Οι
παραμορφώσεις που διαχωρίζουν τους άνδρες και τις γυναίκες πηγάζουν από το
σχίσμα που βιώνει καθένας μέσα του, ανάμεσα στον εσωτερικό άνδρα και στην
εσωτερική γυναίκα, ένα σχίσμα, που μας πάει πίσω στη μυθική υποδούλωση της Θεάς
από μια ζηλόφθονη και πολεμοχαρή θεότητα. Αυτό το εσωτερικό σχίσμα ανάμεσα στο
θηλυκό και στο αρσενικό, στο σεξ και στο Πνεύμα, στο σώμα και στην ψυχή, στην
ενέργεια και στη συνείδηση, μας διαχωρίζει από τη θεραπευτική δύναμη της έκστασης,
τόσο σε προσωπικό όσο και σε πολιτισμικό επίπεδο.
Δεν πρέπει να προσπαθούμε να αντικαταστήσουμε
την αρσενική θεότητα με μια θηλυκή, αλλά να επαναφέρουμε και να αποκαταστήσουμε
τη θεία γυναικεία φύση στον κόσμο. Και, κυρίως, να φροντίσουμε για την επανασύνδεσή
της με τη θεία ανδρική φύση που, στην οργισμένη της εμφάνιση ως πατριαρχικός
Θεός, νιώθει πληγωμένος από την απουσία της, ακριβώς όπως κι εμείς, τα παιδιά
τους, έχουμε υποφέρει τα πάνδεινα από το χωρισμό τους.
Η Greta Bro, θεραπεύτρια από τη Βοστόνη, λέει: «Μια γυναίκα που ζει στη σκιά της εικόνας του “Θεού Πατέρα” δεν
μπορεί να βιώσει την ταυτότητά της ως έκφραση της θεότητας... Για να ξαναβρεί
αυτό το δικαίωμα και να μπορέσει να βιώσει ξανά την αίσθηση της ολότητας, μια
γυναίκα πρέπει να αντιληφθεί ότι η θεϊκότητα έχει και γυναικεία πλευρά». Θα
πρόσθετα ότι και οι άνδρες που ζουν στη σκιά της εικόνας του Θεού Πατέρα
υποφέρουν από πνευματική έλλειψη. Οι γυναικείες εμπειρίες που έχουν σχέση με
το σώμα, τον αισθησιασμό, τη διαίσθηση, ή οι δημιουργικές εμπειρίες της γέννας
και της ανατροφής των παιδιών έχουν αξία και για τα δύο φύλα. Μόνο όφελος
μπορεί να προσφέρει το πάθος και η δύναμη των γυναικών στην αφύπνιση και στην
αλλαγή του κόσμου.
Αρχικά, ο κόσμος γνώριζε τη θεότητα ως Μητέρα —
το μητριαρχικό μοντέλο της Γαίας, της γήινης θεότητας, της οποίας τα χαρακτηριστικά
είναι η γονιμότητα, η στοργή, η γιατρειά, η δεκτικότητα, η έκσταση. Μετά, το
εκκρεμές πήγε στην ακριβώς αντίθετη διεύθυνση, και ο κόσμος άρχισε να τιμά τη
θεότητα ως τον Πατέρα, Γιαχβέ, Ιεχωβά, θεό του κεραυνού, δίκη, δημιουργία,
πόλεμο. Χιλιάδες χρόνια τώρα, η ανθρωπότητα τιμά την αρσενική πλευρά του Θεού.
Τώρα, όμως,
πολλοί από εμάς αγωνιζόμαστε να ξεπεράσουμε αυτά τα παλιά μοντέλα και να
αντιληφθούμε μια Θεότητα στο κέντρο του σύμπαντος, μέσα μας και έξω, ένα θεό
που υπερβαίνει τις διαφορές των φύλων συνθέτοντάς τες σε ένα Όλον.
Η συγγραφέας Zia Budapest, ακόλουθος της Θεάς και πρωτοπόρος της γυναικείας πνευματικότητας,
είπε: «Κάθε αναζήτηση για υψηλότερα πράγματα είναι αρσενικές ιδέες. Οι άνδρες
χρειάζονται την αναζήτηση... Νιώθουν πιο ευτυχισμένοι γιατί, έτσι, υπάρχουν επιτεύγματα.
Και, στη συνέχεια, το πουλάνε και στις γυναίκες. Η πορεία προς τα πάνω είναι
μια γραμμική υπόθεση και καθιερώνει τη δυικότητα και την ιεραρχία. Δεν υπάρχει,
όμως, τέτοιο'πράγμα. Είμαστε εδώ. Αυτό είναι».