Στόχος δεν είναι η επιβίωση αλλά η Ζωή. Γι' αυτό Ζήσε!

Όπως τόσοι άλλοι σύγχρονοι άνθρωποι, έχω υπάρξει πολύ εγωιστής, πολύ ναρκισσιστής. Μου χρειαζόταν να κατέβω από τη θέση πάνω στην οποία νόμιζα ότι υπερείχα και την είχα επιλέξει με σκοπό να αρνηθώ τον εξευτελισμό που υποχρεώθηκα να υποστώ σαν παιδί. 

Κουρνιασμένος σ' αυτό το ψηλό επίπεδο, φοβόμουν να πέσω ή να αποτύχω, γιατί η ταυτότητά μου ήταν ένα με τη μεγαλοσύνη μου. Ευτυχώς, διατήρησα κάποια ταύτιση με το σώμα μου, που με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι η όποια θέση που ήλπιζα να αποκτήσω βρισκόταν στο βασίλειο του σώματος και της σεξουαλικότητάς μου. Το να πατήσω τα πόδια μου στο έδαφος, για μένα ήταν μια μεγάλη και δύσκολη διαδικασία, αλλά όταν ένιωσα αυτή την επαφή, ήταν μια εμπειρία χαράς.

Είμαι σε επαφή με το σώμα μου περισσότερο από ποτέ, με περισσότερη επίγνωση των εντάσεών του και μεγαλύτερη συνειδητοποίηση των αδυναμιών του. Με όμοιο τρόπο, αισθάνομαι τα συναισθήματά μου πιο εύκολα. Έτσι, ο θυμός μου βγαίνει πολύ πιο γρήγορα όταν προκαλούμαι ή πονώ, αλλά επίσης, μπορώ να τον εκφράσω και πιο κατάλληλα. Το αποτέλεσμα είναι να είμαι λιγότερο φοβισμένος ή αγχώδης από ποτέ. 

Αν κάποιος δεν φοβάται, μπορεί να δεχτεί τη ζωή όπως έρχεται. Αυτό μου δίνει μια αίσθηση εσωτερικής ειρήνης, που αποτελεί τη βάση για τη χαρά. Και συχνά έχω μια αίσθηση χαράς, που τη βιώνω στην επαφή με τη φυσική ομορφιά στους ανθρώπους και τα πράγματα που με περιβάλλουν.

Όταν κάποιος ζει προσπαθώντας να επιβιώσει, σημαίνει ότι είνοι προσκολλημένος στη συμπεριφορά και σε αντικείμενα που επιμηκύ­νουν την επιβίωση, όπως το να είναι καλός και δυνατός. Αφού είναι στη φύση της ανθρώπινης σκέψης να ψάχνει για νόημα, τα άτομα που είναι προσκολλημένα στη χαρά βρίσκουν νόημα σε στάσεις και συμπεριφορές που προκαλούν χαρά. 'Έτσι, δίνω νόημα σε στάσεις όπως αξιοπρέπεια, ειλικρίνεια και ευαισθησία. 

Έχω σαν στόχο να λειτουργώ με τρόπο που να μπορώ να αισθάνομαι υπερήφανος για τον εαυτό μου και να αποφεύγω κάθε πράξη που μπορεί να μου δημιουργήσει ντροπή ή ενοχή. Η αξιοπρέπεια προέρχεται από το συναίσθημα ότι μπορώ να κρατήσω το κεφάλι μου ψηλά και να κοι­τάξω κάποιον στα μάτια. Η ειλικρίνεια είναι μια αρετή, αλλά επίσης είναι και μια έκφραση σεβασμού προς την ακεραιότητα ενός άλλου.  

Όταν κάποιος λέει ψέματα, η προσωπικότητα διαχωρίζεται. Το σώμα ξέρει την αλήθεια που τα λόγια που λέγονται την αρνούνται. Αυτό το σχίσμα είναι μια πολύ επώδυνη κατάσταση και δικαιολογείται μόνο όταν το να πεις την αλήθεια βάζει μια σοβαρή απειλή στη ζωή και την ακεραιότητα του άλλου. Πολλοί άνθρωποι λένε ψέματα χωρίς να αισθάνονται κάποιον πόνο, αλλά αυτό απλώς υποδηλώνει ότι βρί­σκονται εκτός επαφής με το σώμα τους και στερούνται ευαισθησίας όσον αφορά τα συναισθήματά τους.

Ευαισθησία είναι η ποιότητα ενός ατόμου που είναι ολοζώντανο. 

Όταν νεκρώνουμε τον εαυτό μας, χάνουμε την ευαισθησία μας. Έτσι, τα παιδιά είναι τα πιο ευαίσθητα άτομα, όπως ξέρουμε. Πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε προς τους άλλους, αλλά και προς τον εαυτό μας. Το πρόβλημα είναι ότι ένα μη ευαίσθητο άτομο δεν έχει επίγνωση της έλλειψης της ευαισθησίας του. Δεν μιλάω για αλτρουισμό, που πρό­κειται για μια κατάσταση μεγάλης έντασης. 

Ευαισθησία είναι η ικανό­τητα να εκτιμάς τις θετικές αποχρώσεις των εκφράσεων που σχετί­ζονται με τη ζωή, ανθρώπινη και μη. Τέτοια ευαισθησία εξαρτάται από μια εσωτερική γαλήνη που προέρχεται από την απουσία αγώνα ή προσπάθειας. Αυτές είναι οι αξίες που δίνουν πραγματικό νόημα στη ζωή, γιατί αποτελούν τις ιδιότητες που προάγουν τη χαρά.

Alexander lowen

"Αφεθείτε στο σώμα σας και στη ζωή"