Γιατί πρέπει να περιμένεις να βρεις έναν άνδρα ή μία γυναίκα για να νιώσεις την αγάπη;

Αν ρωτήσετε έναν άνδρα τι του αρέσει σε μια γυναίκα, θα σας απαντήσει, το στήθος της ή οι γάμπες της ή το στόμα της, τα μαλλιά της, τα μάτια της... 

Ναι, η φύση χρησιμοποιεί αυτά τα ελκυστικά, τα καθ' όλα ορεκτικά «σημεία» για έναν ορισμένο σκοπό, θέλει να αποφύγει την εξαφάνιση του ανθρώπινου είδους. Αλλά τα «σημεία» δεν είναι παρά το πρόσχημα, και οι ερωτευμένοι δεν ξέρουν πολύ καλά ότι στην πραγματικότητα, αυτό πού τούς ελκύει είναι κάτι το μυστηριώδες που βρίσκεται πιο πέρα από τα «σημεία», μία εκπόρευση, ένα ρευστό, κι όταν δεν υπάρχει πια αυτή ή εκπόρευση ή αυτό το ρευστό, δεν νιώθουν να έλκει ό ένας τον άλλο. Γιατί συχνά δεν σας έλκουν οι πιο όμορφες και οι πιο καλοκαμωμένες γυναίκες; τις θαυμάζετε, αλλά δεν τις αναζητάτε, δεν τις ερωτεύεστε. Ενώ άλλα κορίτσια, που δεν είναι και τα πιο όμορφα, ούτε και τα πιο καλοκαμωμένα, προκαλούν το αντίθετο αποτέλεσμα.

Αυτό δείχνει ότι ή έλξη δεν εξαρτάται μόνο από τα «σημεία», την ομορφιά, τη συμμετρία του σώματος αλλά από ένα άλλο στοιχείο, πνευματικό. Μερικοί άνθρωποι λένε πώς αυτό είναι ένα ανεξήγητο φαινόμενο. Ναι, αυτό εξηγείται, αλλά για εκείνους που ξέρουν. Και τώρα αυτή ή δόνηση, αυτό το ρευστό που σας κάνει ευτυχισμένους, που σας δίνει την πληρότητα, άραγε μπορείτε να το βρείτε μόνο σε έναν άνδρα ή μια γυναίκα; Όχι, μπορεί κανείς να το ζητήσει στην πηγή του άπ' όπου προέρχεται. Γιατί έρχεται από αλλού, δεν το δημιούργησε ένα πρόσωπο, έρχεται από μία πηγή, από ένα Δημιουργό που το μοιράζει. Και μάλιστα, είναι κρίμα, τον περισσότερο καιρό να αποστρέφεται κανείς αυτή την πελώρια και ανεξάντλητη πηγή, και να την αναζητά στους άνδρες και τις γυναίκες όπου βρίσκει μερικά μόνο μόρια.

Μάλιστα, αυτή είναι η αγάπη που αναζητάτε, δεν είναι ένας άνδρας η μία γυναίκα. Η απόδειξη, είναι ότι ένας άνδρας εγκαταλείπει τη γυναίκα του (ή μία γυναίκα τον άνδρα της) γιατί βρήκε την αγάπη αλλού, σε μιαν άλλη γυναίκα. Δεν ήταν λοιπόν, τη γυναίκα που γύρευε, αλλά την αγάπη. Και αν δεν τη βρει ακόμη σ’ αυτή τη γυναίκα, θα πάει να την αναζητήσει σε μία τρίτη... μία τέταρτη... Είναι η αγάπη που μέτρα, η αγάπη, όχι η γυναίκα ούτε ο άνδρας, αν όχι, δεν θα χώριζαν ποτέ.

Στην πραγματικότητα, η αγάπη υπάρχει παντού στο σύμπαν. Είναι ένα στοιχείο, μία ενέργεια η οποία διαχέεται παντού στο σύμπαν και που οι άνθρωποι μπορούν να την λάβουν με το δέρμα τους, τα μάτια τους, τα αυτιά τους, τον εγκέφαλό τους... Η αγάπη είναι παντού, είναι μια ενέργεια, ένα ρευστό, μία πεμπτουσία που υπάρχει παντού στο σύμπαν, στους ωκεανούς, στα ποτάμια, στα βουνά, στα Ιμαλάια, στο χορτάρι, στα λουλούδια, στα δέντρα και, προπαντός, στον ήλιο. Η αγάπη είναι μια κοσμική ενέργεια απερίγραπτη στην αφθονία και στην ποικιλία. 

O Θεός, που είναι τόσο γενναιόδωρος ποτέ δεν αποφάσισε ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να τη βρουν μόνο σε ορισμένα μέρη του σώματος των γυναικών και των ανδρών. Διαφορετικά, τι φιλαργυρία από μέρους Του! Ο Θεός είναι πολύ πιο γενναιόδωρος, πολύ πιο ανοιχτοχέρης. Μοίρασε την αγάπη σε όλη τη φύση. Οι άνθρωποι  που την αναζητούν μόνο στον άνδρα ή τη γυναίκα, δε την βρίσκουν πάντοτε, ενώ οι Μύστες που την αναζητούν στο σύμπαν δεν τη στερούνται ποτέ. Αλλά, από εκατομμύρια χρόνια, οι άνθρωποι είναι συνηθισμένοι να θεωρούν τα πράγματα διαφορετικά και δεν μπορούν να πιστέψουν ότι είναι δυνατό να ζουν και να αγαπούν χωρίς να έχουν τις ρίζες τους στο έδαφος.

Αναζητάτε την Αγάπη, ωραία, αλλά την αναζητάτε πάντοτε εκεί όπου όλος ο κόσμος την αναζητά, στα γνωστά «σημεία» τα κληρονομημένα, τα γεμάτα φαντασία... Να όμως που δεν βρίσκεται εκεί σε πληρότητα. Υπάρχει σ' αυτά λίγη, ναι, αλλά μόλις μερικά μόρια που δεν είναι αρκετά για να θρέψουν και να ξεδιψάσουν αυτούς που θα ήθελαν να πιούν ολόκληρο τον ωκεανό. Λοιπόν, οι διψασμένοι πρέπει να πάνε να την αναζητήσουν αλλού.

Γιατί πρέπει να περιμένετε να βρείτε έναν άνδρα ή μία γυναίκα για να αισθανθείτε την αγάπη; Να από πού προέρχονται οι περιορισμοί, οι δυστυχίες, οι δυσκολίες, ή εξάρτηση. Οι αληθινοί μεγάλοι Δάσκαλοι δεν μπορούν να ζήσουν όταν στερούνται την αγάπη, αλλά την αναζητούν, τη βρίσκουν και τη συλλέγουν από το σύμπαν και, στη συνέχεια, τη μοιράζουν παντού γύρω τους. Είναι ασταμάτητα βυθισμένοι στην αγάπη, «τρώνε» την αγάπη, θαυμάζουν την αγάπη, και σκέφτονται ασταμάτητα την αγάπη. Γι’ αυτό δεν έχουν ανάγκη να περιμένουν μία γυναίκα για να τους τη δώσει, ήδη την έχουν, είναι εδώ, τους γεμίζει! Λοιπόν, γιατί να την αναζητήσουν αλλού; Γιατί να καταστρέψουν αυτές τις αισθήσεις πληρότητας για να πάνε να βάλουν σκοτούρες στο κεφάλι τους;

Δεν είμαι ενάντια στην αγάπη, αντίθετα, λέω μόνο ότι πρέπει να μάθετε να τη βρίσκετε παντού, γιατί η  αγάπη είναι παντού. Όπως η δροσιά. Τι είναι η δροσιά; Είναι το νερό πού εξατμίζεται στην ατμόσφαιρα και που δεν γίνεται ορατό παρά όταν συμπυκνώνεται το πρωί πάνω στα φυτά. Μάλιστα, να, ή δροσιά δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα είδος συμπυκνωμένης αγάπης... Και οι ακτίνες του ήλιου; Ένα είδος προβαλλόμενης αγάπης... Όλα είναι αγάπη στη φύση!

Η πηγή, η πραγματική πηγή τής αγάπης, είναι ο Θεός. Μα δεν υπάρχει κοντά μας, μία θαυμάσια εικόνα της θείας πηγής; Ναι, υπάρχει και είναι ο ήλιος, πού είναι επίσης μία τόσο απέραντη και γενναιόδωρη πηγή! Παρατηρήστε, όλη η φύση επωφελείται από την παρουσία του, γιατί είναι αυτός που με την αγάπη του, διαχέει τη ζωή στα πάντα, τα φυτά, τα δέντρα... Τα φυτά είναι συνέχεια  εκτεθειμένα στο φως του και από αυτά κατόπιν εμείς  παίρνουμε τη ζωή. 

Γι’ αυτό ο μύστης που εύχεται να μάθει τι είναι ή πραγματική θεία αγάπη, πηγαίνει στην πηγή, τον ήλιο, και κοιτάζοντάς τον διαλογίζεται. Αγαπώντας τον, βάζοντάς τον όλο και πιο πολύ στη Ζωή του... Σαν ένας καρπός που είναι εκτεθειμένος στον ήλιο και συλλέγει αυτά τα ζωογόνα μόρια που μπορεί στη συνέχεια να μοιράσει σε άλλους. Να τους αναζωογονήσει, να τους φωτίσει. Αυτή είναι ή πραγματική αγάπη, κι όχι μόνο να αγκαλιάζετε τους άνδρες ή τις γυναίκες και να κοιμάστε μαζί τους.

Προς το παρόν, ο ήλιος δεν σας λέει τίποτε, αλλά θα δείτε, όταν θα έχετε χύσει πολλά δάκρυα και θα έχετε χάσει πολλά από τα φτερά σας, θα αρχίσετε, επιτέλους, να αναζητάτε αυτή την αγάπη του ήλιου, γιατί αυτός, τουλάχιστο, δεν σας κάνει να υποφέρετε, δεν σας παίρνει τίποτα, αντίθετα, σας δίνει! Αλλά ξέρω γιατί οι άνδρες και οι γυναίκες δεν αναζητούν την αγάπη στον ήλιο, γιατί δεν υποφέρουν κοντά του, κι αυτοί, έχουν ανάγκη να υποφέρουν. Μα ναι! Τότε, για να βρουν αυτούς τους πόνους, αναζητούν άνδρες ή γυναίκες. Εκεί, είναι σίγουρο ότι θα βρουν δυσκολίες... Ενώ κοντά στον ήλιο, ποτέ... Εκτός αν είστε χωρίς καπέλο, τότε, φυλαχτείτε μην πάθετε καμιά ηλίαση!

Τώρα, καταλάβετε με καλά, αυτά που λέω εδώ δεν σημαίνουν ότι καταδικάζω τις σεξουαλικές σχέσεις. Ο ρόλος μου είναι πολύ πιο δύσκολος άπ’ ό,τι νομίζετε. Είμαι ένας εκπαιδευτής, ένας πνευματικός οδηγός, κι αν εκθέτω αυτό το θέμα όπως τώρα, είναι γι' αυτούς πού είναι ικανοί να πάνε πιο μακριά, στην κατανόηση της αγάπης. Οι άλλοι όμως, Θεέ μου, ας κάνουν ό,τι μπορούν.

Όταν βλέπω κάποιον που είναι γιγαντόσωμος σαν ένα μαστοειδές δεν του λέω να ζήσει σαν ένας ασκητής. Δεν είμαι φανατικός. Ξέρω ότι το θέμα τής αγάπης και της σεξουαλικότητας πρέπει να λυθεί για τον καθένα σύμφωνα με τη φύση του. Λοιπόν, αυτούς που έχουν τις ικανότητες να τελειοποιηθούν, οφείλω να τους βοηθήσω, να τους δώσω μεθόδους, αν όχι θα πελαγώσουν και είναι κρίμα. Έχω δει πολλούς ανθρώπους που αναζητούσαν κάτι χωρίς να ξέρουν και οι ίδιοι τι ζητούσαν, και καθώς κανείς δεν ήταν ικανός να τους φωτίσει, καταντούσαν να χάνονται.

Βέβαια, δεν είμαι αρκετά αφελής για να πιστέψω ότι αυτά που λέω απευθύνονται σε όλο τον κόσμο. Σε εκατομμύρια και εκατομμύρια ανθρώπους είναι ζήτημα αν υπάρχουν δύο ή τρεις που να είναι έτοιμοι να καταλάβουν πραγματικά τι είναι η αγάπη και να τη ζήσουν. Βλέπετε, αυτή είναι ή πραγματικότητα, ή θλιβερή πραγματικότητα. 
Δεν είναι όμως αυτός ο λόγος για να μη διαφωτίζετε αυτούς τους δύο ή τρεις ώστε να πάρουν κουράγιο, εμπιστοσύνη και δύναμη, αντί να αμφιβάλλουν, να διστάζουν και να γυρίζουν πίσω για να ενωθούν με τον όχλο των αδυνάτων, των πρωτόγονων, των αισθησιακών. Είμαι υποχρεωμένος να μιλώ έτσι, όχι για όλο τον κόσμο, αλλά για μερικούς πού αναζητούν καινούργιους δρόμους.

Αποσπάσματα 

από το  βιβλίο του Άϊβανχωβ 

«ο φτερωτός δράκος»