Γνωρίζεις τι είναι η αγάπη;

Οsho: Γνωρίζεις τι είναι η αγάπη; 
Εσύ γνω­ρίζεις το θυμό, γνωρίζεις τη ζήλια, γνωρίζεις το φθό­νο, γνωρίζεις το μίσος.

Γνωρίζεις κάτι σαν την αγάπη; Είναι πιθανό να πεις ότι γνωρίζεις. Μερικές φορές αγαπάς. Είναι πιθανό να πεις ότι άλλοτε μισείς κι άλλοτε αγαπάς. Γνωρίζεις όμως;...

Μπορεί να υπάρξει καρδιά που μισεί και που επίσης αγαπάει; Είναι το ίδιο σαν να λες ότι ο άνθρωπος είναι μερικές φορές ζωντανός και μερικές φορές πεθαμένος! Δεν μπορείς να το πιστέψεις αυτό, επειδή ο άνθρωπος μπορεί να είναι είτε ζωντανός είτε πεθαμένος, μα δεν μπορεί να συμβαίνουν ταυτόχρονα αυτά τα δύο. Δεν είναι εφικτό να είναι ο άνθρωπος μερικές φορές ζωντανός και μερικές φορές πεθαμένος. Είναι ανέφι­κτο! Η καρδιά γνωρίζει είτε μόνο το μίσος είτε μόνο την αγάπη. Δεν μπορεί να υπάρξει κανένας συμβιβασμός ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο. Μέσα σε μια καρδιά που έχει αγάπη, το μίσος γίνεται ανέφικτο.

Η αγάπη και το μίσος δεν μπορούν να συνυπάρξουν μέσα στην ίδια καρδιά. Αυτά τα δύο είναι τόσο αντί­θετα, όσο η ζωή και ο θάνατος. Δεν μπορούν να συνυ­πάρξουν μέσα στην ίδια καρδιά. Τότε, τι είναι αυτό που ονομάζεις αγάπη; Όταν υπάρ­χει λιγότερο μίσος, το ονομάζεις αγάπη κι όταν υπάρχει περισσότερο μίσος, το ονομάζεις μίσος. Υπάρχουν μικρότερες και μεγαλύτερες αναλογίες του ίδιου του μίσους. Δεν υπάρχει όμως καθόλου αγάπη. 
Το λάθος συμβαίνει εξαιτίας της διαβάθμισης. Εξαιτίας της διαβάθμισης, μπορεί να θεωρείς λανθασμένα ότι το κρύο και η ζέστη είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Δεν είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Η ζέστη και το κρύο είναι διαβαθμίσεις του ίδιου πράγματος. Αν η αναλογία της ζέστης γίνει μικρότερη, τότε κάτι αρχίζει να νιώθει κρύο. Αν η αναλογία της ζέστης γίνει μεγαλύτερη, τότε το ίδιο πράγμα αρχίζει να νιώθει ζέστη.

Το κρύο είναι μια άλλη μορφή της ζέστης. Φαίνονται αντίθετα, διαφορετικά, στην πραγματικότητα όμως δεν είναι. Είναι συμπυκνωμένες και μη συμπυκνωμένες μορφές του ίδιου πράγματος.  Εσύ γνωρίζεις το μίσος με τον ίδιο τρόπο. Τη λιγότερο συμπυκνωμένη μορφή μίσους την καταλαβαίνεις ως αγάπη και την πολύ συμπυκνωμένη μορφή μίσους την καταλαβαίνεις ως μίσος. Η αγάπη όμως δεν είναι με κανένα τρόπο μια μορφή μίσους. Η αγάπη είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από το μίσος. Η αγάπη δεν έχει καμία σχέση με το μίσος.

Οι χορδές της καρδιάς σου είναι εντελώς χαλαρές. Η μουσική της αγάπης δεν έχει βγει από αυτές τις χαλα­ρές χορδές ούτε και η μουσική της ευδαιμονίας. Έχεις ποτέ γνωρίσει ευδαιμονία στη ζωή σου; Μπορείς να μιλήσεις για μια στιγμή που αναγνώρισες και βίωσες ευδαιμονία; Είναι δύσκολο να πεις ότι έχεις γνωρίσει πραγματικά την ευδαιμονία.

Έχεις γνωρίσει ποτέ την αγάπη; Έχεις γνωρίσει ποτέ την ειρήνη; Είναι επίσης δύσκολο να πεις οτιδήποτε γι’ αυτά. Τι γνωρίζεις εσύ; Εσύ γνωρίζεις την ανησυχία. Ναι, μερικές φορές η ανησυχία έχει μικρότερο βαθμό, ο­πότε τη νομίζεις για ειρήνη. Στην πραγματικότητα, είσαι τόσο ανήσυχος, που αν η ανησυχία γίνει κάπως μι­κρότερη, σου δίνει την αυταπάτη της ειρήνης.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Osho 

"Tαξίδι προς τα μέσα"