Η λύπη και ο θυμός σου είναι μεταμφιεσμένες ευλογίες

H λύπη είναι παθητικός θυμός και ο θυμός είναι ενεργητική λύπη.

Επειδή η λύπη έρχεται εύκολα, ο θυμός μοιάζει δύσκολος. Επειδή είσαι πολύ συντονισμένος με το παθητικό, είναι δύσκολο για ένα λυπημένο άνθρωπο να είναι θυμωμένος. Αν μπορείς να θυμώσεις ένα λυπημένο άνθρωπο, η λύπη του θα εξαφανιστεί αμέσως. Θα είναι πολύ δύσκολο για ένα θυμωμένο άνθρωπο να είναι λυπημένος. Αν μπορείς να τον κάνεις να νιώσει λύπη ο θυμός του θα εξαφανιστεί αμέσως.
Σε όλα σου τα συναισθήματα συνεχίζεται η βασική πολικότητα του άντρα και της γυναίκας, του γιν και του γιανγκ, του αρσενικού και του θηλυκού. Ο θυμός είναι αρσενικός, η λύπη είναι θηλυκή. Έτσι, όταν είσαι συντονισμένος με τη λύπη, είναι δύσκολο να μετατοπιστείς στο θυμό, θα σε ήθελα όμως να μετατοπιστείς. Με το να εκρήγνυται μέσα σου, δεν θα βοηθήσει και πολύ, επειδή και πάλι ψάχνεις έναν τρόπο για να είσαι παθητικός. Όχι. Βγάλε τον έξω, εξωτερίκευσέ τον. Ακόμα κι αν φαίνεται ανοησία, ακόμα και τότε.


Να είσαι καραγκιόζης στα δικά σου μάτια, αλλά βγάλε έξω τον θυμό σου. Εάν μπορείς να επιπλέεις ανάμεσα στο θυμό και στη λύπη, τότε και τα δύο θα γίνουν το ίδιο εύκολα. Θα τα έχεις υπερβεί και τότε θα μπορείς να παρατηρήσεις. Μπορείς να στέκεσαι πίσω από την οθόνη και να παρατηρείς αυτά τα παιχνίδια και τότε μπορείς να πας πέρα και από τα δύο.
Πρώτα όμως πρέπει να μπορείς να κινείσαι άνετα ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο. Αλλιώς, έχεις την τάση να είσαι λυπημένος και όταν κανείς είναι βαρύς, η υπέρβαση είναι δύσκολη. Να θυμάσαι, όταν δύο ενέργειες, δύο αντίθετες ενέργειες είναι ακριβώς ίσες, πενήντα-πενήντα, τότε είναι πολύ εύκολο να βγεις έξω από αυτές, επειδή πολεμούν και ακυρώνουν η μία την άλλη κι εσύ δεν είσαι μαγκωμένος σε καμία.

Η λύπη σου και ο θυμός σου είναι ίσες ενέργειες, πενήντα - πενήντα, οπότε η μία ακυρώνει την άλλη. Ξαφνικά, έχεις την ελευθερία και μπορείς να γλιστρήσεις έξω από αυτές. Αν όμως η λύπη είναι εβδομήντα εκατοστά και ο θυμός τριάντα εκατοστά, τότε είναι πολύ δύσκολο. Τριάντα εκατοστά θυμός απέναντι σε εβδομήντα εκατοστά λύπη σημαίνει ότι σαράντα εκατοστά λύπης εξακολουθούν να βρίσκονται εκεί και τότε η υπέρβαση δεν θα είναι εφικτή. Δεν θα μπορείς να ξεγλιστρήσεις εύκολα.
Είναι σαν να πολεμούν δύο άνθρωποι κι εσύ ξεφεύγεις. Είναι τόσο απασχολημένοι ο ένας με τον άλλον, που δεν χρειάζεται να ανησυχείς, μπορείς να ξεφύγεις. Μην το σκέφτεσαι, απλώς εξασκήσου σ’ αυτό. Μπορείς να το κάνεις καθημερινή άσκηση. Όποια κι αν είναι η περίπτωση, αποδέξου την και άφησε την να έρθει. Άφησέ την να έρθει μπροστά σου. Για την ακρίβεια, το να ειπωθεί “μην την καταπιέζεις,” δεν είναι αρκετό.
Αν μου επιτρέπεις, θα ήθελα να πω: “Φέρσου της φιλικά.” Νιώθεις λύπη; Φέρσου της φιλικά. Έχε συμπόνια γι’ αυτήν. Η λύπη έχει τη δική της οντότητα. Επέτρεψέ την, αγκάλιασε την, κάθισε μαζί της, κράτησέ της το χέρι. Φέρσου της φιλικά. Αγάπησέ την. Η λύπη είναι όμορφη. Τίποτα δεν είναι λάθος με αυτήν.
Ποιος σου είπε ότι η λύπη είναι λάθος; Για την ακρίβεια, μόνο η λύπη σου δίνει βάθος. Το γέλιο είναι ρηχό. Η ευτυχία είναι επιδερμική. Η λύπη πηγαίνει στα ίδια τα κόκαλα, στο μεδούλι. Τίποτα δεν πηγαίνει τόσο βαθιά, όσο η λύπη. Γι’ αυτό, μην ανησυχείς. Μείνε μαζί της και η λύπη θα σε πάει στον βαθύτερο πυρήνα σου. Μπες μέσα της, άφησέ την να σε οδηγήσει και θα μπορέσεις να γνωρίσεις μερικά πράγματα για την ύπαρξη σου, που δεν τα γνώρισες ποτέ πριν. Εκείνα τα πράγματα μπορούν να αποκαλυφθούν μόνον όταν είσαι λυπημένος.
 

Ποτέ δεν μπορούν να αποκαλυφθούν όταν είσαι χαρούμενος. Είναι και το σκοτάδι καλό, είναι και το σκοτάδι θεϊκό. Δεν είναι μόνο η μέρα του Θεού, είναι και η νύχτα. Αυτή τη στάση ζωής την ονομάζω θεϊκή.
Το να παρατήσεις το κάθε τι και να κάθεσαι απλώς κάτω από ένα δέντρο και να νιώθεις ευτυχισμένος δεν είναι δύσκολο. Ο καθένας το νιώθει αυτό. Όταν δεν κάνεις τίποτα, μπορείς να είσαι χωρίς προσκολλήσεις. Όταν κάνεις τα πάντα, προσκολλάσαι. Όταν όμως κάνεις τα πάντα και παραμένεις χωρίς προσκολλήσεις, όταν κινείσαι μαζί με το πλήθος, μέσα στον κόσμο και όμως μόνος, τότε συμβαίνει κάτι αληθινό.
Το να μην αισθάνεσαι θυμό όταν είσαι μόνος, δεν έχει καμία αξία. Όταν είσαι μόνος, δεν θα νιώθεις θυμό, επειδή ο θυμός είναι σχέση. Χρειάζεται κάποιον προς τον οποίο να έχεις θυμώσει. Αν δεν είσαι τρελός, δεν θα νιώθεις θυμό όταν είσαι μόνος. Θα υπάρχει μέσα σου, μα δεν θα βρίσκει κανένα τρόπο για να βγει προς τα έξω. Όταν ο άλλος βρίσκεται εκεί κι εσύ δεν είσαι θυμωμένος, αυτό έχει αξία. Όταν δεν έχεις χρήματα ούτε πράγματα ούτε σπίτι, αν δεν έχεις προσκολλήσεις, τότε πού είναι η δυσκολία; Όταν όμως έχεις παλάτια και εξακολουθείς να μην έχεις προσκολλήσεις, τότε έχεις πετύχει κάτι πολύ βαθύ.
Αν πας στα Ιμαλάϊα και δεν έχεις προσκολλήσεις, είσαι μία και μόνη νότα μουσικής. Αν ζεις μέσα στον κόσμο !και είσαι προσκολλημένος, είσαι και πάλι μία και μόνη νότα μουσικής. Όταν όμως βρίσκεσαι μέσα στον κόσμο και ταυτόχρονα είσαι πέρα από αυτόν και μεταφέρεις τα Ιμαλάϊα στην καρδιά σου, τότε δεν είσαι απλώς μία νότα, είσαι μια αρμονική σύνθεση. Συμβαίνει μια σύνθεση, η οποία συμπεριλαμβάνει όλες τις παράφωνες νότες. Είναι η σύνθεση των αντιθέτων. Μια γέφυρα ανάμεσα σε δύο όχθες.

Το ανώτερο είναι εφικτό μόνον αν η ζωή είναι περισσότερο σύνθετη.

Όταν βλέπεις θυμό στους άλλους, πήγαινε και σκάψε μέσα σου και θα τον βρεις εκεί. Όταν βλέπεις υπερβολικό εγωισμό στους άλλους, πήγαινε μέσα σου και θα βρεις το εγώ να κάθεται εκεί. Το μέσα λειτουργεί σαν προβολέας. Οι άλλοι γίνονται οθόνες κι εσύ αρχίζεις να βλέπεις ταινίες πάνω στους άλλους, οι οποίες είναι στην πραγματικότητα δικές σου κασέτες.
Το μόνο πρόβλημα με τη λύπη, με την απόγνωση, με το θυμό, με την αγωνία, με τη δυστυχία, με την έλλειψη ελπίδας είναι ότι θέλεις να τα ξεφορτωθείς. Αυτό είναι το μόνο εμπόδιο. Θα πρέπει να ζήσεις μαζί τους.
Δεν μπορείς απλώς να ξεφύγεις. Είναι η ίδια η κατάσταση μέσα στην οποία η ζωή πρέπει να ολοκληρωθεί και να ωριμάσει. Είναι οι προκλήσεις της ζωής. Αποδέξου τις. Είναι μεταμφιεσμένες ευλογίες.
 

Αν θέλεις να ξεφύγεις από αυτές, τότε εμφανίζεται το πρόβλημα, επειδή θέλεις να απαλλαγείς από κάτι, το οποίο δεν έχεις ποτέ κοιτάξει κατευθείαν. Προσπάθησε να καταλάβεις γιατί συμβαίνει, από πού έρχεται, πού βρίσκονται οι ρίζες του, πώς συμβαίνει, πώς λειτουργεί, πώς σε κυριεύει, πώς γίνεσαι τρελός από θυμό. Ο θυμός συνέβαινε προηγουμένως, ο θυμός συμβαίνει και τώρα, μα τώρα προσθέτεις ένα καινούργιο στοιχείο, το στοιχείο της κατανόησης. Και τότε η ποιότητα θα αλλάξει.
Τότε, σιγά, σιγά, θα δεις ότι όσο περισσότερο κατανοείς το θυμό, τόσο λιγότερο συμβαίνει. Και όταν τον κατανοείς πλήρως, εξαφανίζεται. Η κατανόηση είναι σαν τη ζέστη. Όταν η ζέστη φτάνει σε ένα συγκεκριμένο σημείο, στους εκατό βαθμούς, το νερό εξαφανίζεται. Όταν έρθει η κατανόηση ο θυμός εξαφανίζεται...

Μπες μέσα στον εαυτό σου χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς προϋποθέσεις και δες τι είναι ο θυμός. Άφησε τον ίδιο το θυμό σου να σου αποκαλύψει τι είναι ο θυμός. Μην του επιβάλλεις εσύ τις δικές σου πεποιθήσεις. Και τη μέρα που ανακαλύπτεις το θυμό στην πλήρη γύμνια του, στην απόλυτη φρίκη του, στην φωτιά του που καίει, στο δολοφονικό του δηλητήριο, θα ανακαλύψεις ξαφνικά ότι έχεις βγει έξω από αυτόν. 0 θυμός έχει εξαφανιστεί!
Με αυτόν τον τρόπο μπορείς να φερθείς σε κάθε διάθεση. Δεν έχει σημασία ποια είναι η διάθεση. Η διαδικασία είναι η ίδια, η αρρώστια είναι ίδια, μόνο τα ονόματα είναι διαφορετικά.

 

Osho
Συναισθήματα