Ταντρικό μασάζ/ Ο τρόπος να συναντήσεις την ψυχή σου

Γνωρίζεις πόσο σημαντικό είναι το απαλό σταθερό άγγιγμα στην ταντρική θεραπευτική πρακτική; Ένα άγγιγμα με ευγένεια. Με αγάπη. Με Παρουσία, με βαθιά παρουσία.

Το απαλό αυτό άγγιγμα μπορεί να περιορίσει την φλυαρία του μυαλού, να σε συνδέσει πάλι με το σώμα σου και να σε οδηγήσει προς το κέντρο σου, να σε φέρει στον πυρήνα σου και να σε συνδέσει με την ψυχή σου

Δείτε το σχετικό βίντεο απο το κανάλι μου στο youtube:

https://www.youtube.com/watch?v=fny67BrFGcc

Πληροφορίες 6973-216895

Η Αξία της Ενέργειας της Σύνδεσης

Τι λείπει σήμερα; Η Σύνδεση!!
Η αυθεντική, άνευ όρων παρουσία...

Η ματιά που σε βλέπει αληθινά...
Η αγκαλιά που λέει «είσαι ασφαλής εδώ».

Το «σε περιμένω» που δεν βιάζεται.
Το «σε ακούω» που δεν χρειάζεται να απαντήσεις.

Η ανθρώπινη ψυχή διψά....
Όχι για διορθώσεις. Όχι για λύσεις.
Αλλά για τόπο. Για εκείνον τον ιερό χώρο που μπορεί να ξεκουραστεί, να μαλακώσει, να αφεθεί.

Η εμπιστοσύνη δεν γνωρίζει από διευθύνσεις.

Η εμπιστοσύνη είναι μια εσωτερική ιδιότητα. Δεν γνωρίζει από διευθύνσεις. Δεν απευθύνεται κάπου. Αν υπάρχει, υπάρχει.

Είναι σαν να φέρνεις ένα φως, μια λάμπα μέσα στο δωμάτιο. Τώρα το φως δεν θα πέφτει μόνο πάνω στο τραπέζι, θα πέφτει και πάνω στην καρέκλα. Και δεν θα πέφτει μόνο στην καρέκλα, θα πέφτει και πάνω στους τοίχους και στους πίνακες που κρέμονται στους τοίχους. Δεν θα πέφτει μόνο στους τοίχους, θα πέφτει και στο πάτωμα και στο ταβάνι επίσης. 

Η τέχνη του μαζί

Αν θέλουμε να έχουμε μια σχέση που να δυναμώνει με τα χρόνια, κρατώντας την φλόγα της άσβεστη τότε χρειάζεται να αυξήσουμε όχι μόνο την ερωτική αλλά και την Θεραπευτική Οικειότητα. Το πώς θα γίνει αυτό σας το λέω σε αυτό το βίντεο, στο οποίο θα σας δώσω και μια ταντρική πρακτική για να ενδυναμώσετε την σχέση σας

Δείτε το σχετικο βίντεο στο καναλι μου στο youtube'

https://www.youtube.com/watch?v=TQT0nXx4aHE

namaste

despoina palamari

Το να θέτεις όρια δεν είναι εγωισμός αλλά αυτοσεβασμός

Η ενοχή που νιώθεις όταν προσπαθείς να βάλεις όρια, δεν σημαίνει ότι κάνεις κάτι λάθος. Είναι απλώς το αποτύπωμα μιας παλιάς εκπαίδευσης που σε δίδαξε — σιωπηρά ή φανερά — να εγκαταλείπεις τον εαυτό σου.

Ίσως να σε έμαθαν να είσαι πάντα "καλός", "βολικός", να μη δυσαρεστείς κανέναν. Ίσως κάθε φορά που τόλμησες να διεκδικήσεις κάτι για σένα, να ένιωσες απόρριψη, αποδοκιμασία ή ακόμα και ενοχή.

Όμως η αλήθεια είναι το εξής:
Το να θέτεις όρια δεν είναι εγωισμός — είναι πράξη αυτοσεβασμού και αυτογνωσίας.

Το να αναγνωρίζεις πότε κάτι σε πονά, σε εξαντλεί ή σε παραβιάζει, και να το σταματάς, είναι ηρωισμός, όχι αδυναμία.

Το να προστατεύεις τον χρόνο σου, την ενέργειά σου, την ψυχή σου, δεν είναι σκληρότητα — είναι φροντίδα. Και το να νιώθεις ενοχές γι’ αυτό, δεν σημαίνει ότι φταις· σημαίνει απλώς ότι σου έμαθαν να μη βάζεις τον εαυτό σου ποτέ πρώτο.

Οι ενοχές δεν αφήνουν την ψυχή σου να αναπνεύσει

Ισως σήμερα, κάτι μέσα σου άρχισε να αλλάζει. Ίσως δειλά στην αρχή — σαν ψίθυρος που μπαίνει σιγά-σιγά σε λέξεις. Ίσως όχι ξεκάθαρα ακόμα — αλλά αληθινά. Άρχισες να ακούς τη δική σου φωνή. Όχι αυτή που έμαθες να υιοθετείς για να μην ενοχλείς, αλλά τη δική σου. Εκείνη που ήταν πάντα εκεί, περιμένοντας να την ακούσεις.

Μην τη φοβάσαι.

Η φωνή σου δεν είναι απειλή. Είναι παρουσία. Η δύναμή σου, όταν συνοδεύεται από σεβασμό, από ενσυναίσθηση, από επίγνωση, δεν πληγώνει. Θεραπεύει. Δεν περιορίζει. Ελευθερώνει. Είναι δώρο — όχι μόνο για εσένα, αλλά και για τους άλλους γύρω σου. Γιατί άνθρωποι που είναι καλά μέσα τους, δεν χρειάζονται να πληγώνουν κανέναν για να σταθούν όρθιοι.