Μη μου ζητάς να ξεχάσω το παρελθόν μου. Τις στιγμές που με άγγιξαν, που με μεταμόρφωσαν…
Κάποιες ήρθαν σαν αλεξικέραυνα και με διαπέρασαν… άλλες πάλι σαν ξαφνικά χαστούκια που με ταρακούνησαν… κι άλλες χαμογελαστά με αγκάλιασαν, με έθρεψαν, μου γιάτρεψαν τις πληγές…
Ναι! Υπήρξαν άντρες που σαν σεισμός με συγκλόνισαν συθέμελα και άλλοι που με ταξίδεψαν με τρυφερότητα… Απ΄ όλους πήρα… Απ΄ όλους έμαθα κάτι…
Υπήρξαν η αφορμή για να συναντήσω εμένα, να δω όλες τις ποιότητες μου. Να δω το κοριτσάκι μέσα μου που κουρνιάζει αβοήθητο αλλά και την αποφασιστική γυναίκα που θέλει και μπορεί…
Να με δω να γίνομαι τριαντάφυλλο και πότε να αγγίζω με τα αγκάθια μου και πότε με τα ροδοπέταλα μου…
Να νιώσω το φιλί μου πότε να γεμίζει δηλητήριο και πότε να γίνεται θεϊκό νέκταρ.
Να νιώσω το γέλιο και το κλάμα μου να ξεπηδά από την κοιλιά μου… να με συγκλονίζει… να βαθαίνει τις ανάσες μου…
Να με δω να μεγαλώνω και να κάνω τις πνιχτές μου κραυγές εκστατικές ανάσες… να χαμογελώ γλυκά με όσα “σ΄ αγαπώ” άκουσα και ταυτόχρονα να τα συγχωρώ που κατέληξαν “πονεμένα αντίο”…
Στο ξαναλέω… Από όλους πήρα… Από όλους έμαθα κάτι…
Και τώρα συναισθηματικά ώριμη πια μπορώ να είμαι ευγνώμων για τον κάθε άντρα που πέρασε από τη ζωή μου. Για τον κάθε άντρα που άγγιξε το βλέμμα μου, το σώμα μου, το μυαλό μου, την καρδιά μου γιατί με έμαθε να με αγαπώ και να με σέβομαι.
Γιατί με μεταμόρφωσε σε αυτό που είμαι…! Στη γυναίκα που βλέπεις εσύ τώρα! Στη γυναίκα που ερωτεύτηκες και θαύμασες…
Μη μου ζητάς να απαρνηθώ το παρελθόν μου… δεν μπορώ να απαρνηθώ ΕΜΕΝΑ!!!
Γι΄ αυτό, μη μιλάς…
Γίνε ο Άντρας που βλέπω ότι είσαι και απλά Αγκάλιασέ με!!!!!
Namaste
despoina palamari
