Έρχονται άνθρωποι και με ρωτούν: «Ποιο είναι το νόημα της Ζωής;» Λες και το νόημα της Ζωής μπορεί να αγοραστεί στην αγορά. Το νόημα είναι κάτι που πρέπει να δημιουργηθεί. Δεν υπάρχει κανένα νόημα στη ζωή. Το νόημα δεν είναι κάτι δοσμένο από πριν, πρέπει να το δημιουργήσεις εσύ. Πρέπει να γίνει η εσωτερική σου δουλειά. Και τότε υπάρχει τεράστιο νόημα.
Η λέξη νόημα μπορεί να γίνει κατανοητή με δύο τρόπους. Υπάρχει εκείνο το νόημα, που βρίσκεται κάπου μακριά και που πρέπει να φτάσεις εσύ σ' αυτό. Αυτό το νόημα είναι κάτι εξωγενές, συμβαίνει έξω από σένα. Μ' αυτή την έννοια, η ζωή δεν έχει κανένα νόημα, επειδή τότε η ζωή είναι απλώς και μόνο το μέσο για να πλησιάσεις το μακρινό στόχο, το μακρινό αστέρι. Σ' αυτή την περίπτωση, η ζωή χάνει την αυτόνομη ομορφιά της.
Είναι απλώς το μέσο. Αυτό το νόημα δεν συμβαίνει ποτέ στο παρόν, αλλά αφορά πάντα το αύριο. Το νόημα όμως μπορεί να γίνει κατανοητό με μια εντελώς διαφορετική διάσταση, την ενδογενή. Αυτό το νόημα δεν βρίσκεται ξεχωριστά από σένα, δεν βρίσκεται κάπου αλλού. Σ’ αυτή την περίπτωση, η ζωή έχει τρομερό νόημα. Και το νόημα υπάρχει σ' αυτό το ίδιο το γεγονός ότι ζεις. Δεν ρωτάς αν έχει νόημα η αγάπη. Γνωρίζεις πως η ίδια η αγάπη είναι από μόνη της το νόημα. Δεν είναι το μέσο για να φτάσεις σε ένα τέλος. Δεν ρωτάς αν έχει νόημα η ομορφιά του τριαντάφυλλου. Η ίδια του η ομορφιά είναι αρκετή από μόνη της. Δεν οδηγεί πουθενά, περιέχει το νόημα μέσα της.
Στην ύπαρξη, κάθε τι που έχει αληθινή αξία έχει πάντοτε ενδογενές νόημα. Και η ζωή είναι ταυτόσημη με την ύπαρξη. Η ζωή έχει νόημα. Αν αλλάξεις τη λέξη ζωή με τη λέξη ζω, θα μπορέσεις να καταλάβεις ευκολότερα. Το να ζεις έχει νόημα κάθε στιγμή. Το να πίνεις ένα φλιτζάνι τσάι, το να κάνεις ένα πρωινό περίπατο, το να κάνεις τη δουλειά σου, όλες αυτές οι μικρές δραστηριότητες συνθέτουν τη ζωή σου. Και κάθε κομμάτι ζωής κάθε στιγμή έχει νόημα. Να είσαι πάντα παρών, όπου βρίσκεσαι. Δεν έχει καμιά σημασία το πού βρίσκεσαι. Απλώς να είσαι παρών και κάθε μικρή πράξη θα σε φωτίζει. Και τότε, ολόκληρη η ζωή σου θα γίνει ένα καραβάνι από φώτα. Ο θάνατος έρχεται και φεύγει, το καραβάνι όμως συνεχίζει.
Η ζωή είναι ασφαλώς χωρίς νόημα, αλλά είναι τρομερά όμορφη, χαρούμενη, αστεία. Πρέπει όμως ν' αλλάξεις ταχύτητα: από το κεφάλι, στην καρδιά. Δες πόσο ενθουσιασμένα είναι τα παιδιά, μέσα στο βαρετό σου κόσμο. Εσύ κάθεσαι και βαριέσαι και το παιδί σου είναι τόσο ενθουσιασμένο. Και νομίζεις πως εσύ έχεις δίκιο και πως το παιδί έχει άδικο. Το παιδί όμως είναι τόσο ενθουσιασμένο με οτιδήποτε μπορεί να το απορροφήσει — πεταλούδες, λουλούδια, χρωματιστές πέτρες, κοχύλια, οτιδήποτε! Κι εσύ δεν μπορείς να δεις κανένα νόημα σ’ αυτά. Το παιδί όμως έχει δίκιο κι όχι εσύ.
Το κριτήριο είναι το αν βαριέσαι. Ποιoς βαριέται; Εκείνος που βαριέται, κάνει λάθος, ενώ εκείνος που χορεύει, που τραγουδάει, που μπορεί να γελάει από την κοιλιά του, έχει δίκιο. Πρέπει όμως ν' αλλάξεις ταχύτητα. Και δεν είναι μεγάλη η αλλαγή που χρειάζεται. Η καρδιά σου και το κεφάλι σου δεν απέχουν πολύ μεταξύ τους, απλώς μερικά εκατοστά. Και η καρδιά είναι πιο κοντά στην ύπαρξή σου, ενώ το κεφάλι είναι μακρύτερα από την ύπαρξή σου.
Και τι θα το κάνεις το νόημα; Ακόμα κι αν υπάρχει νόημα σε κάτι, τι θα το κάνεις εσύ αυτό το νόημα; Το κάθε τι είναι αληθινό μόνο όταν το ζεις, όταν το βιώνεις. Δέξου λοιπόν τη ζωή με τον ίδιο τρόπο που δέχεσαι την υγεία σου. Ανησυχείς ποτέ όταν είσαι υγιής, αναρωτιέσαι: “Γιατί είμαι υγιής; Τι νόημα έχει η υγεία;"
Πρέπει να το αλλάξεις αυτό εντελώς. Μην ασχολείσαι με το αύριο και μην αντιμετωπίζεις τη ζωή με το κεφάλι σου. Η ζωή είναι πάντα στο σήμερα. Μόνο όταν είσαι παρών στο σήμερα, μπορεί να ξεχειλίζει η ενέργειά σου. Ζήσε τη ζωή σου με την καρδιά σου!
Osho
Απόσπασμα από το βιβλίο
"Tο νόημα της Ζωής"