Όταν ένα παιδί έρχεται στον κόσμο είναι ακόμα αδύναμο όπως ένα τρυφερό φυτό. Η τροφή, η τρυφερότητα και η αγάπη κάνουν το παιδί να νιώθει χορτασμένο και στρουμπουλό, ήρεμο. Το κάνουν να πιστεύει ότι το αγαπούν και του δίνουν πάντα αυτό που χρειάζεται. Έτσι όταν το παιδί μεγαλώσει και γίνει ενήλικας μαθαίνει ότι ο πλούτος και η αφθονία, η αγάπη και η ζεστασιά αυτού του κόσμου του αξίζουν.
Έτσι ακριβώς και μια γυναίκα που έχει «χορτάσει» σαν παιδί τροφή και αγάπη έχει τη βεβαιότητα ότι μπορεί να κάνει τα πάντα και να χορτάσει τη ζωή. Δε χρειάζεται να παρακαλέσει, να απαιτήσει ή να γκρινιάξει. Όλα όσα επιθυμεί έρχονται σε κείνη με έναν πολύ αυτονόητο τρόπο. Αυτή η στάση γίνεται αυτόματα ορατή στο περιβάλλον της: Την αντιμετωπίζουν πάντοτε με τον ανάλογο σεβασμό.
Αν σαν παιδί δεν έχει «χορτάσει», αν δεν έχει λάβει αρκετή υποστήριξη και επιβεβαίωση, γρήγορα αποθαρρύνεται και παίρνει το μήνυμα: «Όλα αυτά δεν είναι για μένα». Κάθεται στη γωνιά σαν ντροπαλό κοριτσάκι περιμένοντας τα ξεροκόμματα που οι καλοπροαίρετοι άνθρωποι θα της πετάξουν. Μεγαλώνοντας όμως όλα αυτά τελειώνουν. Κανένας δεν της δίνει τίποτα, όσο φρόνιμη κι αν είναι. Πρέπει λοιπόν να τα πάρει μόνη της και ανάλογα με το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται, πρέπει να συμπεριφερθεί λίγο-πολύ σαρωτικά για να πάρει την επιβεβαίωση που χρειάζεται.
Η παραδοσιακή ανατροφή δημιουργεί κορίτσια συγκροτημένα, που αντιλαμβάνονται αρκετά νωρίς πως το μόνο που μπορούν να περιμένουν από τη ζωή είναι μερικά ξεροκόμματα κι αυτά φυσικά σαν επιβράβευση για την εξαιρετική τους φρονιμάδα! Όταν μεγαλώσουν αυτές οι γυναίκες δεν επιτρέπουν τίποτα καλό να συμβεί, ούτε στον εαυτό τους ούτε στις άλλες γυναίκες. Ενώ στηρίζουν τους άντρες και τους προωθούν με αυταπάρνηση, με τις άλλες γυναίκες αμέσως λειτουργούν ανταγωνιστικά, είτε αυτές είναι συνάδελφοι είτε φίλες. Πίσω από τον ανταγωνισμό μεταξύ γυναικών κρύβεται πάντοτε μια ασθενική Γη. Οι δυνατές γυναίκες δεν το χρειάζονται αυτό. Αλληλοϋποστηρίζονται και ενισχύουν η μία την άλλη.
Αντίστοιχα συμπεριφέρονται και στη δουλειά τους. Είναι το δεξί χέρι του αφεντικού, χωρίς εκείνες δεν κινείται τίποτα. Λειτουργούν την επιχείρηση, συλλέγουν και διακινούν πληροφορίες, από τις οποίες επωφελούνται άλλοι. Είτε είναι η γραμματέας του αφεντικού είτε η βοηθός μάνατζερ, είναι όλες τους εξαιρετικά αποδοτικές και πληρώνονται πολύ λίγο σε σχέση με όσα κάνουν.
Δε διαφέρουν πολύ από τις παραδοσιακές μητέρες που οργανώνουν, φροντίζουν, ψήνουν και κόβουν και αφήνουν το μεγαλύτερο κομμάτι κρέατος για να το φάνε οι άλλοι ενώ οι ίδιες θα αρκεστούν σε ό,τι απομένει, σε ανούσιους επαίνους και σε παιδαριώδη κουτιά με πραλίνες και λουλούδια στη γιορτή της μητέρας.
Όσο περισσότερο παραστέκεται στους άλλους, τόσο πιο χλωμή γίνεται και το κενό μέσα της μεγαλώνει. Η σοκολάτα τη βοηθάει να ξεχάσει για λίγο την απογοήτευση που νιώθει και την αίσθηση πως η ζωή την έχει παραγκωνίσει. Κρυφά μέσα της έχει ακόμα την ελπίδα πως θα έρθει κάποια στιγμή η αναγνώριση και η αγάπη, με αντάλλαγμα φυσικά τις υπηρεσίες και τις θυσίες της. Όμως η ελπίδα αυτή δεν υλοποιείται. Έτσι, συνεχίζει το δρόμο της σιωπηλή και αόρατη από τους άλλους.
Οι νεαρές γυναίκες που βιώνουν τη σύγχρονη διαπαιδαγώγηση, μαθαίνουν ότι τα κορίτσια έχουν την ίδια αξία με τα αγόρια - με την προϋπόθεση ότι θα το αποδεικνύουν συνεχώς. Βασικά μπορούν να έχουν τα πάντα, αλλά μόνον αν παλέψουν γι’ αυτά με νύχια και με δόντια. Πρέπει να είναι πιο έξυπνες, πιο πονηρές, πιο θαρραλέες και πιο δυνατές από τα αγόρια. Κι ακόμα, πιο όμορφες και πιο αδύνατες. Μαθαίνουν να πατούν επί πτωμάτων, να ποδοπατούν ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό, πριν τολμήσουν να ψελλίσουν το δικαίωμά τους στην αγάπη, την αναγνώριση και το σεβασμό.
Από τον εαυτό τους έχουν πάντοτε τις μεγαλύτερες απαιτήσεις. Μπορεί να είναι καλύτερες, πιο έξυπνες, πιο μορφωμένες και πιο αποδοτικές από τους άντρες συναδέλφους τους - αλλά πετυχαίνουν λιγότερα. Επειδή δεν έχουν μάθει να παίρνουν εντελώς αυτονόητα αυτό που τους χρειάζεται, ζουν σύμφωνα με το σύνθημα: «η πετυχημένη γυναίκα είναι αδύνατη». Δουλεύουν λοιπόν περισσότερο και τρώνε λιγότερο. Τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο τους τον περνούν στους πάγκους βασανιστηρίων της νέας εποχής: τα γυμναστήρια. Ο αγώνας δρόμου τους μοιάζει με την κούρσα του λαγού απέναντι στη χελώνα. Μακροπρόθεσμα είναι αδύνατο να κερδίσουν.
Μέσω της επαγγελματικής επιτυχίας η γυναίκα κρύβει καλά το εσωτερικό κενό της, ακόμα κι από τον ίδιο της τον εαυτό. Την ημέρα παραμένει απαστράπτουσα και ακτινοβολούσα, δεκτική σε κάθε αστείο, ατρόμητη απέναντι σε κάθε πρόκληση, από τη σύσκεψη στο γραφείο μέχρι την απογευματινή συνάντηση γονέων στον παιδικό σταθμό των παιδιών, πάντα επαρκώς κομψή, αδύνατη και σε φόρμα. Μόνο τα βράδια κλαίει με λυγμούς μπροστά στην τηλεόραση. Και τα πρωινά στο κρεβάτι νιώθει σαν να έχει πιει κουβάδες αλκοόλ και τα μέλη της πονάνε. Γιατί όποιος απαιτεί πάντοτε τελειότητα από τον εαυτό του και θέλει να είναι το λαμπερό σούπερ-άτομο σε κάθε περίσταση, κάποτε θα καταντήσει να είναι ένα καμένο προσωπείο. Και τότε δε μπορούν σε τίποτα να τη βοηθήσουν οι βιταμίνες, τα ιχνοστοιχεία και τα υπόλοιπα συμπληρώματα διατροφής.
Όλες οι γυναίκες ακόμα και οι ισορροπημένες, οι δυνατές και γεμάτες αυτοπεποίθηση μπορεί σε κάποιο σημείο της ζωής τους να βιώσουν μια παροδική αδυναμία που εκδηλώνεται με μακροχρόνια ένταση ή κόπωση. Το αν μια γυναίκα θα αντιμετωπίσει την εξάντλησή της με πολλαπλάσια αυτοσυγκέντρωση και αυτοπειθαρχία ή με φοβισμένη οπισθοχώρηση, δείχνει πολλά για κείνη. Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να αποθαρρυνθεί, αλλά να προσπαθήσει με όλες της τις δυνάμεις να θρέψει και να δυναμώσει το κέντρο της, με σκοπό να καταλάβει εκ νέου τη θέση της όσο πιο γρήγορα γίνεται. Το καλύτερο θα είναι να μην περιμένει βοήθεια απ’ έξω.
Όμως αν μια γυναίκα σαν βρέφος δεν έχει «χορτάσει», δεν είναι σε θέση να θρέψει τον εαυτό της προσωρινά ή και μόνιμα, να τον περιποιηθεί με μητρική στοργή και να πάρει αυτό που χρειάζεται. Σταδιακά θα νιώθει την ενέργεια της να μειώνεται και μαζί της να πέφτει και η άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος. Το πρωινό ξύπνημα θα γίνεται βασανιστήριο. Τα μέλη του σώματος θα πονάνε σα να είναι πιασμένα. Θα νιώθει αδυναμία και πόνους στην πλάτη και στην μέση στην οποία βρίσκεται το κέντρο της θέλησης. Ο λαιμός και οι ώμοι θα σφίγγονται ολοένα και περισσότερο. Σιγά-σιγά οι μύες θα εξασθενήσουν και θα παρουσιαστεί το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης. Το κυρίαρχο συναίσθημα είναι μια γενική ατονία, ένα συναίσθημα αδιαθεσίας και βάρους και μια αίσθηση φουσκώματος.
Όλη αυτή η αδυναμία σε ψυχικό επίπεδο εκδηλώνεται με γκρίνια, παράπονα και προσήλωση σε λάθος πράγματα. Όσο λιγότερο η γυναίκα αντέχει τον εαυτό της, τόσο πιο έντονη είναι η αντίστασή της στην αδυναμία και την ατονία που νιώθει. Θα αυτοβασανίζεται με δίαιτες και προγράμματα fitness, θα πίνει πολλά λίτρα κρύο νερό για να «ξεπλύνει τις τοξίνες» της και χωρίς να το καταλαβαίνει θα κάνει πράγματα που θα την αποδυναμώνουν ακόμα περισσότερο.
Τι χρειάζεται να κάνει μια γυναίκα που σέβεται τον εαυτό της
Κάθε αληθινή γυναίκα είναι Αυτοκράτειρα. Ακόμα και μια Αυτοκράτειρα μπορεί πού και πού να νιώθει εξουθενωμένη, αλλά τότε θα πρέπει να αναλάβει τη φροντίδα του εαυτού της και να του δώσει όλα όσα χρειάζεται. Ο σημαντικότερος κανόνας εναντίον της εξάντλησης είναι η ξεκούραση.
Η Αυτοκράτειρα παραδίδεται με γενναιοδωρία στην ηρεμία και στην τεμπελιά, για όσο διάστημα η ίδια κρίνει απαραίτητο. Ξέρει πως οι πολλές κουβέντες και η γκρίνια βλάπτουν την ενέργεια Τσι - γι’ αυτό προτιμά να σωπαίνει. Δεν απαντάει σε ανόητες ερωτήσεις και δεν εμπλέκεται σε άχρηστες συζητήσεις. Ξέρει πως είναι μια Αυτοκράτειρα και παραμένει Αυτοκράτειρα, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζει τώρα και από την περιορισμένη έκταση που μπορεί να έχει αυτή τη στιγμή στο βασίλειό της.
Η Αυτοκράτειρα δεν έχει αυταπάτες. Ξέρει πως το να υπηρετεί τους άλλους δεν θα την πάει παραπέρα. Μόνο η ίδια μπορεί να αναγνωρίσει και να αναδείξει την αξία της. Αν εκτιμάει, αγαπάει και τρέφει τον εαυτό της, θα κάνει και άλλους να ακολουθήσουν το παράδειγμά της. Αυτή είναι η ροή της ενέργειας. Όποιος έχει να δώσει, αυτός λαμβάνει κι άλλα. Ο Νόμος της Γης λέει: Η αφθονία φέρνει αφθονία.
Η Αυτοκράτειρα τρέφει τον εαυτό της
Η Αυτοκράτειρα τρέφεται σωστά. Η τροφή δεν αφορά μόνο στα τρόφιμα, τροφή αποτελούν όλα όσα τρέφουν το σώμα, το πνεύμα και την ψυχή. Περιλαμβάνει όχι μόνο φαγητά και ποτά, αλλά και βιβλία, ταινίες, μουσική, σκέψεις και απόψεις άλλων ανθρώπων.
Μια Αυτοκράτειρα αποφασίζει προσεκτικά από τι θα τραφεί. Παρέχει στον εαυτό της επιλεγμένα και υγιεινά τρόφιμα, ικανοποιεί τις αισθήσεις της, δυναμώνει και οξύνει το πνεύμα της με τα ανάλογο αναγνώσματα.
Αν αισθάνεται εντελώς αποδυναμωμένη, θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα την ποιότητα της τροφής της. Περιποιείται τον εαυτό της και τρέφεται με θρεπτικές και δυναμωτικές τροφές. Καυτά φαγητά στο φούρνο, ίσως και στη γάστρα, ζεστές τροφές, πολλά δημητριακά, μακαρόνια και ρύζι, λίγα γαλακτοκομικά, καθόλου γλυκά και καθόλου μπύρα.
Το σημαντικότερο όμως είναι το τρώει ήρεμα και απολαυστικά. Και να τρώει αυτό που λαχταράει η καρδιά της. Να ακούει την εσωτερική της φωνή. Οι επιταγές της δίαιτας και οι περιορισμοί που προσπαθούν να της επιβάλλουν άνθρωποι μη αντάξιοί της δε σημαίνουν τίποτα για κείνη Στο τραπέζι μιλάει μόνο για το φαγητό, ποτέ για προβλήματα ή για δουλειές που έχει να κάνει. Κάθε μπουκιά που τρώει είναι κι ένα κομμάτι του εαυτού της και κάθε φορά που εκδηλώνει στοργή προς τον εαυτό της γεμίζει τις αποθήκες της με αγάπη. Έτσι αναδημιουργεί συνεχώς τον καινούργιο της εαυτό.
Ιδιαίτερα όταν βρίσκεται σ’ αυτή την κατάσταση αποφεύγει να κάθεται μπροστά στην τηλεόραση. Αν παρακολουθεί χαζές ταινίες και talk show όλη την ώρα, σύντομα θα διαπιστώσει ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματά της δεν είναι πια λαμπερά και ότι η δύναμη και η ενέργειά της την εγκαταλείπουν ραγδαία. Γιατί η ενέργεια ακολουθεί πιστά τη σκέψη!
Τα έξοδα που κάνουμε για την τροφή του σώματος και του πνεύματος αποτελούν αυτοκρατορικές επενδύσεις! Αυτό ισχύει για τη φροντίδα της εξωτερικής εμφάνισης, αλλά και για τα ρούχα και την κατοικία της Αυτοκράτειρας. Το σύνθημα είναι: λιγότερα πράγματα, αλλά ευγενή! Ευγενή πράγματα δε σημαίνει πάντοτε ακριβά και της μόδας, ευγενή σημαίνει ποιοτικά και από καλά υλικά.
Οι ντουλάπες μιας Αυτοκράτειρας δεν είναι ποτέ ασφυκτικά γεμάτα γιατί ένας γεμάτος χώρος επιβαρύνει το πνεύμα της και εμποδίζει την επέκταση του βασιλείου της. Μια κινέζικη παροιμία λέει: «Αν δε φύγει πρώτα το παλιό, το καινούργιο δε μπορεί να έρθει».
Η Αυτοκράτειρα κυβερνά
Μπορεί να μένει στο μικρότερο διαμέρισμα του κόσμου, όμως εκεί είναι κυρίαρχη και τους κανόνες τους φτιάχνει εκείνη. Όποιος δεν προσαρμόζεται και ενοχλεί την τάξη της μπορεί να φύγει. Ίσως να την αποκαλέσουν ιδιόρρυθμη, όμως αυτό ελάχιστα την απασχολεί. Μόνο η ίδια είναι σε θέση να γνωρίζει τι θέλει και τι πραγματικά χρειάζεται. Τα χρώματα, τα σχέδια, τα υλικά και οι χώροι θα πρέπει να εκφράζουν μονάχα εκείνη.
Μια Αυτοκράτειρα ξέρει πως είναι Αυτοκράτειρα και συμπεριφέρεται ανάλογα. Γνωρίζει πως αν η ίδια πρώτα από όλους αντιμετωπίζει τον εαυτό της σαν Αυτοκράτειρα, τότε και οι άλλοι θα ακολουθήσουν το παράδειγμά της.
Έχοντας σαν αφετηρία μια σίγουρη βάση, προγραμματίζει τις στρατηγικές της κινήσεις ανάλογα με τις δυνάμεις της. Η βιασύνη και η πικρία δεν είναι αυτοκρατορικά γνωρίσματα. Από μέσα της πηγάζουν αγάπη και ρυθμός. Δυναμώνει το πνεύμα και τη φαντασία της με την τέχνη, τη μουσική και μια βαθιά μόρφωση. Επιλέγει και απολαμβάνει με περίσκεψη. Αρνείται τη Σύγκριση με τους άλλους. Ξέρει πως οι άλλοι μπορεί να έχουν τα δικά τους προτερήματα. Κι αυτά που μπορεί εκείνη δεν τα μπορεί άλλος κανείς.
Η Αυτοκράτειρα αποφεύγει τους άξεστους ανθρώπους
Όταν μια Αυτοκράτειρα νιώθει αποδυναμωμένη και εξαντλημένη, θα κάνει πολύ καλά να προφυλάσσεται από άξεστους ανθρώπους και να διαχωρίζει τη θέση της από αυτούς. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν τη δύναμη να τη ρουφήξουν ως το μεδούλι. Δυστυχώς οι άξεστοι άνθρωποι αποτελούν την πλειοψηφία. Γι’ αυτό η Αυτοκράτειρα νιώθει μεγάλη ικανοποίηση όταν γνωρίζει κάποιον από τους λίγους υπάρχοντες ευγενείς ανθρώπους, που της εγγυώνται τη βοήθεια και την υποστήριξή τους.
Σε καμία περίπτωση η Αυτοκράτειρα δεν πέφτει θύμα της παθιασμένης ψευδαίσθησης ότι μπορεί π.χ. να βελτιώσει έναν άξεστο άνθρωπο με το δικό της ευγενές παράδειγμα, με την ιδιαίτερα στοργική συμπεριφορά της ή ακόμα και με αυτοθυσία. Αυτό αναπόφευκτα θα την οδηγήσει σε μεγάλη απογοήτευση, η οποία θα την εξουθενώσει ψυχικά στις περιόδους που το κέντρο της είναι αδύναμο. Μακροπρόθεσμα κάτι τέτοιο θα της δημιουργήσει πικρία. ’Οταν η Αυτοκράτειρα έχει να κάνει με άξεστους, οι ψευδαισθήσεις είναι απόλυτα ακατάλληλες. Αυτό που χρειάζεται είναι να κάνει μια βαθιά τομή πριν προλάβουν να τη ρoυφήξoυv εντελώς.
Ο φιλόσοφος Λάο Τσε είπε: Ο ευγενής άνθρωπος ακολουθεί τον πιο εσωτερικό τον νόμο και όχι εξωτερικούς κανόνες. Παραμένει στην Πηγή και όχι στα απόνερα. Αυτά τα αποφεύγει και ψάχνει πάντα το Αυθεντικό.
Οι ευγενείς αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον και το πότε έχουν να κάνουν με μια Αυτοκράτειρα. Μαζί τους η Αυτοκράτειρα μπορεί να μιλάει ανοιχτά και χωρίς καταναγκασμούς και να ανοίγει την καρδιά της. Οι ευγενείς δεν αισθάνονται πιο αξιόλογοι οι ίδιοι με το να μειώνουν τους άλλους, αντίθετα εξυψώνουν ο ένας τον άλλον. Δε φέρονται σαν αρπακτικά και δεν κοιτάζουν το μικροπρεπές προσωπικό τους συμφέρον. Έχουν στο μυαλό τους πάντοτε το Όλον.
Η Αυτοκράτειρα γνωρίζει την κινέζικη παροιμία: «Ένας ευγενής θα έδινε και τη ζωή του την ίδια για να συναντήσει έναν άλλον ευγενή». Με τους σπάνιους αληθινούς της φίλους η Αυτοκράτειρα είναι γενναιόδωρη και περιποιητική, ακριβώς όπως και με τον εαυτό της.
Τους άξεστους ανθρώπους τους αναγνωρίζει κανείς από το ότι μιλούν φλύαρα και χωρίς ειρμό, παίρνουν πάντα το μεγαλύτερο κομμάτι τούρτα και σε κάθε ευκαιρία σκέφτονται μόνο το τι θα κερδίσουν οι ίδιοι. Οι άξεστοι τραβούν ο ένας τον άλλον στη λάσπη και θα τον ποδοπατήσουν όταν τον δουν πεσμένο στο πάτωμα και σε θέση αδυναμίας. Για να προφυλαχτούν από τον ίδιο τους τον εαυτό, οι άξεστοι χρειάζονται όρια, συμβάσεις, συμβόλαια και νόμους. Οι άξεστοι αποτελούν μακράν την πλειοψηφία ανάμεσα στους ανθρώπους.
Έτσι η Αυτοκράτειρα αναγκάζεται καθημερινά να αντιμετωπίσει άξεστους ανθρώπους. Δε χρειάζεται να έχει ψευδαισθήσεις. Προ πάντων δεν πρέπει να περιμένει πως οι άξεστοι θα αλλάξουν ή πως θα ακολουθήσουν το παράδειγμά της αν τους φερθεί με ευγένεια. Δεν είναι καν σε θέση να αντιληφθούν τη διαφορά.
Στην Κίνα λένε: «Οι άξεστοι άνθρωποι δεν έχουν αρκετά ανοίγματα στην καρδιά τους.»
Αν μια Αυτοκράτειρα αναγκαστεί να έχει σχέσεις με άξεστους, θα κάνει καλά να ορίσει ακριβώς το πλαίσιο και να φροντίσει ώστε να μπουν σαφείς κανόνες και όρια. Διαφορετικά θα την καταληστέψουν και θα χάσει την ενέργεια, την προσήλωση στο στόχο της, τα λεφτά, την ελπίδα, την αισιοδοξία της και το καθαρό της βλέμμα.
Η Αυτοκράτειρα δεν τηρεί παιδιάστικους εξαναγκασμούς και συμβάσεις. Πράττει πάντοτε σύμφωνα με τη δική της ηθική, η οποία ικανοποιεί τις δικές της και μόνο προδιαγραφές.
«Ο δρόμος της Αυτοκράτειρας»
Christinc Li και UljaKrautwald
Για να γράψω αυτό το άρθρο χρησιμοποίησα αποσπάσματα από το βιβλίο «Ο δρόμος της Αυτοκράτειρας» τα οποία συνέδεσα μεταξύ τους με τον δικό μου τρόπο. Αξίζει αυτό το βιβλίο να το διαβάσει κάθε γυναίκα που σέβεται τον εαυτό της…