Μην περιμένεις από τους άλλους να σε αγαπήσουν γιατί έτσι εμποδίζεις την ευτυχία να έρθει να σε συναντήσει. Είναι πολύ αβέβαιο να περιμένεις, να υπολογίζεις, να προσδοκείς και να χτίζεις όλη τη ζωή σου πάνω σε μια επιθυμία που δεν εξαρτάται από σένα. Είναι σαν να χτίζεις παλάτια στην άμμο. Η αγάπη από τους άλλους μπορεί να έρθει για μια στιγμή, για ένα λεπτό, για μια μέρα…
Ποιος ξέρει και ποιος μπορεί να ορίσει τη διάρκεια. Μπορεί να έρχεται όμως και να φεύγει συνέχεια. Και τότε εσύ τι θα κάνεις; Τη μια στιγμή θα γίνεσαι βασιλιάς και την άλλη ζητιάνος; Τη μια στιγμή θα νιώθεις ότι θα έχεις κατακτήσει τον κόσμο και την άλλη θα νιώθεις ότι έχεις χάσει τα πάντα;
Είναι καλό να έρχεται η αγάπη από τους άλλους να σε συναντήσει. Είναι όμορφο και όταν συμβαίνει χρειάζεται να την καλωσορίζεις. Χωρίς όμως να δένεσαι, χωρίς να εξαρτάσαι από αυτήν. Το αν θα σε αγαπήσει ο άλλος, το πόσο θα σε αγαπήσει, με ποιο τρόπο θα σε αγαπήσει είναι δική του υπόθεση. Αφορά αυτόν και μόνο αυτόν. Αφορά τα ανοίγματα και τα κλεισίματα του, τις ανάγκες ή τις επιθυμίες του, τα στερεότυπα και τους προσδιορισμούς του, τα κατασκευασμένα πρότυπα που έχει στο μυαλό του. Η αγάπη όμως που νιώθεις εσύ, η αγάπη που πλημμυρίζει και ξεχειλίζει από την καρδιά σου είναι αληθινή, ουσιαστική και παντοτινή.
Και μην γίνεσαι σαν όλους τους άλλους. Μην λες εγώ αγαπώ αυτόν, θέλω σ’ εκείνον να δίνω την αγάπη μου και θέλω από εκείνον να παίρνω αγάπη γιατί τότε δεν αγαπάς αλλά σκέφτεσαι ότι αγαπάς. Μια τέτοια αγάπη που έχει κατεύθυνση, κτητικότητα και κρυμμένη εξουσία δεν γεννιέται από την καρδιά αλλά είναι κατασκεύασμα του μυαλού. Είναι εγωιστική αγάπη.
.
.
Και τότε η ευτυχία, δεν θα περιφέρεται κάπου εκεί έξω, ούτε θα ξαπλώνει για λίγο στο κατώφλι του σπιτιού σου αλλά θα έρθει μέσα στο σπίτι σου για να μοιραστεί μαζί σου τη ζωή.
namaste
despoina palamari
