Οι άντρες φοβούνται τις δυναμικές γυναίκες

Πόσες φορές έχουμε ακούσει από γυναίκες και από άντρες τη φράση: «Οι άντρες φοβούνται τις δυναμικές γυναίκες»… 

Πόσες φορές έχουμε πιπιλήσει αυτή την καραμέλα μοιράζοντας δικαιολογίες δεξιά και αριστερά. Κανένας δεν φοβάται κανέναν παρά μόνο τον εαυτό του. 

Φοβάται να δει ότι δεν είναι τόσο μοναδικός, τόσο τέλειος, τόσο υπέροχος  όσο πιστεύει… 

Φοβάται αυτά που μπορεί να του καθρεφτίσει μια ολοκληρωμένη γυναίκα. Μια γυναίκα δυναμική, πληθωρική που ξέρει να γεύεται τη ζωή και τιμά με τον τρόπο ζωής της, όχι μόνον τον άλλον, αλλά και τον εαυτό της. 
Φοβάται τις ανασφάλειες που μπορεί να του καθρεφτίσει, τις αδυναμίες του, όλα εκείνα που έχει πετάξει στον Καιάδα του υποσυνείδητου και πεισματικά, κόντρα σε όλες τις εμπειρίες που του φέρνει η ζωή, για να ωριμάσει, να ¨μεγαλώσει¨, εκείνος πιστεύει ότι είναι τέλειος, αλάθητος και ότι μόνο οι άλλοι φταίνε για ότι συμβαίνει στη ζωή του…



Αυτό ξέρει κι έτσι πορεύεται γιατί έτσι τον έμαθε η μαμά του…  Όταν ήταν μικρός κι έκανε κάποια αταξία, εκείνη ήταν πάντα εκεί. Συγχωρούσε, αγαπούσε, κατανοούσε και του δημιουργούσε την εντύπωση ότι κάθε γυναίκα θα μπορεί να είναι πάνω από το εγώ της και δεν θα ¨στέκεται¨ στην απουσία του, στα λάθη του, στα παιδιαρίσματα του, στις ¨αταξίες¨ του… Δεν θα εναντιώνεται στα θέλω του και δεν θα υπολογίζει τα δικά της θέλω, τις δικές της ανάγκες…

Ίσως είναι καιρός να μάθει ότι ο κόσμος δεν γυρίζει γύρω από αυτόν αλλά γυρίζει κι αυτός μαζί με τον κόσμο. Είναι μέρος του και έχει τα ίδια δικαιώματα, τις ίδιες υποχρεώσεις και τα ίδια μέτρα και σταθμά αγάπης και ελευθερίας με όλους όσους ανήκουν σε αυτόν…

Είναι καιρός να αφήσει κατά μέρος συμπεριφορές που αφορούν ένα μπλοκαρισμένο γιαγκ και να αρχίσει να σέβεται και τις δυο ποιότητες ενεργειών που κυλούν μέσα του, την αρσενική και την θηλυκή, και να τους επιτρέψει να συνεργαστούν και να μεγαλουργήσουν… 

Ίσως είναι καιρός να μάθει να μη  φοβάται ότι αν δείξει την ευαισθησία του, την αδυναμία του θα χάσει τον ρόλο του σαν Άντρας και θα κατέβει από τον θρόνο του δυνατού… 

Ο πραγματικά δυνατός δεν έχει ανάγκη από θρόνους και διαταγές. Δεν έχει ανάγκη από υποτελείς υπηκόους ή από συντρόφους άχρωμους και άγευστους… Δεν έχει ανάγκη να γίνεται το δικό του, να είναι ο αρχηγός του σπιτιού. Μπορεί να αποδέχεται τις ισότιμες σχέσεις, να κατανοεί την διαφορετικότητα και ταυτόχρονα να αγκαλιάζει την ομοιότητα… 

Ο πραγματικός άντρας αυτό που αναζητά σε μια γυναίκα είναι να έχει την ικανότητα να τον τραβήξει πάνω από τις συμβατικές συμπεριφορές. Να μπορέσει στη σχέση του μαζί της να ξεδιπλώσει ολόκληρο τον εαυτό του, να απομακρύνει όλα αυτά που συγκρούονται μέσα του και να οδηγηθεί στην πληρότητα και στην ηρεμία…

Θέλει να τον εμπνέει για να μπορέσουν να ταξιδέψουν μαζί σε κόσμους που ο καθένας μόνος του δεν έχει την δυνατότητα να γνωρίσει. Να μεταφερθούν μέσα από την επαφή τους σε μια τέτοια κατάσταση ¨ύπαρξης¨ που να τους ανοίγεται μπροστά τους η Απεραντοσύνη έχοντας πρόσβαση στον  διεσταλμένο, άπειρο εαυτό τους.

Όλες οι άλλες συμπεριφορές ανήκουν σε ανώριμα αγόρια που επιμένουν να μην γίνουν Άντρες…

namaste

Ματθίλδη Νέαρχου