Η διαφορετικότητα μπορεί να κάνει μια σχέση να ανθίσει

Η επικοινωνία και το μοίρασμα των συναισθημάτων είναι τα υποχρεωτικά συστατικά μιας υγιούς σχέσης. Η ικανότητα να ακούει, να μαθαίνει ο ένας τον άλλο και να λύνει τις διαμάχες με διάλογο φέρνουν την ποιότητα στην σχέ­ση και ταυτόχρονα βαθαίνουν την σύνδεση ανάμεσα στο ζευγάρι.

Και καθώς με το πέρασμα του χρόνου εξελίσσεται η σχέση εξελίσσονται και οι σύντροφοι μεταξύ τους και γίνονται κάθε μέρα ολοένα και περισσότερο ο εαυτός τους.  

Γιατί η διαφορετικότητα δυο ανθρώπων είναι εκείνη που τους φέρνει αντιμέτωπους με τον εαυτό τους, τα όριά τους, τη μόρφωσή τους, τα απωθημένα συναισθήμα­τά τους και την καλλιέργεια της ψυχής τους.
Οι διαφορές πάντα θα υπάρχουν. Μικρές ή μεγάλες, αποτελούν μέρος της σχέσης. Το να τις διευθετήσει το ζευγάρι είτε αφορούν "μεγάλες διαμάχες" μεταξύ τους (όπως εκείνη με το σωληνάριο της οδοντόκρεμας) είτε άλλες όπως την εκπαίδευση των παιδιών, τον τόπο που θα μείνουν ή τη σεξουαλικότητά τους και τις σεξουαλικές προτιμήσεις τους, είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του "χτισίματος" της σχέσης 

Όταν επιθυμεί κάποιος να βελτιώσει τη σχέση του και να την κάνει να ανθίσει δεν κλείνει την καρδιά του στον άλλον, ούτε τον κατηγορεί για τις δυστυχίες του γιατί τότε σκοντάφτει πάνω στα δικά του υποσυνείδητα συναισθήματα. Το να καταφέρνει να διατηρεί την καρδιά του ανοιχτή κάθε φορά που επιθυμεί να την κλείσει και να μην στραφεί εναντίον του άλλου, είναι ένας τρόπος όχι μόνο για να προστατέψει κάποιος τη σχέση του αλλά και να βοηθήσει τον εαυτό του να εξελιχτεί σε  προσωπικό επίπεδο.

Όταν το ζευγάρι εκφράζεται είτε για τα μικρά είτε για τα μεγάλα θέματα που προκύπτουν μπορεί πάντα να βρει ένα πεδίο συνεννόησης. Μόνο ότι δεν λέγεται ότι δεν μοιράζεται σκάβει αξεπέραστα χάσματα. Οι διαφορές ακόμα και οι διαμάχες όταν η καρδιά παραμένει ανοικτή δεν διαταράσσουν τη σχέση. Αντίθετα την τρέφουν και την ενδυναμώνουν όπως οι κόμποι ενός καλαμιού, που μπορεί να αργοπορούν την ανάπτυξή του, το κάνουν ωστόσο ακόμα πιο γερό και ανθεκτικό στις εξωτερικές συνθήκες. 

Αυτό που σκοτώνει  τον έρωτα και την αγάπη ανάμεσα στο ζευγάρι είναι τα παιχνίδια κυριαρχίας και εξουσίας.

Αν δεν μπορεί κάποιος να είναι ο εαυτός του μέσα στη σχέση του, αν αναγκάζεται από το φόβο της μοναξιάς ή της εγκατάλειψης να κρύβει αυτά που έχει στην κάρδια του καταπίνοντας το πόνο και το δάκρυ του, αν προσπαθεί να δείχνει στον σύντροφό του πάντα μια τέλεια εικόνα του εαυτού του τότε η σχέση σταματά να είναι ο παραδεισένιος κόσμος του και γίνεται το κολαστήριο του. 

Πολλές φορές οι σύντροφοι οδηγούνται σε εξωσυζυγικές σχέσεις προσπαθώντας να βρουν ένα αφτί πρόθυμο να τους ακούσει νομίζοντας ότι ο νέος ερωτικός σύντροφός τους  θα μπορέσει να τους δει στο βάθος της ψυχής τους. Και με αυτόν τον τρόπο ο εραστής ή η ερω­μένη γίνεται ο κατά συνθήκη σύντροφος στη θέση του/της συζύγου.

Aυτό που κάνει μια σχέση να αντέχει στον χρόνο είναι το μοίρασμα των συναισθημάτων. Το μοίρασμα των συναισθημάτων και η αποκάλυψη του εαυτού δημιουργεί βαθιά οικειότητα και αυτή η οικειότητα μπορεί να γίνει η πιο φανταστική από όλες τις εμπειρίες.

namaste

despoina palamari