρόπο, αν όμως ο νους είναι γεμάτος με όμορφα συναισθήματα, τότε η αναπνοή κινείται με διαφορετικό τρόπο; Έχεις παρατηρήσει ποτέ ότι η αναπνοή ενός αρρώστου κινείται με ένα συγκεκριμένο τρόπο κι ότι η αναπνοή ενός υγιούς κινείται με διαφορετικό τρόπο; 

Η ροή της αναπνοής αλλάζει από στιγμή σε στιγμή, ανάλογα με την κατάσταση του νου σου. Το αντίθετο είναι επίσης αλήθεια. Αν η ροή της ανα­πνοής σου είναι απολύτως αρμονική, αλλάζει την κατάσταση του νου σου. Είτε αλλάζεις το νου και αλλάζει η αναπνοή είτε αλλάζεις την αναπνοή κι αυτό επηρεάζει το νου.

Για τον άνθρωπο που θέλει να αναπτύξει και να επηρεάσει τα ζωτικά του κέντρα, το πρώτο πράγμα είναι η ρυθμική αναπνοή. Όταν κάθεται, στέκεται ή κινείται, η αναπνοή του πρέπει να είναι τόσο αρμονική, τόσο ειρηνική, τόσο βαθιά, που να είναι σε θέση να βιώσει μια διαφορετική μουσική, μια διαφορετική αρμονία της αναπνοής, μέρα-νύχτα. Αν περπατάς στο δρόμο, χωρίς να κάνεις καμία δουλειά, θα νιώθεις μεγάλη ευδαιμονία. Αν αναπνέεις βαθιά, σιωπηλά, αργά και αρμονικά, υπάρχουν δύο οφέλη. Όσο η αναπνοή παραμένει αρμονική, η σκέψη σου θα λιγοστεύει. Σχεδόν δεν θα υπάρχουν σκέψεις. Αν η αναπνοή είναι απόλυτη, θα εξαφανιστούν ακόμη και οι σκέψεις στο νου.

Η αναπνοή επηρεάζει πολύ βαθιά τις σκέψεις μέσα στο νου και σε πολύ μεγάλη έκταση. Δεν κοστίζει τίποτα το να αναπνέεις σωστά και, δεν χρειάζεται να ξοδέψεις επιπλέον χρόνο, για να αναπνέεις σωστά. Όταν κάθεσαι στο τρένο, όταν περπατάς στο δρόμο, όταν κάθεσαι στο σπίτι σου, αν συνεχίζεται η διαδικασία της βαθιάς και ειρηνικής αναπνοής, τότε, μέσα σε λίγες μέρες, αυτή η διαδικασία θα γίνεται αυθόρμητα. Δεν θα το συνειδητοποιείς καν. Η αναπνοή θα κινείται βαθιά και αργά από μόνη της.

Όσο πιο βαθιά και πιο αργή είναι η διαδικασία της αναπνοής, τόσο περισσότερο θα αναπτύσσεται το κέν­τρο του αφαλού σου. Κάθε φορά που αναπνέεις, η αναπνοή χτυπάει το κέντρο του αφαλού. Αν η αναπνοή πηγαίνει μέσα κι έξω, πάνω από το κέντρο του αφαλού, τότε σιγά- σιγά το κέντρο γίνεται αδρανές, αδύναμο επειδή η αναπνοή δεν το χτυπάει.

Τον παλιό καιρό, οι άνθρωποι βρήκαν κάποιες ενδεί­ξεις, έναν τύπο αναπνοής. Ο άνθρωπος όμως είναι τό­σο ανόητος, που αρχίζει να επαναλαμβάνει τον τύπο, χωρίς να βλέπει τη σημασία του, χωρίς καν να τον καταλαβαίνει. Είναι σαν τους επιστήμονες που βρήκαν τον τύπο του νερού: Η2Ο.

Λένε ότι με αυτό το συνδυασμό, με δύο μέρη υδρο­γόνου κι ένα μέρος οξυγόνου, δημιουργείται το νερό. Τώρα, αν ένας άνθρωπος αρχίσει να επαναλαμβάνει Η2Ο, Η2Ο, με τον ίδιο τρόπο που οι άνθρωποι επανα­λαμβάνουν Ραμ, Ραμ, Ραμ ή Ωμ, Ωμ, Ωμ, θα πούμε πως είναι τρελός, επειδή τί μπορεί να συμβεί επαναλαμβάνοντας τον τύπο; Ο τύπος είναι απλώς μια ένδειξη για κάτι. Αν καταλαβαίνεις γιατί μιλάει, τότε ο τύπος έχει νόημα.

Μπορεί να ακούσεις συχνά ανθρώπους να κάθονται και να επαναλαμβάνουν τον ήχο του Ωμ. Δεν ξέρουν ότι το Ωμ είναι ένας τύπος, όπως το Η2Ο. Υπάρχουν τρία γράμματα στο Ωμ. Υπάρχει το Α, το ΟΥ, το Μ. 

Μπορεί να μην έχεις προσέξει ότι, αν κλείσεις το στόμα σου και πεις Α δυνατά μέσα σου, θα νιώσεις τον ήχο Α να αντηχεί μέσα στο κεφάλι σου. Το Α είναι ένδειξη του κέντρου του κεφαλιού. Αν πεις ΟΥ μέσα σου, τότε θα νιώσεις τον ήχο ΟΥ να αντηχεί μέσα στην καρδιά σου. Το ΟΥ είναι ένδειξη της καρδιάς. Κι αν πεις Μ μέσα σου, το τρίτο μέρος του Ωμ, τότε θα το νιώσεις να αντηχεί στον αφαλό σου. Το Α, το ΟΥ και το Μ είναι τρεις ήχοι που δείχνουν τους ήχους του κεφαλιού, της καρδιάς και του αφαλού. Αν πεις Μ, θα νιώσεις όλη του τη δύναμη στον αφαλό. Αν πεις ΟΥ, θα νιώσεις τη δύναμη να πηγαίνει στην καρδιά. Αν πεις Α, τότε θα αντηχήσει μέσα στο κεφάλι και θα εξαφανιστεί. Αυτός είναι ένας τύπος. 

Πρέπει κανείς να πάει από το Α στο ΟΥ και από το ΟΥ στο Μ. Τίποτα δεν θα συμβεί με το να επαναλαμβάνεις απλώς Ωμ. Έτσι, εκείνες οι διαδικασίες που μας πηγαίνουν σ’ αυτή την κατεύθυνση, από το Α στο ΟΥ και από το ΟΥ στο Μ, είναι εκείνες που πρέπει να προσέξεις.

Η βαθιά αναπνοή είναι η πρώτη διαδικασία. Όσο βαθύτερη είναι η αναπνοή, όσο πιο αρμονική, όσο πιο συντονισμένη γίνεται, τόσο περισσότερο θα αρχίσει να ανεβαίνει μέσα σου η ζωτική ενέργεια, θα αρχίσει να ακτινοβολεί από τον αφαλό σου. Ο αφαλός σου θα γίνει ένα ζωντανό κέντρο. Μέσα σε λίγες μέρες, θα αρχίσεις να νιώθεις ότι υπάρχει ενέργεια που ρέει έξω από τον αφαλό σου και θα νιώσεις επίσης ότι υπάρχει ενέργεια που μπαίνει μέσα του. Θα βρεις πως ένα πολύ ζωντανό, δυναμικό κέντρο έχει αρχίσει να αναπτύσσεται κοντά στον αφαλό σου. Μόλις το νιώσεις, αρχίζουν να συμβαίνουν πολύ περισ­σότερες εμπειρίες γύρω από αυτό το κέντρο.

Osho

"Ταξίδι προς τα μέσα"