Osho: Οι στιγμές μεγάλες λύπης έχουν το δυναμικό να γίνουν στιγμές μεγάλης μεταμόρφωσης.
Για να γίνει όμως η μεταμόρφωση πρέπει να πάμε βαθιά στις ίδιες τις ρίζες του πόνου μας και να τον βιώσουμε όπως είναι, χωρίς επικρίσεις ή αυτολύπηση.
Αυτός ο πόνος δεν είναι για να σε κάνει λυπημένο. Να το θυμάσαι!
Αυτό εξακολουθούν να μην το καταλαβαίνουν οι άνθρωποι. Αυτός ο πόνος είναι για να σου φέρει μεγαλύτερη επίγνωση.
Οι άνθρωποι αποκτούν επίγνωση μόνο όταν το βέλος πηγαίνει βαθιά στην καρδιά τους και τους πληγώνει. Διαφορετικά δεν έχουν εγρήγορση. Όταν η ζωή είναι εύκολη, άνετη, βολική γιατί να σκοτιστείς; Γιατί να μπεις στον κόπο να ξυπνήσεις;
Όταν πεθαίνει ένας φίλος υπάρχει μια πιθανότητα. Όταν η γυναίκα σου σε εγκαταλείψει εκείνες τις σκοτεινές νύχτες νιώθεις μοναξιά. Έχεις αγαπήσει τόσο αυτή τη γυναίκα και τα έχεις ποντάρει όλα και ξαφνικά μια μέρα φεύγει.
Το να κλαις μέσα στη μοναξιά σου είναι η κατάλληλη περίπτωση που, αν την αξιοποιήσεις μπορεί να αποκτήσεις επίγνωση. Το βέλος πονάει. Μπορεί να αξιοποιηθεί.
Ο πόνος δεν είναι για να σε κάνει δυστυχισμένο, ο πόνος είναι για να σου δώσει μεγαλύτερη επίγνωση. Όταν έχεις επίγνωση η δυστυχία εξαφανίζεται.
