Υπάρχει μια λέξη που επηρεάζει σημαντικά εσάς και το μαγνήτη σας: Ενοχή! Αν νιώθετε «ένοχος», ανεξάρτητα από το αν νιώθετε ενοχές απέναντι στον ίδιο σας τον εαυτό ή απέναντι στους άλλους, γίνεστε θύμα. Γίνεστε εξαρτημένος από τη συγχώρεση, την επανόρθωση, τη γνώμη των άλλων. Αυτά τα συναισθήματα εκπέμπει ο μαγνήτης σας και τραβάει ανθρώπους που θέλουν να παίξουν μαζί σας το παιχνίδι της ενοχής και του θύματος.
Σε ένα δημοτικό σχολείο οι δάσκαλοι έκαναν ένα πείραμα. Είπαν στα παιδιά ότι σήμερα θα παίξουν ένα πολύ ιδιαίτερο παιχνίδι, το οποίο σκοπό είχε να διώξει από το κεφάλι τους μια πολύ άσχημη λέξη: «Ενοχή». Το πείραμα ήταν δομημένο σαν παιχνίδι και τα παιδιά συμμετείχαν ενθουσιασμένα.
Έπειτα μια μητέρα δήλωσε τα εξής: «Όταν η κόρη μου η Αία γύρισε σπίτι, ρώτησα όπως πάντα τι κάνανε σήμερα στο σχολείο. Εκείνη απάντησε: Διώξαμε από το κεφάλι μας μια πολύ άσχημη λέξη. Ρώτησα ποια λέξη ήταν αυτή. Η Λίζα σκέφτηκε για μια στιγμή, με κοίταξε χαμόγελώντας πονηρά και είπε: Την ξέχασα».
Δεν υπάρχει ενοχή στο Σύμπαν. Υπάρχει μόνο αίτιο και αιτιατό. Κάτι συμβαίνει και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συμβεί κάτι άλλο. Κάποιος κάνει κάτι, προκαλείται μια δράση και κάποιος άλλος αντιδρά.
Η ενοχή είναι ένα συναίσθημα και όχι μια πραγματικότητα. Είναι μια επινόηση των ανθρώπων για να μπορούν να κρίνουν και να κατακρίνουν πιο εύκολα, για να θέτουν νόμους στο πλαίσιο της κοινωνικής συμβίωσης και, κυρίως, να εξουσιάζουν τους άλλους. Όπως και το καθετί, έτσι και την έννοια της «αθωότητας» μπορεί κανείς να την παρεξηγήσει. Φυσικά οι άνθρωποι κάνουν πράξεις που έχουν άσχημο αντίκτυπο σε άλλους ανθρώπους. Δεν υπάρχει λόγος να ωραιοποιούμε τα πράγματα ή να επινοούμε δικαιολογίες για ανήθικη ή απερίσκεπτη συμπεριφορά. Αυτό που χρειάζεται είναι να αφαιρέσετε από μια λέξη στο κεφάλι σας, η οποία εδώ και αιώνες νοείται σαν βάρος, την αρνητική επίδραση που ασκεί στο μαγνήτη σας.
Η ενοχή είναι ένα συναίσθημα και όχι μια πραγματικότητα. Είναι μια επινόηση των ανθρώπων για να μπορούν να κρίνουν και να κατακρίνουν πιο εύκολα, για να θέτουν νόμους στο πλαίσιο της κοινωνικής συμβίωσης και, κυρίως, να εξουσιάζουν τους άλλους. Όπως και το καθετί, έτσι και την έννοια της «αθωότητας» μπορεί κανείς να την παρεξηγήσει. Φυσικά οι άνθρωποι κάνουν πράξεις που έχουν άσχημο αντίκτυπο σε άλλους ανθρώπους. Δεν υπάρχει λόγος να ωραιοποιούμε τα πράγματα ή να επινοούμε δικαιολογίες για ανήθικη ή απερίσκεπτη συμπεριφορά. Αυτό που χρειάζεται είναι να αφαιρέσετε από μια λέξη στο κεφάλι σας, η οποία εδώ και αιώνες νοείται σαν βάρος, την αρνητική επίδραση που ασκεί στο μαγνήτη σας.
Αυτό θα το καταφέρετε πιο εύκολα και πιο αποτελεσματικά αν το κάνετε όπως το παιδάκι στο παιχνίδι. Παριστάνετε ότι η λέξη ενοχή δεν υπάρχει. Αντικαταστήστε τη με τη λέξη «αιτία». Κατά κι άλλα δε χρειάζεται να αλλάξετε τίποτα. Είναι ένα πολύ μικρό βήμα στο μυαλό σας, αλλά με μεγάλη απήχηση στη ζωή σας.
Μια ιστορία ιδωμένη κατ’ αυτό τον τρόπο, από νέα σκοπιά, γιο ένα περιστατικό όπου κάτι προκαλέσατε θα μπορούσε λόγου χάρη να είναι ως εξής:
«Έκανα ή έλεγα κάτι που σε έναν άλλο άνθρωπο είχε αρνητική επίδραση. Δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου. Το λέω στο άτομο αυτό και στο τέλος κάνω κάτι για να επανορθώσω». Το αν αυτό το άτομο το δέχεται ή όχι και το τι κάνει με την αντιπρότασή σας δεν είναι πλέον στο χέρι σας.
Κάντε ό,τι πιστεύετε ότι είναι σωστό. Μπορείτε μόνο να προτείνετε ότι θα επανορθώσετε, αλλά το αν ο άλλος θα το δεχτεί δεν είναι δική σας υπόθεση.
Ναι, μπορεί κάτι να σας κάνει να υποφέρετε. Ναι, μαθαίνετε από αυτό. Ναι, μπορείτε να επανορθώσετε για κάτι, αν αισθάνεστε ότι αυτό είναι το σωστό. Ναι, μπορείτε να πείτε στον άλλο ότι λυπάστε που είπατε ή κάνατε κάτι. Αλλά μέχρι εκεί μπορείτε να φτάσετε. Είστε ελεύθεροι πια.
Αν ο άλλος θέλει να ενισχύσει κι άλλο τον πόνο του και να συνεχίσει να σας επικρίνει, είναι δική του απόφαση και όχι δική σας. Δεν είναι δική σας υποχρέωση να κάνετε τον άλλο να σας συγχωρήσει. Η συγχώρεση είναι μια ελεύθερη και εντελώς προσωπική απόφαση του κάθε ανθρώπου.
Η ενοχή είναι ένα συναίσθημα και όχι μια πραγματικότητα. Ένα θύμα σκέφτεται την ένοχη και νιώθει ένα βάρος.
Ένας άνθρωπος που διαμορφώνει αποφασιστικά τη ζωή του έχει στο μυαλό του το αίτιο και το αιτιατό και βρίσκει το δρόμο του.
Οι ενοχικές σκέψεις είναι ψυχοφθόρες, δημιουργούν ένα αίσθημα εξάρτησης (από τη διάθεση του άλλου) και προκαλούν κατάθλιψη.
Οι σκέψεις της αιτίας οδηγούν τη δύναμη σε αλλαγή, συμβάλλουν στη γνώση και στην ανάπτυξη και επιφέρουν μια θετική στάση απέναντι στον εαυτό μας.
Ένας καλός λόγος για να αγαπήσετε τη ζωή σας είναι η επίγνωση του ότι έτσι ενεργοποιείτε την ισχυρότερη δύναμη στο μαγνήτη της καρδιάς σας για να έχετε μια ζωή που θα σας γεμίζει.
Μέσα από την προτροπή «Αγάπα τον εαυτό σου» προκαλείται συχνά μια πίεση που καθιστά πολύ δύσκολη την αγάπη για τη ζωή μας. Αυτό οφείλεται στο ότι η αγάπη δεν είναι μια δραστηριότητα ούτε μπορεί να επιτευχθεί με πράξεις. Είναι αδύνατον ο νους σας να αγαπήσει τον εαυτό του, γιατί η λογική δεν μπορεί να αγαπήσει.
Νόημα
Το νόημα της αυταγάπης ή της «αγάπης για τη ζωή σας» είναι να αναγνωρίσετε ότι αυτό που πραγματικά ψάχνετε το κουβαλάτε μέσα σας και το έχετε γύρω σας. Για να το καταλάβετε αυτό, διώξτε μακριά τις φοβίες και άλλα συναισθήματα και κάντε την αγάπη την πιο ισχυρή δύναμη στο μαγνήτη σας.
Το να αγαπάτε τον εαυτό σας και τη ζωή σας δεν είναι ένας στόχος που πρέπει να πετύχετε. Είναι ένας τρόπος για να μπορέσετε να κατανοήσετε τον εαυτό σας και τους άλλους.
Ruediger Schache