Ο Ταντρισμός χωρίζεται, κατά βάση, σε δύο διαφορετικά μονοπάτια, τα οποία όμως είχαν ένα και μόνο σκοπό: την αφύπνιση της πνευματικής δύναμης της Κουνταλίνι. Τα δύο αυτά μονοπάτια είναι το αριστερό και το δεξί. Η διαφορά τους έγκειται στο ότι το αριστερό χρησιμοποιούσε τη σεξουαλική πράξη σαν μέσο αφύπνισης της Κουνταλίνι, ενώ το δεξί ήταν βασισμένο στην ατομική εξάσκηση και στον ασκητισμό.
Πολλοί γιόγκι, όταν περιέρχονταν σε τέλμα, μεταπηδούσαν από το δεξιό δρόμο στον αριστερό, όπου τα πράγματα μπορούσαν να κινηθούν με μεγαλύτερη ταχύτητα. Ανάμεσα σε αυτά τα δύο ρεύματα έχουν δημιουργηθεί διάφορα υπορεύματα με μικρές ή και με μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις, αλλά με τον ίδιο ανώτερο σκοπό, την καλλιέργεια της ψυχής και την προσέγγιση του θείου.
Για χιλιάδες χρόνια, στην ιστορία, η μέθοδος της σεξουαλικής αλχημείας, δηλαδή η μέθοδος της κατακράτησης της εκσπερμάτισης κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης, παρέμενε μυστική. Αρχικά, την εξασκούσαν οι αυτοκράτορες και χρησιμοποιούσαν τη μέθοδο αυτή ως προληπτικό μέσο ενάντια στην ανικανότητα και στην ασθένεια. Η γνώση αυτή περνούσε από πατέρα σε επίλεκτο γιο και συνηθιζόταν στην Κίνα, στην Ινδία αλλά και στα μυστικιστικά τάγματα της Δύσης. Το σταμάτημα της εκσπερμάτισης δεν πρέπει να συγχέεται με το σταμάτημα του οργασμού.
Για χιλιάδες χρόνια, στην ιστορία, η μέθοδος της σεξουαλικής αλχημείας, δηλαδή η μέθοδος της κατακράτησης της εκσπερμάτισης κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης, παρέμενε μυστική. Αρχικά, την εξασκούσαν οι αυτοκράτορες και χρησιμοποιούσαν τη μέθοδο αυτή ως προληπτικό μέσο ενάντια στην ανικανότητα και στην ασθένεια. Η γνώση αυτή περνούσε από πατέρα σε επίλεκτο γιο και συνηθιζόταν στην Κίνα, στην Ινδία αλλά και στα μυστικιστικά τάγματα της Δύσης. Το σταμάτημα της εκσπερμάτισης δεν πρέπει να συγχέεται με το σταμάτημα του οργασμού.
Η μέθοδος αυτή παρέχει ένα μοναδικό και ανώτερο είδος οργασμού, ο οποίος ονομάζεται οργασμός της κοιλάδας, επαναλαμβάνεται κατά τη διάρκεια της μακράς ερωτικής πράξης και δημιουργεί, παράλληλα, ανοίγματα και απεμπλοκή των ενεργειακών κέντρων. Ο οργασμός γίνεται ένα ολικό γεγονός και εξαπλώνεται σε κάθε κύτταρο του σώματος. Πραγματικά, οι χαρές σε αυτού του είδους τον έρωτα είναι εντελώς διαφορετικές από τη συνηθισμένη ευχαρίστηση. Η ένταση είναι τόσο μεγάλη που οδηγεί σε πνευματική αφύπνιση.
Το ζευγάρι, τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα που ασκούν την τεχνική αυτή, θα βιώσουν αύξηση της σεξουαλικότητας τους και θα αισθανθούν πως έχει γίνει επανάσταση στη ζωή τους. Το ζευγάρι των εραστών γίνεται μια γεννήτρια που παράγει τεράστιες ποσότητες ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας. Η ερωτική πράξη θα μπορεί να συμβαίνει πολύ πιο συχνά, με μεγαλύτερη ένταση και με τεράστια οφέλη στην υγεία, γιατί διεγείρει την παραγωγή πολύτιμων ορμονικών εκκρίσεων, αντί να τις εξαντλεί, όπως συμβαίνει κατά τον παραδοσιακό τρόπο επαφής.
Ακόμη όμως και αν η εκσπερμάτιση συμβεί, δεν είναι κάτι απαγορευμένο -αφού έχει προηγηθεί η κατάλληλη άσκηση και η κατάλληλη τεχνική, ώστε να εκσπερματίσει ο άνδρας ολοκληρωτικά και να αποδεσμεύσει την ενέργειά του-, γιατί δεν μας ενδιαφέρει το σπέρμα αυτό καθαυτό, αλλά η ενέργεια που αντλούμε σαν ατμό προς τα πάνω, από το σπέρμα προς τα σεξουαλικά κέντρα και τον εγκέφαλο και τα ζωτικά μας όργανα. Αυτή η διαδικασία συμπληρώνεται με την ανταλλαγή της ενέργειας των εραστών κατά τη διάρκεια ενός συντροφικού διαλογισμού. Αυτή η ισχυρότατη απελευθέρωση και η ανταλλαγή ζωτικής ενέργειας αποτελούν τα θεμέλια του ανθρώπινου έρωτα και της ανθρώπινης ευτυχίας. Ξυπνώντας αυτήν τη δυναμική ενέργεια, βιώνεται η δύναμη που υπάρχει πίσω από την πνευματική και βιολογική εξέλιξη της ανθρωποψυχής, το λεγόμενο ξύπνημα της κουνταλίνι.
Οι πρωτοπόροι ήταν ο Φρόυντ, ο Γιουνγκ, ο Ράιχ, όλοι φημισμένοι ψυχοθεραπευτές του καιρού τους αλλά μέχρι και σήμερα, οι οποίοι έχουν προετοιμάσει το έδαφος και έχουν βάλει τη βάση για την ανάπτυξη, καθώς η δυτική ψυχολογία έχει φτάσει στο συμπέρασμα ότι η βασική παραφροσύνη του ανθρώπου είναι συνδεδεμένη με το σεξ και τη στάση που αυτός διατηρεί απέναντι του. Καθώς διανύουμε την εποχή της Κάλι Γιούγκα, κατά την οποία η αρετή έχει ελαττωθεί και θεωρείται σκοτεινή εποχή, σύμφωνα με την Ινδική παράδοση, αυτές οι διδασκαλίες εμφανίζονται σαν δέσμες φωτός, όπως έχει προβλεφθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια, για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα στην ανάπτυξη της συνείδησης και στην αποφυγή των καταστροφικών τάσεων που έχουμε ως όντα.