Όταν κάνεις έρωτα με έναν άντρα ή με μια γυναίκα....

Όταν κάνεις έρωτα με έναν άντρα ή με μια γυναίκα, τότε είναι η κατάλληλη στιγμή να ψάξεις για την εσωτερική γυναίκα ή τον εσωτερικό άντρα. Όταν κάνεις έρωτα με μια γυναίκα, έχε τα μάτια σου κλειστά, καν' το διαλογισμό. Η εξωτερική γυναίκα πάντα βοηθά την εσω­τερική γυναίκα να ξυπνήσει. Κι όταν κάνεις έρωτα, οι εσωτερικές σου ενέργειες - και οι αρσενικές και οι θηλυκές - κορυφώνονται. Η στιγμή τού οργασμού, δεν γίνεται ανάμεσα σ’ εσένα την εξωτερική γυναίκα, συμβαίνει πάντα με την εσωτερική γυναίκα.

Αν λοιπόν έχεις εγρήγορση, θα συνειδητοποιήσεις ότι το φαινόμενο της συνάντησης των ενεργειών συμβαίνει μέσα σου. Και όποτε συμβαίνει αυτό, ο οργασμός θα απλώνεται σε ολόκληρο το σώμα, δεν θα είναι τοπι­κός, δεν θα περιορίζεται μόνο στο κέντρο του σεξ. Αν περιορίζεται μόνο στο κέντρο του σεξ, τότε δεν θα πρόκειται παρά για ένα αυνανισμό, τίπο­τα περισσότερο. Οργασμός σημαίνει ότι ολόκληρο το σώμα, κάθε ίνα τού σώματος, πάλλετε με καινούργια ζωή, με μια νέα ενέργεια, γιατί μέσα από τη συνάντηση διασπάται πολύ ενέργεια.


Η συνάντηση συμβαίνει μέσα σου, αν όμως εξακολουθείς να κοιτάς προς τα έξω θα χάσεις. Ο εξωτερικός άντρας ή η εξωτερική γυναίκα δεν είναι παρά αντιπρόσωποι του εσωτερικού. Όταν ερωτεύεσαι ένα άντρα ή μια γυναίκα, ερωτεύε­σαι μόνο γιατί ο άντρας ή η γυναίκα κατά κάποιο τρόπο ανταποκρίνονται με το εσωτερικό. Γι’ αυτό δεν μπορείς να εξηγήσεις γιατί είσαι ερωτευμέ­νος με εκείνη τη γυναίκα, επειδή δεν πρόκειται καθόλου για κάτι λογικό.

Μεταφέρεις μια γυναίκα μέσα σου. Κι όταν μια γυναίκα ταιριάζει με εκείνη την εσωτερική γυναίκα, ξαφνικά βρίσκεσαι ερωτευμένος. Αυτήν αγάπη δεν μπορείς να τη χειριστείς, δεν είναι ο νους σου ερωτευμένος, είναι κάτι πολύ ασυνείδητο. Με αυτή τη γυναίκα, παίρνεις μια γεύση αισθάνεσαι ξαφνικά ότι αυτή είναι το κατάλληλο πρόσωπο.

Τι είναι αυτό που κάνει εκείνη την γυναίκα το κατάλληλο πρόσωπο; Για άλλους μπορεί να μην είναι το κατάλληλο πρόσωπο. Θα υπάρχουν άνθρωποι που τη μισούν, θα υπάρχουν άνθρωποι που την απεχθάνονται, που την αποφεύγουν, θα υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα ρίξουν δεύτερη ματιά ο' αυτή τη γυναίκα, θα υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα της αναγνωρίσουν τίποτα και θα υπάρχουν άνθρωπο που θα γελάσουν μαζί σου: “Πώς ερωτεύτηκες αυτή τη γυναίκα; Τρελάθηκες;” Αλλά αυτή η γυναίκα ή αυτός ο άντρας, κατά κάποιο τρόπο ανταποκρίνονται με το εσωτερικό. Γι’ αυτό η αγάπη είναι παράλογη. Όταν συμβαίνει, συμβαίνει κι εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό. Αν δεν συμβαίνει, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό.

Όταν κάνεις έρωτα σε μια γυναίκα, η εσωτερική ενέργεια κορυφώνεται, φτάνει σε ένα κρεσέντο. Την στιγμή αυτού του κρεσέντο, μην συνεχίζεις να κοιτάς προς τα έξω, διαφορετικά θα σου ξεφύγει κάτι πολύ όμορφο που συμβαίνει, κάτι πολύ μυστηριώδες που συμβαίνει μέσα σου: Γίνεσαι ένας κύκλος. Το αρσενικό και το θηλυκό μέσα σου συναντιόνται, γίνεσαι ένα αρνταναρισβάρ. Εκείνη τη στιγμή, ολόκληρο το σώμα σου θα δονείται από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Κάθε νεύρο στο σώμα θα δονείται με ζωή, διότι αυτός ο κύκλος απλώνεται σε ολόκληρο το σώμα. Δεν είναι σε­ξουαλικός, είναι κάτι παραπάνω από το σεξ. Παρατήρησέ το! Παρατήρησε το κορύφωμα, τη συνάντηση των ενεργειών μέσα σου. Ύστερα παρατήρη­σε όταν η παλίρροια έχει υποχωρήσει κι αρχίζει η άβυσσος, παρατήρησε, πώς σιγά-σιγά οι ενέργειες χωρίζονται...

Αν το κάνεις μερικές φορές, θα συνειδητοποιήσεις αμέσως ότι ο εξωτερικός άντρας ή γυναίκα δεν χρειάζονται. Μπορεί να γίνει χωρίς το εξω­τερικό, επειδή αυτό συμβαίνει χωρίς το εξωτερικό. Το εξωτερικό δεν είναι παρά η σκανδάλη. Αυτή η σκανδάλη μπορεί να συμβεί μέσα. Και όταν μάθεις πώς γίνε­ται, μπορείς να το κάνεις μέσα σου. Αυτό όμως πρέπει να το ζήσεις. Μόνο τότε θα μάθεις. Δεν μπορώ εγώ να πω με ποιο τρόπο. Πρέπει να παρατη­ρήσεις, να δεις και τότε θα μάθεις πώς κινούνται οι ενέργειες, πώς συμ­βαίνει ο οργασμός, πως χωρίζουν πάλι κι ύστερα εμφανίζονται ξανά τα δύο.

Για μια στιγμή, το ένα συμβαίνει μέσα σου. Γι’ αυτό υπάρχει τόση έλξη για το σεξ, γι’ αυτό έρχεται τόση ευχαρίστηση μέσα από τον οργασμό. Για μια μοναδική στιγμή γίνεσαι ένα, τα δύο εξαφανίζονται. Και τη στιγμή τού οργασμού, δεν υπάρχει νους. Αν ο νους υπάρχει, τότε ο οργασμός δεν μπορεί να συμβεί. Τη στιγμή τού οργασμού δεν υπάρχει ούτε μια σκέψη, ολόκληρο το πρίσμα έχει μπει στην άκρη. Υπάρχεις, αλλά χωρίς σκέψεις. Είσαι, αλλά χωρίς το νου. Αυτό συμβαίνει μια τόσο σύντομη στιγμή, που είναι δυνατό να σου ξεφύγει πολύ εύκολα, σου ξεφεύγει συνέχεια για πολ­λές ζωές. Το κενό είναι τόσο μικρό, ώστε αν το ενδιαφέρον σου βρίσκεται έξω, σου ξέφυγε.

Κλείσε λοιπόν τα μάτια σου και παρατήρησε τι συμβαίνει μέσα σου.

Μην προσπαθείς να κάνεις να συμβεί κάτι, απλώς παρατήρησε τι συμβαίνει. Σιγά- σιγά γίνεται, όπως όταν μπαίνεις σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, έπειτα από έναν περίπατο στον ήλιο. Μπαίνεις μέσα στο δωμάτιο κι όλα είναι σκοτεινά, δεν μπορείς να δεις τίποτα, επειδή τα μάτια σου δεν έχουν ακόμα συνηθίσει το σκοτεινό δωμάτιο. Περίμενε! Κάθισε και συνέχισε να παρατηρείς. Λίγο-λίγο, το σκοτάδι θα υποχωρήσει και θα αρχίσεις να συνειδητοποιείς διάφορα πράγματα, τώρα που τα μάτια σου συνήθισαν.

Το να έρθεις από τον εξωτερικό κόσμο στον εσωτερικό, είναι μεγάλο πρόβλημα μονάχα επειδή τα μάτια σου έχουν συνηθίσει να βλέπουν έξω. Το εσωτερικό φαίνεται σκοτεινό κι ώσπου να γίνεις έτοιμος, η στιγμή έχει πετάξει. Διαλογίσου όλο και περισσότερο με κλειστά μάτια και κοίτα μέσα σου, για να μπορέσεις να συντονιστείς με το εσωτερικό σκοτάδι. Δεν είναι σκοτεινά, σου φαίνεται σκοτεινό γιατί έχεις συνηθίσει το εξωτερικό φως. Σιγά- σιγά ένα αμυδρό φως έρχεται, τα πράγματα γίνονται ξεκάθαρα. Φτάνει μια στιγμή που τα πράγματα είναι τόσο ξεκάθαρα, που όταν ανοί­ξεις τα μάτια σου, θα βρεις ότι έξω είναι σκοτεινά.

Αναφέρεται ότι ο Άρβιντ έχει πει: “Όταν γνώρισα για πρώτη φορά τι υπάρχει μέσα, το εξωτερικό φως έγινε σαν το σκοτάδι. Η ζωή που βρίσκεται έξω γίνεται σαν το θάνατο, επειδή τώρα συμβαίνει κάτι ανώτερο, κάτι σπου­δαιότερο, κάτι που έρχεται από την πηγή.”

Παρατήρησε πώς έρχεται ο εσωτερικός κύκλος, πώς οι δύο ενέργειες γίνονται ένα. Σε αυτή τη ενότητα, δεν υπάρχει ούτε νους ούτε σκέψεις. Παρατήρησε! Σιγά- σιγά θα γίνεις ικανός να δεις τι συμβαίνει. Και από τη στιγμή που γνωρίζεις τι συμβαίνει, μπορείς να αποβάλεις το εξωτερικό. Δεν χρειάζεται να το αφήσεις εσύ, πέφτει από μόνο του.

Η γυναίκα είναι ωραία, ο άνδρας είναι ωραίος. Ο έρωτας είναι καλός, δεν υπάρχει τίποτα κακό, υπάρχει υγεία και ολοκλήρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη να τον αποβάλεις, αλλά μπορεί να πέσει μόνος του. Τότε παύεις να εξαρτάσαι από αυτόν. Τότε μπορείς να αφήσεις αυτό το φαινόμενο να συμβεί μέσα σου κι έρχεται μια στιγμή που ο εσωτερικός κύκλος μένει για πάντα.

Με την εξωτερική βοήθεια, δεν μπορεί να μείνει για πάντα, επειδή το έξω χωρίζεται, ο διαχωρισμός είναι μια ανάγκη. Με το εσωτερικό όμως δεν υπάρ­χει ανάγκη διαχωρισμού. Όταν συμβεί ο εσωτερικός γάμος δεν υπάρχει διαζύγιο, δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα, είναι πάντοτε εκεί. Και τα δύο βρίσκονται εκεί. Από τη στιγμή που συναντήθηκαν δεν γίνεται λόγος για διαζύγιο. Εξωτερικά το διαζύγιο συμβαίνει συνέχεια. Τη μια στιγμή είστε μαζί και την άλλη πρέπει να είστε χώρια.

Όταν αυτός ο κύκλος μένει συνέχεια μέσα σου, τότε πρόκειται για τη διάσταση του αρνταναρισβάρ.  Έχεις γίνει τέλειος, δεν είσαι χωρισμένος, έχεις γίνει αδιαχώριστος. Τώρα έχεις έναν εαυτό. Τώρα έχεις ελευθερία και ανεξαρτησία. Τώρα δεν σου λείπει τίποτα, έχεις ολοκληρωθεί στον εαυτό σου. Αν δεν συμβεί αυτός ο κύκλος, θα σου λείπει κάτι και θα εξαρτάσαι από τους άλλους για να το ικανοποιήσεις.

Γι’ αυτό το σεξ φαίνεται σαν δεσμός. Είναι! Φαίνεται σαν εξάρτηση και όποτε αισθάνεσαι εξάρτηση δεν σου αρέσει. Γι αυτό και ο συνεχής πόλεμος με τον εραστή. Δεν μπορείς να φύγεις από τον άλλο, επειδή εξαρτάσαι. Και κανένας δεν θέλει να εξαρτάται από κανέναν, γιατί κάθε εξάρτηση είναι περιορισμός. Ο άλλος προσπαθεί να κυριαρχήσει, ο άλλος προσπαθεί να κατακτήσει. Και όταν εξαρτάσαι, πρέπει να παραχωρήσεις στον άλλο μια κτητικότητα, επειδή φοβάσαι.

Αυτή είναι μια κοινή συμφωνία: “Εγώ θα εξαρτώμαι από εσένα κι εσύ θα εξαρτάσαι από εμένα, έτσι και οι δύο κατά κάποιο τρόπο μπορούμε να έχουμε κτητικότητα πάνω στον άλλο.”

Σε κανέναν όμως δεν αρέσει η κυριαρχία και η κτητικότητα. Γι’ αυτό η αγάπη είναι τέτοιο βάσανο. Κι όταν αγαπάς έναν άνθρωπο και συνάμα δεν τον θέλεις, πώς να είσαι ευτυχισμένος; Ακόμα και ο πιο ωραίος άνθρωπος γίνεται άσχημος.

Ο Νασραντίν καθόταν με έναν φίλο του. Ήρθε η γυναίκα του και ο φίλος είπε: “Υποθέτω ότι αυτή είναι η πολυαγαπημένη σου γυναίκα!”

Ο Νασραντίν απάντησε θλιμμένα: “Αυτή είναι η μοναδική μου γυναί­κα!”

Αυτή η λύση υπάρχει πάντα με τους εραστές, γιατί καμία γυναίκα δεν μπορεί να ικανοποιήσει ένα άντρα. Ακόμα κι αν αποκτήσεις όλες τις γυναίκες τού κόσμου, δεν θα ικανοποιηθείς, αφού το εσωτερικό είναι μεγα­λύτερο από τα “πολλά.” Όλοι οι άντρες τού κόσμου δεν θα μπορέσουν να ικανοποιήσουν μια γυναίκα. Όχι, δεν είναι δυνατόν! Όλο και κάτι θα λεί­πει, διότι κανένας άντρας δεν μπορεί να είναι ακριβώς όπως ο εσωτερι­κός άντρας. Είναι επίσης ένα πρόβλημα χρόνου, επειδή η συνάντηση μπο­ρεί να συμβεί μόνο για μια στιγμή κι ύστερα έρχεται ο χωρισμός.

Αν δεν φτάσεις στην εσωτερική ενότητα, θα κινείσαι από τη μια δυστυχία στην άλλη, από τη μια γυναίκα στην άλλη, από τον ένα άντρα στον άλλο, από τη μια δυστυχισμένη ζωή στην άλλη δυστυχισμένη ζωή. Η αλλαγή μπορεί να σε κάνει να ελπίζεις. Δεν υπάρχει όμως ελπίδα, η όλη υπόθεση είναι χωρίς ελπίδα.

Όταν ο κύκλος συμβεί, ξαναγίνεσαι ένα, αθώος σαν παιδί, περισσότερο από ένα παιδί, περισσότερο από όσο μπορεί να γίνει ένα παιδί. Έχεις γίνει σοφός.

Osho

"Ο Σπόρος του Σιναπιού"