Όλοι θέλουν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Ποιο είναι όμως το νόημα της αγάπης;

Όλοι θέλουν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Ποιο είναι το νόημα της αγάπης; Το νόημα είναι αυτό: «Έχω γίνει απομονωμένος, αποκομμένος. Θέλω να επανενωθώ με τη ζωή" 

Και μία από τις πιο βαθιές εμπειρίες αυτής της επανένωσης συμβαίνει ανάμεσα σε μια γυναίκα και σε έναν άνδρα στο σεξ. Το σεξ είναι η πρώτη εμπειρία της επανένωσης.

Αυτός που καταλαβαίνει αυτή την εμπειρία της συνάντησης ως δίψα για αγάπη, ως την επιθυμία για επανένωση με την ίδια τη ζωή, με την ίδια την ύπαρξη, μπορεί σύντομα να επιτύχει και μια άλλη εμπειρία. Ένας μεσολαβητής, ένας πνεύμα ένας αναζητητής, ένας μυστικιστής, ένας διαφωτισμένος, όλοι τους ενώνονται - και ένας άνδρας και μια γυναίκα που προσχωρούν στο σεξ επίσης ενώνονται.


Στη σεξουαλική επαφή δυο άτομα ενώνονται, ένα άτομο ενώνεται με ένα άλλο και γίνονται ένα. Στο σαμάντι, στη διαφώτιση, ένα άτομο ενώνεται με το όλον και γίνεται ένα με αυτό. Η σεξουαλική επαφή είναι μια συνάντηση δύο ατόμων η διαφώτιση είναι μια συνάντηση ανάμεσα σε ένα άτομο και στο άπειρο όλον. Φυσικά μια συνάντηση ανάμεσα σε δύο άτομα μπορεί να είναι μόνο στιγμιαία, αλλά η συνάντηση ενός ατόμου με το όλον είναι για πάντα.

Δύο άτομα είναι πεπερασμένα όντα, επομένως η ένωσή τους δεν μπορεί να είναι άπειρη, δεν μπορεί να είναι για πάντα. Και αυτός είναι ο πόνος, αυτή είναι η δυστυχία όλου του γάμου, όλης της αγάπης - ότι δεν μπορούμε να ενωθούμε με το άτομο για πάντα. Ενωνόμαστε για μια στιγμή αλλά και πάλι απομακρυνόμαστε· μπαίνει το κενό. Η απόσταση δημιουργεί πόνο, πονάει, και έτσι οι εραστές βρίσκονται σε μια συνεχή κατάσταση απελπισίας. Σιγά - σιγά αρχίζει να μοιάζει λες και ο σύντροφος δημιουργεί αυτή την απόσταση. Έτσι αρχίζει ο θυ­μός, και ο εκνευρισμός για τον άλλον.

Όμως εκείνοι που ξέρουν θα έλεγαν ότι δύο άνθρωποι είναι ουσιαστικά δύο ξεχωριστά άτομα. Μπορούν να αναγκάσουν να λάβει χώρα μια στιγμιαία συνάντηση αλλά δεν μπορούν να συναντιούνται για πάντα. Αυτός είναι ο πόνος που γεννάει μια συνεχή διαμάχη ανάμεσα στους εραστές, που ξεκινά μια μάχη με το άτομο που αγαπάτε. Ένταση, διαμάχη, ένα αίσθημα αποστροφής αναπτύσσεται, επειδή αρχίζει να φαίνεται ότι ο αγαπημένος σας δεν θέλει να συγχωνευτείτε και έτσι η συγχώνευση δεν ολοκληρώνεται. Όμως, δεν φταίει κανένα άτομο γι’ αυτό. 

Δυο άτομα δεν μπορούν να συναντηθούν στο επίπεδο του «για πάντα». Οι εραστές μπορούν να συγχωνευτούν μόνο στιγμιαία· επειδή το άτομο είναι περιορισμένο, η συγχώνευση των ατόμων θα είναι επίσης περιορισμένη. Η αιώνια συγχώνευση μπορεί είναι μόνο με το θείο, με ολόκληρη την ύπαρξη.

Εκείνοι που φτάνουν στα βάθη του σεξ αισθάνονται ότι αν η συγχώνευση της μιας στιγμής μπορεί να μας δώσει τέτοια ευδαιμονία, αυτό που μπορεί να γίνει με την αιώνια συγχώ­νευση είναι ανυπολόγιστο. Αν η συγχώνευση μιας στιγμής φέρ­νει μια τόσο εκπληκτική εμπειρία, ποιά, και πόσο πιο εκπλη­κτική θα είναι η εμπειρία της συγχώνευσης με το αιώνιο!

Είναι σαν να κάθεστε μπροστά σε ένα αναμμένο κερί και να προσπαθείτε να φανταστείτε πόσα κεριά ισούνται με το φως του ήλιου. Μοιάζει αδύνατον να προσπαθείτε να συγκρίνετε αυτά τα δύο. Το φως ενός και μόνο κεριού είναι ένα τόσο μικροσκοπικό πράγμα και ο ήλιος τόσο τεράστιος. Παρ’ όλο που είναι ενενήντα τρία εκατομμύρια μίλια μακριά μάς ζεσταίνει, μας τσουρουφλίζει - πώς μπορούμε λοιπόν να υπολογίσουμε τη δια­φορά ανάμεσα στο φως ενός κεριού και στο φως του ηλίου;

Αλλά όχι, είναι δυνατόν να υπολογίσουμε το φως του ηλίου σε σχέση με το φως ενός κεριού, όσο δύσκολο κι αν είναι, επειδή το κερί είναι μετρήσιμο, και το ίδιο και ο ήλιος. Μπορεί το νού­μερο να είναι ασύλληπτο, ωστόσο μπορεί να συγκριθεί. Όμως είναι αδύνατον να μετρήσουμε τη διαφορά ανάμεσα στην ευ­τυχία του οργασμού και στην ευτυχία του σαμάντι. Το σεξ είναι μια συγχώνευση δύο μικροσκοπικών ατόμων, πολύ στιγμιαία. Το σαμάντι, η υπερενσυναίσθηση, είναι η συγχώνευση μιας στα­γόνας νερού με τον ωκεανό του απεριόριστου συνόλου. Δεν υπάρχει τρόπος να τα συγκρίνουμε. Δεν υπάρχει καμιά μονάδα, ώστε να μετρήσουμε το μέγεθος αυτής της ένωσης με το όλον.

Όταν λοιπόν αυτό έχει επιτευχθεί... τότε ποιό σεξ, ποιά συνουσία, ποιά επιθυμία; Όταν έχει επιτευχθεί αυτό το άπειρο, ποιός θα σκεφτεί να εξασφαλίσει μια στιγμιαία ευχαρίστηση; Σ’ αυτό το στάδιο, αυτή η ευχαρίστηση μοιάζει με βάσανο, αυ­τή η ευχαρίστηση μοιάζει με τρέλα. Από εδώ, αυτή η ευχαρί­στηση μοιάζει με σπατάλη ενέργειας. Και η αγαμία προκύπτει αυθόρμητα σε ένα άτομο που έχει κατορθώσει κάτι τέτοιο.

Όμως υπάρχει μια γέφυρα, ένα ταξίδι ανάμεσα στο σεξ και στην υπερενσυναίσθηση. Η υπερενσυναίσθηση είναι το τε­λευταίο σκαλοπάτι, ψηλά στον ουρανό, της ίδιας σκάλας το πρώτο σκαλοπάτι της οποίας είναι το σεξ. Εκείνοι που στρέ­φονται ενάντια στο πρώτο σκαλοπάτι της σκάλας δεν προχωρούν ποτέ. Εκείνοι που αρνούνται το πρώτο σκαλοπάτι της σκάλας δεν μπορούν να ανέβουν ποτέ στο δεύτερο.

Είναι απαραίτητο να πατήσετε σε αυτό το πρώτο σκαλοπάτι με συναίσθηση, κατανόηση, και επίγνωση. Όχι με τέτοιον τρό­πο ώστε να παραμείνετε κολλημένοι στο πρώτο σκαλοπάτι, αλλά έτσι ώστε τοποθετώντας τα πόδια σας επάνω του να μπο­ρείτε να το περάσετε.

Όμως έχει συμβεί ένα παράξενο ατύχημα με την ανθρώπινη φυλή. Όπως είπα νωρίτερα, έχει στραφεί ενάντια στο πρώτο σκαλοπάτι και ωστόσο θέλει να φτάσει στο τελευταίο σκαλο­πάτι. Χωρίς να βιώσει το πρώτο σκαλοπάτι, χωρίς να βιώσει το φως του κεριού, θέλει να αποκτήσει τη λάμψη του ηλίου. Αυτό δεν είναι ποτέ δυνατόν. 

Πρέπει να μάθουμε να κατανο­ούμε το αδύναμο φως του κεριού που μας έχει δοθεί από τη φύση -ένα φως που ζει για μια στιγμή και μετά σβήνει όταν φυσήξει ένα απαλό αεράκι- για να αναπτύξουμε μια αληθινή λαχτάρα για τον ήλιο. Μετά τα βήματα προς τον ήλιο μπορούν να αρχίσουν πραγματικά- μετά η δίψα, η δυσαρέσκεια μπορεί να γίνει αισθητή, και η επιθυμία και η λαχτάρα για τον ήλιο μπορούν να γεννηθούν στ’ αλήθεια μέσα μας.

Από μια μικρή εμπειρία μουσικής είναι δυνατόν να προχω­ρήσουμε προς την απόλυτη μουσική· από την εμπειρία λίγου φωτός είναι δυνατόν να προχωρήσουμε προς το άπειρο φως· το να γνωρίζουμε μια σταγόνα είναι το πρώτο βήμα για να γνω­ρίσουμε όλο τον ωκεανό. Η γνώση μας για το πιο μικρό άτομο αποκαλύπτει την ενέργεια της ύλης. Παρ’ όλο όμως που η φύση μάς έχει προικίσει με μικροσκοπικά άτομα του σεξ με τη μορ­φή σεξουαλικής ενέργειας, δεν αναγνωρίζουμε και ούτε εξε­ρευνούμε καθόλου αυτή την ενέργεια.

Ζούμε με τα μάτια μας κλειστά απέναντι της, έχουμε την πλάτη μας γυρισμένη σε αυ­τή. Δεν αποδεχόμαστε ολοκληρωτικά τη σεξουαλική ενέργεια στις καρδιές μας. Δεν γνωρίζουμε κάποια διαθέσιμη αλχημεία για να τη ζήσουμε και να μπούμε βαθιά μέσα της με ευτυχία και με ευγνωμοσύνη. 

Όπως σας είπα, τη μέρα που η ανθρω­πότητα θα γνωρίσει αυτήν την αλχημεία, θα μπορέσει να γεν­νήσει ένα νέο είδος ανθρώπινου όντος.

Σε αυτό το πλαίσιο ο άνδρας και η γυναίκα είναι δύο διαφορετικοί πόλοι, ο θετικός και ο αρνητικός πόλος ενέργειας. Μια σωστή συνάντηση αυτών των δύο πόλων ολοκληρώνει ένα κύκλωμα και είναι ένα είδος αρμονίας, ή μελωδίας. Αν το βάθος και η διάρκεια της συνουσίας είναι αρκετά μεγάλα, αν ένα ζευγάρι μιας γυναίκας και ενός άνδρα μπορεί να μείνει στη συνουσία για πάνω από μισή ώρα, ένα φωτοστέφανο φωτός δημιουργείται γύρω τους. Όταν ο ηλεκτρισμός του σώματος των δύο συναντιέται βαθιά και ολοκληρωτικά, τότε στο σκο­τάδι μια λάμψη φωτός γίνεται ορατή γύρω από το ζευγάρι. Κά­ποιοι εκπληκτικοί ερευνητές έχουν εργαστεί πάνω σε αυτή την κατεύθυνση και έχουν τραβήξει μέχρι και φωτογραφίες. Ένα ζευγάρι που επιτυγχάνει την εμπειρία ενός τόσο ηλεκτρικού φωτοστέφανου υπερβαίνει το σεξ για πάντα.

Όμως δεν είναι αυτή η εμπειρία σας, κι έτσι αυτές οι δηλώσεις σάς φαίνονται παράξενες. Αν αυτή δεν είναι η εμπειρία σας αυτό σημαίνει μόνο ένα πράγμα: πρέπει να το ξανασκεφτείτε, να ρίξετε μια φρέσκια ματιά, να ξεκινήσετε ξανά τη ζωή σας - τουλάχιστον τη σεξουαλική σας ζωή- από την αρχή.

OSHO

"Απο το Σεξ 

στην Υπερενσυναίσθηση"