Ο έρωτας, μας εμπνέει να συνδημιουργήσουμε μια ζωή που μοιάζει με έργο τέχνης. Ο έρωτας μας εμπνέει να παρασύρουμε, να υπηρετήσουμε, να γοητεύσουμε, να προκαλέσουμε, να καταπλήξουμε και να μαγέψουμε όχι μόνο στην κρεβατοκάμαρα, αλλά κάθε στιγμή.
Ο έρωτας είναι Τάντρα. Συνθέτει όλα τα χαρακτηριστικά, τις ενέργειες και τα δώρα των εραστών σε μια συνεργατική ένωση. Ο έρωτας είναι μια τέχνη που απαιτεί ορθάνοιχτα μάτια και τη συνειδητή επιλογή μας να κοιτάμε ξανά και ξανά και να μαθαίνουμε από το καλύτερο και το χειρότερο που συναντάμε στον εαυτό μας και στους άλλους.
Είναι καλό να καλλιεργεί κανείς τη μοναξιά, όπως και την εγγύτητα, να αγγίζει ενώ μένει σιωπηλός, να αναπαύεται και να αναπνέει με τον άλλο, να του/της επιτρέπει, μέσα από την καρδιά του, να γίνεται, χρόνο με το χρόνο, όλο και πιο μυστήριος/α. Οι εραστές ασκούν τον έρωτα σαν μια τέχνη απέναντι στο παράδοξο. Οι εραστές χωρίζουν και ξανασμίγουν, γιατί έλκονται από λαχτάρα και επιθυμία που διαρκώς αναγεννιέται. Για τους εραστές, η δυνατότητα για μαγεία και γοητεία υπάρχει κάθε στιγμή. Ο έρωτάς τους ξαναμαγεύει τον κόσμο.
Μετασχηματίζοντας τις ενέργειες
.
.
Κάθε φορά που αναδύονται δύσκολα συναισθήματα, δημιουργήστε (μόνοι ή με το ταίρι σας) έναν ιερό και ασφαλή χώρο στον οποίο θα να εκφράσετε ελεύθερα τα συναισθήματα σας. Καθίστε αντικριστά και στοιβάξτε πολλά μαξιλάρια ανάμεσα σας. Αυτή η στοίβα με μαξιλάρια αντιπροσωπεύει το θυμό και τα προβλήματα σας, πιθανόν και του/της συντρόφου σας. Την αποκαλώ ο «Πληγωμένος Σωρός»
Εκφραστείτε όσο πιο αυθεντικά μπορείτε. Δοθείτε σ’ αυτή τη διαδικασία. Το ταίρι σας μπορεί να σας ακούει, με συμπόνια, χωρίς να ταυτίζετε με τα συναισθήματά σας («Εκείνος ή εκείνη νιώθει όλο τον πόνο», «Το λάθος είναι δικό μου», «Είμαι κακός/ιά», κ.λπ.). Το ταίρι σας είναι μάρτυρας σ’ αυτή τη διαδικασία.
Ζητήστε την υποστήριξη του πέμπτου τσάκρα, της φωνής σας, και του τρίτου τσάκρα της δύναμής σας.
Αναπνέοντας βαθιά, συγκεντρωθείτε στις απογοητεύσεις που βαραίνουν το στήθος, την καρδιά ή την κοιλιά σας. Μετά, αφεθείτε, χτυπήστε με όλη σας τη δύναμη τα μαξιλάρια και βγάλτε τον ήχο που γεννούν βαθιά μέσα σας αυτά τα συναισθήματα (βογκητά με ορθάνοιχτο στόμα, βαθιά γρυλίσματα) χωρίς να χρησιμοποιήσετε λέξεις.
Μετά σιγά, σιγά ησυχάστε και τελειώστε με μερικούς παρατεταμένους αναστεναγμούς. Κλείστε με το Χαιρετισμό της Καρδιάς.
Από το βιβλίο της Margot Anand
" Η τέχνη της καθημερινής Έκστασης¨
Τον Χαιρετισμό της Καρδιάς μπορείτε να τον βρείτε στο:
