Πόλεμο στον Έρωτα…?
Η Αγάπη δεν χωράει πόλεμο μάτια μου κι εκδίκηση.
Τσαλάκωμα και σκληρές κουβέντες . . .
Μόνο σιωπή.
Αγάπη να βλέπεις,
Τα μάτια, στα μάτια. Το χέρι, στο χέρι. Τις δυο καρδιές σε μια. Άφημα και χώρο χρειάζεται να μεγαλώσει, να αναπνεύσει, να ενώσει, να μοιραστεί για να νοιώθει.
Να νοιώθει πως υπάρχει.
Το λουλούδι μεγαλώνει στο φώς,
Δώς του χώρο ν’ απλώνει τα χρώματά του, αέρα για τα αρώματά του… Νερό στην φρεσκάδα του ξυπνήματος.
Πώς μπορείς να κλωτσήσεις ένα λουλούδι ?
Είναι αδύνατο !
Δεν κοιτάς τον ήλιο σου, γι΄ αυτό κλωτσάς. Κι όταν δεν κοιτάς τον ήλιο βλέπεις είδωλα, μάτια μου.
Η πύλη της ψυχής δε λέν πως είν τα μάτια ?
Τι βλέπει η καρδιά σου ?
Τι Αγαπά η ψυχή σου?
Σε αυτή την πόρτα πήγαινε.
Μπές, να χαίρεσαι, να χάνεσαι στο βάθος.
Ν’ αφουγκράζεσαι τη στιγμή. Πόση χάρη υπάρχει εδώ !
Μια στιγμή και μπήκες, πέρασες. Γλίστρησες μέσα ..
Ζεστασιά αλήθεια . .
Επικίνδυνο μέρος,
Δεν είναι αυτό που ξέρεις.
Αβάσταχτο.
Ναι.
Είναι αβάσταχτη η Αγάπη.
Έχει φτερά.
Κι Ο έρωτας διψάει.
Φέρε μαζί σου άδειο το ποτήρι
Alexandros Anastasios Dolapsakis
