Ερώτηση:Μιλήσατε για την απόλυτη αρμονία που βρίσκεται σ’ αυτό που μοιάζει να είναι δύο αντίθετα, αλλά νιώθω ότι το μίσος καταστρέφει την αγάπη και ο θυμός σκοτώνει τη συμπόνια. Όταν αυτά τα άκρα παλεύουν μέσα μου, πώς μπορώ να βρω την αρμονία;
OSHO: Έχετε παγιδευτεί σε μια παρανόηση. Αν το μίσος καταστρέφει την αγάπη και ο θυμός καταστρέφει τη συμπόνια, τότε δεν υπάρχει δυνατότητα να υπάρξει η αγάπη ή η συμπόνια. Τότε παγιδεύεστε, δεν μπορείτε να ξεφύγετε.
Έχετε ζήσει με μίσος εκατομμύρια ζωές, κι έτσι πρέπει να έχει ήδη καταστρέψει την αγάπη. Έχετε ζήσει με θυμό εκατομμύρια ζωές, κι έτσι πρέπει να έχει δολοφονήσει ήδη τη συμπόνια.
Κοιτάξτε όμως, η αγάπη είναι ακόμη εκεί. Το μίσος έρχεται και φεύγει, και η αγάπη επιβιώνει. Ο θυμός έρχεται και φεύγει, και η συμπόνια επιβιώνει. Το μίσος δεν έχει καταφέρει να καταστρέψει την αγάπη· η νύχτα δεν έχει καταφέρει να καταστρέψει την ημέρα, και το σκοτάδι δεν έχει καταφέρει να δολοφονήσει το φως. Όχι, επιβιώνουν.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να καταλάβετε λοιπόν είναι ότι η αγάπη και η συμπόνια δεν έχουν καταστραφεί. Το δεύτερο, μόνο αργότερα θα μπορέσετε να καταλάβετε την αρμονία των αντιθέτων, όταν θα έχετε αγαπήσει πραγματικά.
Δεν έχετε αγαπήσει πραγματικά, αυτό είναι το πρόβλημα. Όχι το μίσος· δεν είναι το μίσος το πρόβλημα, το πρόβλημα είναι ότι δεν έχετε αγαπήσει πραγματικά. Δεν είναι το σκοτάδι το πρόβλημα, το πρόβλημα είναι ότι δεν έχετε φως. Αν υπάρχει φως, το σκοτάδι εξαφανίζεται. Δεν έχετε αγαπήσει. Φαντασιώνεστε, φαντάζεστε, ονειρεύεστε, αλλά δεν έχετε αγαπήσει.
Αγαπήστε!
Και δεν λέω ότι με την αγάπη και μόνο το μίσος θα εξαφανιστεί αμέσως - όχι. Το μίσος θα σας αντισταθεί, επειδή όλοι θέλουν να επιβιώσουν. Το μίσος θα πολεμήσει. Όσο περισσότερο αγαπάτε, τόσο πιο δυναμικά θα επιστρέφει το μίσος στη μάχη του. Αλλά θα εκπλαγείτε όταν ανακαλύψετε ότι το μίσος έρχεται και φεύγει. Δεν σκοτώνει την αγάπη σας· αντίθετα, κάνει την αγάπη πιο δυνατή. Η αγάπη μπορεί να απορροφήσει και το μίσος. Αν αγαπάτε ένα άτομο, κάποιες στιγμές μπορείτε να μισήσετε το ίδιο άτομο. Αλλά αυτό δεν καταστρέφει την αγάπη, φέρνει έναν πλούτο στην αγάπη.
Τί είναι το μίσος στην πραγματικότητα; Είναι μια τάση να φεύγουμε. Τί είναι η αγάπη; Μια τάση να ερχόμαστε πιο κοντά. Το μίσος είναι μια τάση να χωρίζουμε, μια τάση να παίρνουμε διαζύγιο. Η αγάπη είναι μια τάση να παντρευόμαστε, να ερχόμαστε κοντά, να γινόμαστε ένα. Το μίσος είναι να γινόμαστε δύο, ανεξάρτητοι. Η αγάπη είναι να γινόμαστε ένα, αλληλεξαρτώμενοι. Όποτε μισείτε, απομακρύνεστε από τον εραστή σας, από τον αγαπημένο σας. Αλλά στην κανονική ζωή είναι απαραίτητο να φεύγετε έτσι ώστε να ξαναγυρνάτε.
Είναι όπως ακριβώς όταν τρώτε: πεινάτε, γι’ αυτό τρώτε· μετά η πείνα φεύγει επειδή έχετε φάει. Όταν αγαπάτε ένα άτομο είναι σαν το φαγητό. Η αγάπη είναι φαγητό -πολύ διακριτικό, πνευματικό, αλλά είναι φαγητό και σας τρέφει. Όταν αγαπάτε ένα άτομο η πείνα υποχωρεί· νιώθετε χορτασμένοι, και μετά ξαφνικά γεννιέται η παρόρμηση να φύγετε και χωρίσετε. Αλλά μετά θα νιώσετε ξανά πεινασμένοι· θα θέλατε να έρθετε πιο κοντά, να αγαπήσετε, να ερωτευθείτε ο ένας τον άλλο. Τρώτε, και μετά για μερικές ώρες ξεχνάτε το φαγητό· δεν συνεχίζετε να κάθεστε στην κουζίνα, δεν συνεχίζετε να κάθεστε στο εστιατόριο. Φεύγετε· αλλά μετά από μερικές ώρες αρχίζετε να επιστρέφετε. Η πείνα μεγαλώνει.
Η αγάπη έχει δύο πρόσωπα, το ένα είναι της πείνας και το άλλο του κορεσμού. Θεωρείτε ότι η αγάπη είναι μόνο πείνα. Όταν καταλάβετε ότι δεν υπάρχει μίσος, αλλά μονάχα μια κατάσταση που δημιουργεί πείνα, τότε το μίσος γίνεται μέρος της αγάπης. Μετά εμπλουτίζει την αγάπη. Μετά η οργή γίνεται μέρος της συμπόνιας, εμπλουτίζει τη συμπόνια. Μια συμπόνια χωρίς δυνατότητα οργής θα είναι ανίκανη, δεν θα έχει ενέργεια. Μια συμπόνια με τη δυνατότητα οργής έχει δύναμη, αντοχή. Μια αγάπη χωρίς τη δυνατότητα μίσους θα ξεθυμάνει. Τότε η συντροφικότητα θα μοιάζει με φυλάκιση, δεν θα μπορείτε να ξεφύγετε. Μια αγάπη με μίσος έχει μια ελευθερία μέσα της· δεν ξεθυμαίνει ποτέ.
Osho
!Τι είναι αγάπη
