Νιώθει ο άντρας πραγματικά ελεύθερος όταν απιστεί;
Όμως ο βαθύτερος λόγος που ένας άντρας οδηγείται στην απιστία είναι η ανάγκη του για ελευθερία, γιατί η ελευθερία είναι ο γενετήσιος, βιολογικός προγραμματισμός του.
Αν είναι πνευματικά ώριμος και καλλιεργημένος συναισθηματικά τότε την ελευθερία του την αναζητά στις μοναχικές του στιγμές. Στη φύση ή στην απομόνωση του προσωπικού του χώρου. Αντίθετα ο ανώριμος άντρας αναζητά την ελευθερία στην πολυγαμία και γι’ αυτό στρέφεται και σε άλλες γυναίκες έξω από το γάμο του ή τη σταθερή του σχέση.
Όμως του δίνει η απιστία την ελευθερία που χρειάζεται ή τον οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο όπου τα ψέματα πρωταγωνιστούν και τον κάνουν να νιώθει όχι μόνο ανέντιμος και ανειλικρινής αλλά και σκλαβωμένος μέσα στο ίδιο του το ψέμα;
Είναι καλό πρώτα απ’ όλα να δούμε για ποιο λόγο χρειάζεται ο άντρας την ελευθερία. Αντίθετα απ’ ότι πιστεύουν οι περισσότεροι την χρειάζεται για να βρει το χρόνο και το χώρο να βουτήξει βαθιά μέσα του, να βρει ποιος είναι, τι θέλει και πως μπορεί να το πετύχει. Να φτάσει τη διερεύνησή του μέχρι το βάθος του πυρήνα του και να ανακαλύψει τον εαυτό του.
Ένας τρόπος για να το κάνει αυτό είναι να βουτήξει βαθιά μέσα στην ψυχή της γυναίκας για να μπορέσει να συναντήσει τη δική του θηλυκή πλευρά. Να γίνει η γυναίκα γι’ αυτόν, ένας καθρέφτης, όπου μέσα του θα καθρεφτιστεί ο δικός του εσωτερικός θηλυκός πόλος (εσωτερική γυναίκα) ώστε να μπορέσει να τον γνωρίσει, να τον αποδεχτεί, να τον αγαπήσει και να ολοκληρωθεί σαν οντότητα. Γιατί ο άντρας που παραμένει μόνο στον αρσενικό του πόλο δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεφύγει από τις χαμηλές σαρκικές δονήσεις και να αναδυθεί στις υψηλότερες δονήσεις της αγάπης.
Όμως αν έχει πολλές σχέσεις κι αν σε αυτές κυριαρχεί το ψέμα δεν θα είναι σε θέση να βουτήξει βαθιά μέσα στην ψυχή της γυναίκας επομένως ούτε μέσα στον εαυτό του. Δεν θα μπορέσει να τον εξερευνήσει γιατί θα παραμένει στην επιφάνεια αρνούμενος την ενοποίηση (αναγνώριση και ένωση αρσενικού και θηλυκού στοιχείου μέσα του) και κατά συνέπεια το "μεγάλωμα" του.
Η γυναίκα αντίθετα από τον άντρα δεν χρειάζεται την ελευθερία για να βρει τον εαυτό της γιατί εκείνη βρίσκει την ολοκλήρωση μέσα στην αγάπη. Χρειάζεται αγάπη και προσοχή. Αν τα έχει αυτά τότε αποκτά λάμψη και η ενέργειά της γίνεται τα καύσιμα για το πλοίο της ζωής του άντρα.
Κι αυτό είναι ένα φαινόμενο παγκόσμιο. Αφορά όλους τους άντρες και όλες τις γυναίκες αυτού του κόσμου. Η γυναίκα είναι έτοιμη να θυσιάσει την ελευθερία της και να γίνει "σκλάβα" στην αγάπη της. Ο δε άντρας είναι έτοιμος να θυσιάσει την αγάπη του προς χάριν της ελευθερίας του.
Αν η γυναίκα θέλει μια υγιή σχέση με έναν άντρα χρειάζεται να σεβαστεί την ανάγκη του για ελευθερία. Να σεβαστεί ότι ο άντρας έχει ανάγκη από τον δικό του χώρο και τον θέλει ολοκληρωτικά, χωρίς περιορισμούς. Να μην νιώθει ότι είναι δεμένος με ένα μακρύ σχοινί και ότι μπορεί να φτάσει τόσο όσο του επιτρέπεται γιατί δεν το αντέχει και επαναστατεί.
Μια σχέση που θα προσφέρει ανάπτυξη και "μεγάλωμα" και στους δυο χρειάζεται κατανόηση και από τα δυο μέρη ταυτόχρονα. Είναι απαραίτητο η γυναίκα να μειώσει την ανάγκη της για δέσμευση και να γνωρίσει την ποιότητα της ελευθερίας και ο άντρας να μειώσει την ανάγκη του για ελευθερία και να αρχίσει να βρίσκει την ελευθερία μέσα στην "δέσμευση".
Αν τον άλλον τον αφήνεις ελεύθερο, δεν τον θεωρείς δεδομένο, τότε δεν του δίνεις την αίσθηση ότι είσαι κι εσύ δεδομένος.
Σε μια σχέση χρειάζεται καθημερινά να εξερευνά ο ένας τον άλλον και να πηγαίνει βαθύτερα στο μυστήριο που λέγεται "άντρας", στο μυστήριο που λέγεται "γυναίκα". Χρειάζεται να βρίσκει καινούργιους τρόπους να αγαπά και να αφήνεται να γνωρίσει νέους τρόπους αγάπης.
Αν είναι δύσκολο να μάθεις τον εαυτό σου, να γνωρίσεις ποιος είσαι πραγματικά ακόμα πιο δύσκολο είναι να μάθεις τον άλλον. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορείς να τον μάθεις ποτέ γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι ένα απέραντο και ανεξάντλητο μυστήριο. Αυτό που νομίζεις εσύ ότι ξέρεις γι’ αυτόν είναι το καθρέφτισμά του σε μια παγιωμένη δική σου ενέργεια και συμπεριφορά. Σε έναν άλλον άνθρωπο μπορεί να ξεδιπλώσει τελείως διαφορετικές πτυχές του εαυτού του.
Η αγάπη, ο έρωτας είναι μια διαρκής περιπέτεια. Ένα παιχνίδι εξερεύνησης και μοιράσματος κι όποιος αποφεύγει να πάρει μέρος σε ένα τέτοιο παιχνίδι αποφεύγει να δει "το αληθινό μέσα του ".
Γι΄ αυτό αν θες να παίξεις, παίξε ολοκληρωτικά κι όχι σαν μελισσάκι που τρυγά χυμούς από λουλούδι σε λουλούδι. Άνοιξε το δικό σου λουλούδι και πιες από τους δικούς σου χυμούς.
namaste
despoina palamari