Μη δημιουργείτε μάχη μέσα σας

Το μίσος δεν μπορεί να εξαφανίσει την Αγάπη!

Μέρος δεύτερο

Τί είναι το μίσος στην πραγματικότητα; Είναι μια τάση να φεύγουμε. Τί είναι η αγάπη; Μια τάση να ερχόμαστε πιο κοντά. 
Το μίσος είναι μια τάση να χωρίζουμε, μια τάση να παίρνουμε διαζύγιο. Η αγάπη είναι μια τάση να παντρευόμαστε, να ερχόμαστε κοντά, να γινόμαστε ένα. 
Το μί­σος είναι να γινόμαστε δύο, ανεξάρτητοι. Η αγάπη είναι να γινόμαστε ένα, αλληλεξαρτώμενοι. Όποτε μισείτε, απομακρύνεστε από τον εραστή σας, από τον αγαπημένο σας. Αλλά στην κανονική ζωή είναι απαραίτητο να φεύγετε έτσι ώστε να ξαναγυρνάτε.

Στα μαθηματικά της ζωής, τα διαζύγια λαμβάνουν χώρα επειδή κάθε ημέρα τα αναβάλλετε. Τότε το διαζύγιο συσσωρεύεται και μια ημέρα σκοτώνει ολοκληρωτικά τον γάμο, τον καταστρέφει. Αν με καταλαβαίνετε, θα σας σύστηνα να μην περιμένετε: κάθε ημέρα να παίρνετε διαζύγιο και να ξαναπαντρεύεστε. Θα πρέπει να γίνει ένας ρυθμός όπως ακριβώς η ημέρα και η νύχτα, η πείνα και ο κορεσμός, το καλοκαίρι και ο χειμώνας, η ζωή και ο θάνατος. Έτσι πρέπει να είναι. Το πρωί αγαπάτε, το απόγευμα μισείτε. Όταν αγαπάτε, αγαπάτε στ’ αλήθεια, αγαπάτε ολοκληρωτικά. Όταν μισείτε, μισείτε στ’ αλήθεια, μισείτε ολοκληρωτικό Και ξαφνικά θα ανακαλύψετε την ομορφιά του: η ομορφιά είναι στην ολοκλήρωση.

Ένα ολοκληρωτικό μίσος είναι όμορφο, τόσο όμορφο όσο η ολοκληρωτική αγάπη· μια ολοκληρωτική οργή είναι όμορφη, τόσο όμορφη όσο η ολοκληρωτική συμπόνια. Η ομορφιά είναι στην ολοκλήρωση. Μόνη της η οργή γίνεται άσχημη, μόνο του το μίσος γίνεται άσχημο - είναι μονάχα η κοιλάδα χωρίς τον λόφο, χωρίς την κορυφή. Αλλά με την κορυφή η κοιλάδα γίνεται ένα όμορφο σκηνικό. Από την κορυφή η κοιλάδα γίνεται όμορφη, από την κοιλάδα η κορυφή γίνεται όμορφη.

Κινείστε· το ποτάμι της ζωής σας κινείται ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο όχθες. Και, σιγά-σιγά, όσο πιο πολύ καταλαβαίνετε τα μαθηματικά της, ζωής, δεν θα θεωρείτε ότι το μίσος είναι εναντίον της αγάπης. Είναι συμπληρωματικό. Δεν θα θεωρείτε ότι η οργή είναι εναντίον της συμπόνιας  είναι συμπληρωματική. Δεν θα νομίζετε ότι η ξεκούραση είναι εναντίον της δουλειάς, είναι συμπληρωματική· ή ότι η νύχτα είναι εναντίον της ημέρας· είναι συμπληρωματική. Αποτελούν ένα τέλειο σύνολο.

Επειδή δεν έχετε αγαπήσει, φοβάστε το μίσος. Φοβάστε επειδή η αγά­πη σας δεν είναι αρκετά δυνατή. Το μίσος θα μπορούσε να την καταστρέψει. Στην πραγματικότητα δεν είστε σίγουροι αν αγαπάτε ή όχι· γι’ αυτό φοβάστε το μίσος και την οργή. Ξέρετε ότι μπορεί να διαλύσει ολό­κληρο το σπίτι τελείως. Δεν είστε σίγουροι αν το σπίτι υπάρχει στ’ αλήθεια ή είναι απλά η φαντασία σας, αν είναι ένα φανταστικό σπίτι. Αν είναι στη φαντασία σας, το μίσος θα το καταστρέψει· αν είναι αληθινό το μίσος θα το κάνει πιο δυνατό. Μετά την καταιγίδα απλώνεται η σιωπή. Με κι το μίσος, οι εραστές είναι και πάλι φρέσκοι για να αγαπήσουν ξανά ο ένας τον άλλον με μια απόλυτη φρεσκάδα, σαν να συναντιούνται και πάλι για πρώτη φορά. Συναντιούνται ξανά και ξανά για πρώτη φορά.

Οι εραστές πάντοτε συναντιούνται για πρώτη φορά. Αν συναντηθείτε για δεύτερη φορά, τότε η αγάπη αρχίζει ήδη να παλιώνει, να ξεθυμαίνει. Γίνεται βαρετή. Οι εραστές ερωτεύονται κάθε ημέρα, φρέσκοι, νέοι. Κοι­τάζετε τη γυναίκα σας και δεν μπορείτε καν να αναγνωρίσετε ότι την έχετε ξαναδεί - τόσο καινούργια! Κοιτάζετε τον άνδρα σας και μοιάζει με ξένο· ερωτεύεστε ξανά.

Το μίσος δεν καταστρέφει την αγάπη, καταστρέφει μονάχα τη στα­σιμότητά της... Είναι ένας εξαγνισμός, και αν το καταλάβετε θα του είστε ευγνώμονες. Και αν μπορείτε να είστε ευγνώμονες στο μίσος, έχετε κα­ταλάβει- τώρα τίποτε δεν μπορεί να καταστρέψει την αγάπη σας. Τώρα έχετε ριζώσει για πρώτη φορά· τώρα μπορείτε να απορροφήσετε την κα­ταιγίδα και μπορείτε να δυναμώσετε μέσα από αυτήν, μπορείτε να εμπλουτιστείτε μέσα από αυτήν.

Μην βλέπετε τη ζωή ως κάτι διττό, μην βλέπετε τη ζωή σαν μια σύ­γκρουση - δεν είναι. Το ξέρω - δεν είναι. Το έχω βιώσει- δεν είναι. Είναι ένα σύνολο, ένα κομμάτι, και όλα ταιριάζουν μέσα της. Απλά πρέπει να βρείτε τον τρόπο να τα αφήσετε να ταιριάξουν, πώς να τους επιτρέψετε να ταιριάξουν. Επιτρέψτε τους να ταιριάξουν το ένα με το άλλο. Είναι ένα όμορφο σύνολο.

Αν ρωτάτε τη γνώμη μου, αν υπήρχε μια πιθανότητα ενός κόσμου χωρίς μίσος δεν θα τον επέλεγα· θα ήταν απολύτως νεκρός και βαρετός. Μπορεί να ήταν γλυκός, αλλά υπερβολικά γλυκός· θα λαχταρούσατε λίγο αλάτι. Αν υπήρχε η πιθανότητα ενός κόσμου χωρίς οργή δεν θα τον επέλεγα, επειδή η συμπόνια μόνο χωρίς την οργή δεν θα είχε ζωή μέσα της. Το αντίθετο δίνει την ένταση, το αντίθετο δίνει τη δύναμη.

Όταν το συνηθισμένο σίδερο περάσει από τη φωτιά γίνεται ατσάλι· χωρίς φωτιά δεν μπορεί να γίνει ατσάλι. Και όσο πιο υψηλή είναι η θερμοκρασία, τόσο πιο σκληρό θα είναι το ατσάλι. Αν η συμπόνια σας μπορέσει να περάσει μέσα από την οργή, όσο πιο υψηλή είναι η θερμοκρασία της οργής τόσο πιο δυνατή θα είναι η συμπόνια.

Ο Βούδας είναι συμπονετικός. Είναι ένας πολεμιστής. Προέρχεται από τη φυλή Ξατρίγια, είναι ένας σαμουράι. Θα πρέπει να έζησε μια πολύ οργισμένη ζωή - και μετά, ξαφνικά, συμπόνια. Ο δάσκαλος του Ζεν, Μαχαβίρ, προέρχεται από μια φατρία Ξατρίγια. Εκ πρώτης όψεως αυτό φαί­νεται παράλογο, αλλά έχει μια συνέπεια: όλοι οι μεγάλοι δάσκαλοι της μη βίας έχουν προέλθει από πολεμικές φυλές. Μιλάνε για τη μη βία, για τη συμπόνια· έχουν ζήσει τη βία, ξέρουν τι είναι η βία, την έχουν βιώσει. Μόνο ένας Ξατρίγια, ένας πολεμιστής, που έχει ζήσει μέσα στη φωτιά, έχει μια τόσο δυνατή συμπόνια, ή έχει τη δυνατότητα να την κατακτήσει.

Γι’ αυτό να θυμάστε, αν αυτά τα άκρα παλεύουν μέσα στην καρδιά σας, μην διαλέξετε. Επιτρέψτε και στα δύο να είναι εκεί. Να είστε ένα μεγάλο σπίτι, να έχετε αρκετό χώρο μέσα σας. Μην πείτε, «Θα έχω μόνο συμπόνια, όχι οργή. Θα έχω μόνο αγάπη, όχι μίσος». Θα γίνετε πιο φτω­χοί.

Να έχετε μια μεγάλη καρδιά, αφήστε να είναι και τα δύο εκεί. Δεν υπάρχει λόγος να δημιουργήσετε μια μάχη ανάμεσά τους- δεν υπάρχει μάχη. Η μάχη προέρχεται από το μυαλό σας, από τις διδασκαλίες σας, από την ανατροφή σας, τις προκαταλήψεις σας.

Όλος ο κόσμος σάς λέει, «Να αγαπάς, να μη μισείς». Πώς μπορείς να αγαπήσεις χωρίς μίσος; Ο Ιησούς λέει, «Αγάπα τους εχθρούς σου». Κι εγώ σας λέω, «Μισείστε και αυτούς που αγαπάτε». Τότε θα γίνει ένα ολοκληρωμένο σύνολο. Διαφο­ρετικά το ρητό του Ιησού είναι ανολοκλήρωτο.

Λέει, «Αγάπα τους εχθρούς σου». Εσείς μισείτε τους εχθρούς σας, και αυτός λέει ότι πρέπει και να τους αγαπάτε. Αλλά λείπει το άλλο κομμάτι. 

Εγώ σας λέω, μισεί­στε και τους φίλους σας, μισείστε και τους εραστές σας, και μην φοβάστε. Τότε σιγά-σιγά θα δείτε ότι δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον εχθρό και στον φίλο, επειδή μισείτε και αγαπάτε τον εχθρό και αγαπάτε και μι­σείτε τον φίλο. Το ζήτημα θα είναι απλά από ποια πλευρά πέφτει το νό­μισμα. Τότε ο φίλος είναι ο εχθρός και ο εχθρός είναι ο φίλος. Μετά οι διακρίσεις απλά εξαφανίζονται.

Μη δημιουργείτε μια μάχη μέσα σας, επιτρέψτε και στα δύο να είναι εκεί. Και τα δύο θα χρειαστούν. Και τα δύο θα σας δώσουν φτερά· μόνο το ένα μπορεί να σας κάνει να πετάξετε.

Osho

!Τι είναι αγάπη

Το πρώτο μέρος μπορείτε να το διαβάσετε στον παρακάτω σύνδεσμο
http://tantra-yoga-events.blogspot.gr/2016/10/blog-post_22.html#more