Όταν αγαπάς, ο παράδεισος είναι εδώ και τώρα

Osho: Όταν ερωτεύεστε, ξαφνικά όλες οι ικανότητές σας φτάνουν στο αποκορύφωμα, στο κρεσέντο. Λίγα λεπτά πριν φαινόσασταν βλάκας και συναντήσατε μια γυναίκα, και ξαφνικά στην ύπαρξή σας ξεχύθηκε μεγάλη χαρά, ανάψατε. Όταν οι άνθρωποι αγαπούν, φτάνουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Όταν η αγάπη χάνεται ή δεν υπάρχει, αυτοί φτάνουν στο ελάχιστο των δυνατοτήτων τους.  . 

Οι μεγαλύτεροι, οι εξυπνότεροι άνθρωποι είναι οι πιο σεξουαλικοί άνθρωποι. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό, διότι η ενέργεια της αγάπης στη βάση της είναι έξυπνη. Εάν εσείς δεν μπορείτε να αγαπάτε, εσείς με κάποιον τρόπο κλείνεστε, γίνεστε ψυχροί, δεν μπορείτε να ρέετε. Ο άνθρωπος ρέει, όσο αυτός αγαπά. Όταν ο άνθρωπος αγαπά, νοιώθει τέτοια σιγουριά, που μπορεί να φτάσει ως τα άστρα.


Όταν οι άνθρωποι αγαπούν, φτάνουν στο μέγιστο. Απαγορέψτε την αγάπη να εκδηλώνεται και οι άνθρωποι θα μείνουν στο ελάχιστο. Όταν μένουν στα ελάχιστα, είναι ανόητοι, άσχετοι, δεν ανησυχούν για την γνώση. Και όταν οι άνθρωποι είναι αγράμματοι και ανόητοι, εύκολα αυταπατούνται, μπορείς εύκολα να τους εξαπατήσεις.

Όταν οι άνθρωποι είναι σεξουαλικά καταπιεσμένοι, όταν καταπιέζεται η αγάπη τους, επιθυμούν παθιασμένα την άλλη ζωή, σκέπτονται τους ουρανούς, τον παράδεισο και δεν σκέπτονται να δημιουργήσουν τον παράδεισο εδώ και τώρα.

Όταν αγαπάτε, ο παράδεισος είναι εδώ και τώρα. Τότε δεν ανησυχείτε για τίποτα κι αν συμβαίνει αυτό, τότε ποιος θα πάει στον ιερέα; Τότε ποιος θα ανησυχεί ότι πρέπει να υπάρχει ο παράδεισος; Είστε ήδη εκεί, τα άλλα δε σας ενδιαφέρουν. 

Όταν όμως η ενέργεια της αγάπης σας είναι καταπιεσμένη, αρχίζετε να σκέπτεστε: «Εδώ δεν υπάρχει τίποτε. Το τώρα είναι κενό. Τότε κάπου πρέπει να υπάρχει κάποιος σκοπός…». 

Yπάρχουν δύο τρόποι να ζήσει κάποιος

Ο ένας είναι να φοβάσαι, κι ο άλλος είναι ν’ αγαπάς. Όταν ζεις με το φόβο δεν θα μπορέσεις να πας ποτέ βαθιά σε μία σχέση. Παραμένεις φοβισμένος και δεν μπορείς ν’ αφήσεις τον άλλον να σε διαπεράσει μέχρι τον πιο βαθύ σου πυρήνα. Αφήνεις τον άλλο μέχρι ενός σημείου, ύστερα μπαίνει στη μέση ο τοίχος και όλα σταματούν.

Ο άνθρωπος που αγαπά είναι άνθρωπος της «θρησκείας». Ο άνθρωπος που αγαπά είναι ο άνθρωπος που δεν φοβάται το μέλλον, ο άνθρωπος που δεν φοβάται τα αποτελέσματα και τις επιπτώσεις, που ζει στο εδώ και τώρα. Ο άνθρωπος που φοβάται υπολογίζει πάντα, κάνει σχέδια, κανονίζει, σιγουρεύει. Ολόκληρη η ζωή του χάνεται μ’ αυτό τον τρόπο. Αν μπορείς να βρίσκεσαι σ’ ετούτη τη στιγμή, στην παρούσα στιγμή, σ’ αυτό το παρόν, σ’ αυτή την πληρότητα, τότε μόνο θα μπορέσεις ν’ αγαπήσεις. 

Η αγάπη είναι ένα σπάνιο λουλούδι. Συμβαίνει μόνο μερικές φορές. Εκατομμύρια εκατομμυρίων ανθρώπων ζουν με την αυταπάτη ότι αγαπιόνται, νομίζουν ότι αγαπούν, αλλά πρόκειται μόνο για την ιδέα τους.

Η αγάπη είναι ένα σπάνιο λουλούδι. Είναι σπάνιο, επειδή μπορεί να συμβεί μόνο όταν δεν υπάρχει φόβος. Ποτέ πριν. Αυτό σημαίνει ότι η αγάπη μπορεί να συμβεί μόνο σ’ ένα βαθειά πνευματικό άτομο. Το σεξ γίνεται με όλους. Οι γνωριμίες γίνονται με όλους. Όχι όμως και η αγάπη.

Όταν δεν φοβάσαι, όταν δεν έχεις τίποτα να κρύψεις, τότε μπορείς ν’ ανοιχτείς, τότε μπορείς ν’ αποσύρεις όλα τα σύνορα. Και τότε μπορείς να προσκαλέσεις τον άλλο να μπει μέσα σου, μέχρι το μεδούλι σου. Και μην ξεχνάς ότι, αν αφήσεις κάποιον να σε διαπεράσει βαθειά, τότε και εκείνος θα σ’ αφήσει να τον διαπεράσεις, επειδή όταν αφήνεις κάποιον να μπει μέσα σου, δημιουργείται εμπιστοσύνη. Όταν δεν φοβάσαι, χάνει και ο άλλος το φόβο του.