Ξεχάστε τα όλα. Κυλήστε στη στιγμή κι αφήστε ελεύθερο το σώμα σας...

Osho: Επειδή διαβάζεις ένα βιβλίο για το πώς να κάνεις έρωτα, φοβάσαι μετά αν το κάνεις σωστά ή λάθος. Διαβάζεις σ’ ένα βιβλίο πώς πρέπει να παίρνεις κάποια στάση, το είδος της στάσης, κι έπειτα φοβάσαι αν παίρνεις τη σωστή στάση ή όχι. 

Οι ψυχολόγοι δημιούργησαν καινούριες ανησυχίες στο νου. Τώρα λένε ότι ο σύζυγος πρέπει να θυμάται αν η σύζυγός του φτάνει ή όχι στον οργασμό κι έτσι ανησυχεί εκείνος: «Φτάνει η γυναίκα μου στον οργασμό ή όχι;» Κι αυτή η ανησυχία δεν πρόκειται να βοηθήσει έτσι κι αλλιώς θα μετατραπεί σε εμπόδιο.


Και τώρα η σύζυγος ανησυχεί αν βοηθάει το σύζυγό της να χαλαρώσει τελείως ή όχι. Έτσι πρέπει να χαμογελάει ή πρέπει να δείχνει ότι αισθάνεται πολύ ευτυχισμένη. Όλα γίνονται ψεύτικα! Και οι δυο ανησυχούν για το αποτέλεσμα. Κι εξαιτίας της ανησυχίας, τα αποτελέσματα δε θα έρθουν ποτέ. 

Ξεχάστε τα όλα. Κυλήστε στη στιγμή κι αφήστε ελεύθερο το σώμα σας - το σώμα σας γνωρίζει καλά- έχει τη δική του σοφία. Το σώμα σας απαρτίζεται από σεξουαλικά κύτταρα. Έχει ενσωματωμένο πρόγραμμα' δε σε ρωτάει καθόλου. Απλώς αφέσου στο σώμα και το σώμα θα κινηθεί. Αυτή η απόλυτη παράδοση, το άφημα, θα δημιουργήσει αυτόματα το διαλογισμό.

Κι αν μπορείς να το νιώσεις κατά το σεξ, τότε ξέρεις ένα πράγμα: ότι όποτε παραδίνεσαι θα νιώθεις το ίδιο. Τότε μπορείς να παραδοθείς σ’ ένα Δάσκαλο, θα είναι σχέση αγάπης. Μπορείς να παραδοθείς σ’ ένα Δάσκαλο, και τότε, καθώς βάζεις το κεφάλι σου στα πόδια του, το κεφάλι σου θ’ αδειάσει, θα βρεθείς σε διαλογισμό.
Έπειτα δεν υπάρχει ανάγκη ούτε Δασκάλου, απλώς βγαίνεις έξω και παραδίνεσαι στον ουρανό. Ξέρεις πώς να παραδοθείς, αυτό είναι όλο. Πας και παραδίνεσαι σ’ ένα δέντρο... και μας φαίνεται ανόητο, επειδή ακριβώς δεν ξέρουμε πώς να παραδοθούμε. 

Βλέπουμε έναν άνθρωπο, έναν πρωτόγονο άνθρωπο, ένα χωρικό, να πηγαίνει στο ποτάμι, να παραδίνεται στο ποτάμι, να αποκαλεί το ποτάμι «Μητέρα», «θεϊκή Μητέρα» ή να παραδίνεται στον ήλιο που ανατέλλει, και να αποκαλεί τον ήλιο που ανατέλλει μεγάλο θεό ή να πηγαίνει σ’ ένα δέντρο και να βάζει το κεφάλι του στις ρίζες και να παραδίνεται.

Για μας είναι προλήψεις αυτά. Λες: «Τι ανοησίες κάνει; Τι θα σου κάνει το δέντρο; Τι θα κάνει το ποτάμι; Δεν είναι θεοί. Και τι είναι ο ήλιος; Ο ήλιος δεν είναι θεός.»
Όλα γίνονται θεός αν μπορείς να παραδοθείς. Έτσι η παράδοσή σου δημιουργεί θεϊκότητα. Δεν υπάρχει τίποτα θεϊκό μόνο ένας νους που παραδίνεται δημιουργεί θεϊκότητα. Παραδώσου στη σύζυγό σου και θα γίνει θεϊκή, παραδώσου στο σύζυγό σου και θα γίνει θεϊκός. Η θεϊκότητα αποκαλύπτεται μέσω της παράδοσης. Παραδώσου σε μια πέτρα και η πέτρα δεν υπάρχει πια, είναι ζωντανή, είναι πρόσωπο. 

Κάνε το, έτσι, απλώς για να μάθεις πώς να παραδίνεσαι... Και όταν λέω «πώς να παραδίνεσαι», δεν εννοώ να ξέρεις την τεχνική. Εννοώ ότι έχεις τη φυσική δυνατότητα να παραδίνεσαι μέσα στην αγάπη. Παραδώσου εκεί και νιώσε το εκεί. Κι έπειτα άσε το να απλωθεί στη ζωή σου όλη...