Όταν πλημμυρίζει ένα ποτάμι, πώς θα το ονομάσεις; Ηθικό ή ανήθικο; Χιλιάδες άνθρωποι στα χωριά πνίγονται, εκατοντάδες άνθρωποι νεκροί, χιλιάδες χωρίς σπίτια. Τι θα πεις γι’ αυτό το πλημμυρισμένο ποτάμι; Ότι είναι κακό; Όχι, δεν θα χρησιμοποιήσεις αυτή τη λέξη, επειδή γνωρίζεις ότι ένα ποτάμι δεν ξέρει τι είναι καλό και τι κακό. Και ο Θεός υπάρχει στο ποτάμι όσο και σ’ εσένα. Ένα δέντρο πέφτει εκεί που διαλογίζεται ένας άγιος και τον σκοτώνει. Πώς θα ονομάσεις αυτό το δέντρο; Αμαρτωλό, εγκληματία; Μήπως αυτό το δέντρο θα αναγκαστεί να πάει στο δικαστήριο; Όχι, απλώς θα πεις: “Είναι δέντρο. Η ηθική μας, αμαρτία ή όχι, δεν ισχύει για το δέντρο.”
Η ηθική είναι ανθρώπινο δημιούργημα. Ο Θεός φαίνεται να μην έχει σχέση με την ηθική. Άσχετος με την ηθική σημαίνει τίποτα από τα δυο ή και τα δύο.
Και αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν άγιο και σε ένα σοφό. Ο σοφός δεν έχει καμία σχέση με την ηθική, όπως και η ίδια η ζωή. Έχει γίνει ένα με τη ζωή, δεν σκέφτεται σχετικά με τους αντίθετους πόλους. Ο άγιος έχει διαλέξει το σωστό κι έχει αρνηθεί το λάθος. Είναι ζωντανός κατά το ήμισυ, δεν έχει δεχτεί ολόκληρη τη ζωή. Ο άγιος δεν είναι πραγματικά θρησκευόμενος άνθρωπος, γιατί ο άνθρωπος της θρησκείας θα δεχτεί τη ζωή όπως είναι. Δεν θα την αρνηθεί, επειδή ό,τι κι αν αρνείσαι, αρνείσαι το Θεό. Τότε προσπαθείς να αποδείξεις ότι είσαι καλύτερος από το Θεό! Κοίτα, ο Θεός δημιουργεί το σεξ, αλλιώς ποιος το δημιούργησε; Κι εσύ το αρνείσαι. Τότε μπορεί να γίνεις άγιος, αλλά η αγιοσύνη σου θα είναι μόνο ηθική, δεν μπορεί να είναι θρησκεία.
Οι ινδουιστές το κατάλαβαν καλά. Αν γυρίσεις πίσω, την εποχή που γράφτηκαν οι Βέδες, οι ρίσι, οι άγιοι ζούσαν μια πολύ συνηθισμένη ζωή. Είχαν γυναίκα, παιδιά, είχαν οικογένεια, δεν είχαν αρνηθεί τον κόσμο. Η άρνηση του κόσμου εμφανίζεται με τους ζαϊνιστές και τους βουδιστές. Οι ινδουιστές άγιοι ζούσαν πάντα μια πολύ συνηθισμένη ζωή, γιατί γνώριζαν, έφτασαν στο σημείο να γνωρίζουν ότι η ζωή πρέπει να γίνει αποδεκτή στην ολότητά της. Δεν πρέπει να αρνείσαι τίποτα, πρέπει να δέχεσαι τα πάντα. Αυτό σημαίνει πραγματική θεϊκότητα.
Όταν είσαι γεμάτος από παρά πολλές ηθικές αντιλήψεις, τι κάνεις; Καταδικάζεις τον εαυτό σου, επειδή υπάρχουν πράγματα που δεν διαλύονται με το να πεις ότι είναι σφάλματα. Αυτά παραμένουν. Θα σε τραβήξουν οι γυναίκες - είναι όμορφες και υπάρχει η επιθυμία - είναι δώρο τού Θεού. Βρίσκεται βαθιά μέσα στον κάθε πόρο, σε κάθε κύτταρο του σώματός σου. Οι επιστήμονες λένε ότι υπάρχουν εβδομήντα εκατομμύρια κύτταρα στο σώμα και κάθε κύτταρο είναι ένα σεξουαλικό ον. Ολόκληρο το σώμα σου είναι ένα σεξουαλικό φαινόμενο! Ό,τι κι αν κάνεις, μπορείς να κλείσεις τα μάτια σου, μπορείς να δραπετεύσεις στα Ιμαλάια. Πάντοτε όμως θα σε ελκύει η ομορφιά.
Ένα λουλούδι φαίνεται τόσο όμορφο. Έχεις προσέξει; Κι αυτό είναι σεξουαλικό. Ένα πουλί που τραγουδά το πρωί κοντά στην καλύβα ενός αγίου ή στο ερημητήριο του, φαίνεται όμορφο, αλλά έχεις παρατηρήσει ότι το τραγούδι τού πουλιού είναι μια σεξουαλική πρόσκληση; Προσκαλεί το σύντροφό του, αναζητά το σύντροφο, τον εραστή. Τι είναι το λουλούδι; Το λουλούδι είναι ένα σεξουαλικό φαινόμενο, το λουλούδι είναι ένα τέχνασμα. Το δέντρο δεν μπορεί να κουνηθεί, τα σεξουαλικά του κύτταρα πρέπει να μεταφερθούν από τις μέλισσες και τις πεταλούδες στα άλλα δέντρα, θυμήσου ότι υπάρχουν αρσενικά και θηλυκά δέντρα, που δεν μπορούν να κουνηθούν, αφού έχουν ρίζες στη γη. Το λουλούδι είναι ένα τέχνασμα για να ελκύσει τις μέλισσες και τις πεταλούδες,. Θα έρθουν στο λουλούδι και με τις μέλισσες ο σεξουαλικός σπόρος θα φύγει. Ύστερα, πηγαίνουν στο θηλυκό φυτό και ο σπόρος θα πέσει εκεί.
Όπου υπάρχει ομορφιά, υπάρχει σεξ. Ολόκληρη η ζωή είναι ένα σεξουαλικό φαινόμενο. Τι μπορείς να κάνεις; Αν θέλεις να το απορρίψεις, είναι στο χέρι σου. Όταν όμως απορρίπτεις, αισθάνεσαι ενοχή, γιατί βαθιά μέσα σου παραμένει αυτό που καταπιέζεις. Συνεχώς αισθάνεσαι ένοχος. Κάτι δεν πάει καλά. Με την ενοχή δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος. Να θυμάσαι πως δεν μπορείς να χορέψεις με την ενοχή. Η ενοχή θα σε παραλύσει, όπου και να πας, δεν θα μπορέσεις να γελάσεις, δεν θα μπορέσεις να αισθανθείς εκείνη την έκσταση, επειδή πάντα θα φοβάσαι αυτό που έχεις καταπιέσει.
Αν χορεύεις, αν τραγουδάς, αν αισθάνεσαι ευδαιμονία, τι θα συμβεί με αυτό που έχεις καταπιέσει; Μπορεί να βγει στην επιφάνεια, γι’ αυτό πρέπει να παραφυλάς συνέχεια. Γίνεσαι φρουρός κι όχι κύριος της ζωής σου, όχι άνθρωπος που διασκεδάζει τη ζωή του. Γίνεσαι απλώς ένας φρουρός. Και η όλη κατάσταση είναι πολύ άσχημη, επειδή υπάρχει σύγκρουση, μια συνεχής σύγκρουση. Σπαταλάς την ενέργειά σου με την εσωτερική πάλη. Και αυτού του είδους ο άνθρωπος, που έχει καταπιέσει το ίδιο του το είναι, πάντοτε θα κοιτάζει τους άλλους με μάτια που καταδικάζουν. Δεν γίνεται αλλιώς!
Osho
"Ο Σπόρος του Σιναπιού"
