Η αγάπη είναι ζήτημα εσωτερικής φύσης, όχι σχέσης

Όλοι οι εραστές θέλουν ο αγαπημένος τους να αγαπάει μόνο εκείνους, κανέναν άλλον. Δεν ξέρουν ότι αν δεν μπορείτε να τους αγαπήσετε όλους, δεν μπορείτε να αγαπήσετε κανέναν. Η σύζυγος λέει, ότι ο άνδρας της πρέπει να αγαπάει μόνο εκείνην και να μην δείχνει αγάπη σε κανέναν άλλο- το ρυάκι της αγάπης του πρέ­πει να κυλάει μονάχα προς εκείνη. Όμως, δεν συνειδητοποιεί ότι αυτή η αγάπη είναι ψεύτικη, και ότι εκείνη την έκανε να είναι ψεύτικη. Πώς μπορεί ένας άνδρας που δεν είναι συνεχώς γεμάτος με αγάπη για όλους να αγαπάει τη γυναίκα του;

Το να αγαπάς σημαίνει ότι αυτή είναι η φύση της ζωής σου, συνεχώς. Δεν μπορεί να είσαι γεμάτος αγάπη για κάποιον και κενός από αγάπη για άλλους. Όμως, ως τώρα δεν έχουμε κα­ταφέρει να δούμε αυτή την απλή αγάπη. 

Ο πατέρας ζητάει από το παιδί να τον αγαπήσει - τί γίνεται όμως με τον γέρο υπηρέτη στο σπίτι; Δεν χρειάζεται, είναι απλά ένας υπηρέτης. Όμως αυ­τός ο γέρος υπηρέτης είναι επίσης ο πατέρας κάποιου... Και όταν ο άνδρας λέει στον γιo του ότι δεν είναι ανάγκη να αγαπήσει τον υπηρέτη, δεν συνειδητοποιεί ότι αύριο αν όχι σήμερα όταν και αυτός ο ίδιος θα έχει γεράσει, θα παραπονεθεί ότι ο γιός του δεν τον αγαπάει. Ο γιoς του θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί σε έναν στοργικό άνθρωπο αν είχε μάθει να είναι στοργικός προς όλους.

Η αγάπη είναι ένα ζήτημα εσωτερικής φύσης, όχι σχέσης. 

Η αγάπη δεν έχει να κάνει με κάποια σχέση, η αγάπη είναι μια κατάσταση ύπαρξης. Είναι ένα εσωτερικό συστατικό της ατο­μικότητας κάποιου. Θα πρέπει να μας δίδεται ένα άλλο είδος διδασκαλίας, αυτό που λέει ότι πρέπει να είμαστε στοργικοί - προς όλους και προς όλα. Αν ένα παιδί αφήσει κάτω ακόμη και ένα βιβλίο με έναν μη στοργικό τρόπο, θα πρέπει να επιστήσουμε την προσοχή του παιδιού σε αυτό το γεγονός: «Δεν είναι σωστό να βάζεις το βιβλίο έτσι. Δεν έχεις φερθεί καλά στο βιβλίο. Αυτό δείχνει μια έλλειψη».

Το μόνο που χρειάζεται είναι να δημιουργήσουμε μια στοργική στάση, μια στοργική καρδιά. Όταν υπάρχει μια στοργική καρδιά μέσα μας, τότε φέρνει μια αύρα ικανοποίησης, μια αύρα ευχαρίστησης.

Έχετε προσέξει ποτέ ότι αφού έχετε δείξει λίγη αγάπη σε κάποιον, ένα μεγάλο κύμα ικανοποίησης διαπερνά όλο σας το είναι; Έχετε συνειδητοποιήσει ποτέ ότι οι πιο βαθιές στιγμές ικανοποίησης είναι εκείνες που έρχονται τις στιγμές άνευ όρων αγάπης; Όταν δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για την αγάπη, όταν χαμογελάτε σε έναν ξένο στο δρόμο απλά και στοργικά, δεν ακολουθεί μια αύρα γαλήνης και ικανοποίησης; 

Δεν βιώνετε τη χαρά να διαποτίζει την καρδιά σας όταν σηκώνετε ένα πεσμένο άτομο, όταν δίνετε ένα χεράκι σε ένα άτομο που έχει γλιστρήσει, όταν δίνετε ένα λουλούδι σε κάποιον που είναι άρρωστος; Όχι όταν έχετε κάνει αυτά τα πράγματα επειδή ο άντρας είναι ο πατέρας σας ή επειδή η γυναίκα είναι η μητέρα σας, όχι, ίσως το άτομο να μην έχει καμία σχέση μαζί σας, όμως το να δίνετε απλά ένα δώρο είναι από μόνο του μια μεγάλη ανταμοιβή, φέρνει μεγάλη ευδαιμονία.

Η δυνατότητα της αγάπης θα πρέπει να αναπτύσσεται μέσα μας, η αγάπη για τα φυτά, για τα πουλιά και για τα ζώα, η αγάπη για τα ανθρώπινα όντα, η αγάπη για ξένους, η αγάπη γα εκείνους που μπορεί να βρίσκονται μακριά από εσάς, για το φεγγάρι και τα αστέρια. Η αγάπη σας πρέπει να μεγαλώσει.

Η πιθανότητα του σεξ στη ζωή ενός ανθρώπου μειώνεται καθώς η αγάπη αυξάνεται μέσα του. Η αγάπη και ο διαλογισμός μαζί ανοίγουν την πόρτα στη θεϊκότητα. Αγάπη συν διαλογισμός ισούται με θεϊκότητα. Όταν ενώνονται η αγάπη και ο διαλογισμός, επιτυγχάνεται η θεϊκότητα. Και το αποτέλεσμα είναι η αγαμία. Μετά ολόκληρη η ζωτική ενέργεια ανεβαίνει προς τα πάνω μέσα από ένα νέο πέρασμα. Μετά δεν διαρρέει σταδιακά- μετά δεν ρέει έξω για να πάει χαμένη. Η ενέργεια υψώνεται, αρχίζει να κινείται προς τα πάνω στις εσωτερικές μας διαδρομές. Ακολουθεί ένα ταξίδι προς τα πάνω.

Το ταξίδι μας, προς το παρόν, είναι προς τα κάτω στα κατώτερα επίπεδα. Το σεξ είναι η ροή της ενέργειας προς τα κάτω, η αγαμία είναι το ταξίδι της προς τα πάνω. Η αγάπη και ο διαλογισμός είναι το κλειδί για την αγαμία.

OSHO

Το sex μετράει