Να είσαι εκεί . .

Να είσαι εκεί,  μάτια μου.

Να είσαι εκεί . . .

Να με κρατάς

στην ζέστα της πιο σιωπηλής αγκαλιάς,

εκείνης που φανερώνει την ψυχή μας,

που τυλίγει τα δυό σε ένα,

αγκαλιά που μέσα της πεθαίνεις κι ανασταίνεσαι.

Να είσαι εκεί 
σαν αυτόν που θέλει να σώσει για να σωθεί,

Να δώσει φιλί με πνοή.

Να είσαι εκεί,

με την καρδιά σου, με την ψυχή σου, 
με το γέλιο τον πόνο το κλάμα σου,

γιατί τότε είναι που ουρλιάζεις τις αλήθειες σου

πιο βαθιές κι απ τον Καιάδα*.

Να είσαι εκεί με όποιο απόσταγμα έχεις,

να δώσεις  . . το γεμάτο και το άδειο σου . . 

από αυτό που νομίζεις πως σου τέλειωσε, . . 

ακόμα κι απ ‘αυτό που κρύβουν οι φόβοι σου. 

Με σεβασμό, με τιμή σε αυτό που κουβαλάς 
και θέλεις να το αφήσεις πιά, 

με απαλή χάρη.

Να είσαι εκεί Αγάπη μου να σε νοιώθω.

Μέσα μου, γύρω μου, σε κάθε μου αίσθηση,

Σκέψη... λέξη...

Να είσαι εκεί 

για να σε συναντήσω. . . 
Γιατί αυτό είναι το πιο τρανό μας ραντεβού, 
να μην «χαθούμε» σε τούτο τον κύκλο.

Να μην φτάνει το να χέρι τ’ άλλο; η μια καρδιά στην άλλη; 

να ξεφωνίζεις το μέσα σου στο Σύμπαν 
και εσύ να μην υπάρχεις ούτε καν για την Ηχώ, 

αυτή είναι η λύπη,  ο θάνατος σ’ άδεια χείλη.

Να είσαι εκεί όπως όταν ο Πιανίστας συναντά τις νότες του, 

Όπως ο χορευτής το τραγούδι του,

Όπως το νερό τη θάλασσα,

Όπως το φως το ανθισμένο λουλούδι, 

Όπως η αγκαλιά,  το μωρό.

Όπως τα χείλη στο φιλί.

Να είσαι εκεί ολόκληρος . . . ναι, ολόκληρος,

Με του φόβους σου, τα ερωτηματικά σου, τις ανασφάλειες σου, τίμια πράματα. Και να μιλάς . . .

Να είσαι εκεί να με αναγνωρίσεις, να με πάρεις αγκαλιά,  
να μου θυμίσεις πού σε νοιώθω.

Να είσαι εκεί, όσο μακριά κι αν είσαι,  μπορείς. 
Χωρίς πόνους και κόμπους στον λαιμό, απαλά, απλά.

Με την αλήθεια στην φωνή σου, με τον ήλιο στην καρδιά σου,

μπορείς.

Να είσαι εκεί να με ποτίζεις. . . 
με τον αέρα σου, τα χρώματά σου,

με το γέλιο σου, 

την ζέστα της ψυχής σου, 

με τον έρωτά σου, την Αγάπη σου που υπάρχω μέσα κι έξω σου.

Να είσαι εκεί όταν θέλω να σωθώ από θύμηση,

Κι από θανάτους. Όταν νομίζω πως αδειάζει η Αγάπη μέσα μου και η ψυχή μου πάει να φύγει  . . .

Να είσαι εκεί σαν την βαρύτητα, τόσο σημαντικός και παντοτινός.

Όταν λέμε για πάντα, τελικά αυτό εννοούμε

Σαν την βαρύτητα . . . 

αυτήν που κερδίζεις όταν Αγαπάς,

αυτήν που σε κάνει να πετάς.

Να είσαι εκεί σαν κλάμα, σαν δάκρυ, τόσο ζεστό που στεγνώνει πάνω στο θλιμμένο μάγουλο 

Να είσαι εκεί σαν χαρά χορού, 

σαν χέρι κι αγκαλιά, 

σαν βήμα μοιρασμένο με σούφικες στροφές, 

η μαγεία είναι στην ζαλάδα των δυών μας.

Να είσαι εκεί, σαν πρωινό ξύπνημα,

Μετά το ταξίδι της ψυχής στην νύχτα και στα όνειρα,

χάδι που με φέρνει στο εδώ, στο τώρα, 

στο δίπλα σου και στο μέσα μου.

Να είσαι εκεί, να μην με σπαταλάς

 σε άδεια κυνήγια εγωισμού.

Να είσαι εκεί χωρίς να με πονάς και να με φτύνεις, 

Να με τσαλαπατάς, να με πεθαίνεις . . .

Να είσαι εκεί σαν μωρό, αγνό. . . μόνο αγκαλιά να θέλεις, 

να με δέχεσαι.

Να είσαι εκεί ακόμα κι ασπρόμαυρος σε εκείνες τις μέρες σου, δεν πειράζει τόσο τελικά 

Ο χρόνος κυλά γρήγορα, άστα αυτά . . .

Να είσαι εκεί ψυχή μου, πιστή στο ραντεβού σου, γιατί αλλιώς πότε θα ξαναβρεθούμε και πώς .. ;

Ω Πόνε, σαν μοναδικό μονοπάτι μοιάζεις μέσα στις αντιθέσεις της ζωής, 

Σαν την νύχτα στον ήλιο. . . 

ψευδαίσθηση η νύχτα, 

μια κρυψώνα είναι το σκοτάδι κι ο θυμός

και δεν βλέπεις,

μόνο νοιώθεις να σε τρως.

Να είσαι εκεί, ΠΑΝΤΟΥ μέσα μου, 

Στις σκέψεις μου, στις ανάσες μου, στο αίμα και στο πνεύμα μου, 

στην ύπαρξή μου ολάκερη. . . να είσαι εκεί. 

Για να μπορώ να μοιράζομαι ότι καλύτερο έχω, το ξέχειλό μου

Να το δίνω σε σένα,

Να είσαι εκεί σαν παιδί που θέλει να παίξει τίμια κι αγνά.

Να είσαι εκεί, σαν πουλί που άλλο δεν υπάρχει. . . γιατί έτσι σε βλέπω

Με χρώματα μαγικά, χρώματα γελαστά, χρώματα πολλά 

Χρώματα κι απ αυτά που δεν υπάρχουν έξω στην Γή

Εκείνα που φέρνει μόνο η ψυχή. 

Άνδρας, Γυναίκα, ρόλοι…

Όχι εδώ αυτά.

Το να είσαι εκεί, είναι ο χώρος αυτός τόσο «μικρός», 
χωράει μόνο μιαν

ιδέα,

Αυτό που είσαι .

Να είσαι εκεί σαν Αύρα,

Σαν άγγελος

Τα πιο τρυφερά πούπουλα το χάδι σου, το άγγιγμά σου

Να είσαι εκεί να σε χαιρετώ  . . . και να σε καλωσορίζω.

Να είσαι εκεί, κομμάτι της μοναξιάς μου και της παρέας μου

Να είσαι εκεί, στο τώρα της στιγμής, γεμάτος απ το τίποτα*

Μόνο την ειλικρίνειά σου, την άχρονη αλήθεια σου,

Να είσαι εκεί, Αγάπη.

Ζωή μου, Να είσαι εκεί !

Ψυχή μου να είσαι κει  !

Να είσαι εκεί γιατί είναι άπιαστες οι στιγμές

Να είσαι εκεί , σε αυτές, σε αυτές, σε όλες. Όλος.

Γιατί χάνονται οι ψυχές μάτια μου, ξαφνικά . . .

Μόνο στο φιλί που σταματάει τον χρόνο, Εκεί να είσαι.

Ανάμεσα στην εκπνοή και την εισπνοή. 

Να είσαι εκεί σε εκείνο το φιλί, που ξυπνάει,

Σ’ εκείνο το φιλί που σύμπαντα χωρούν,

Και που ζαλίζει, που λιποθυμάς

Που μοιράζεσαι το τελευταίο κύτταρο σου με τέτοια εμπιστοσύνη.

Να είσαι εκεί (για σένα)

Και θα σε βρώ.

Alexandros Anastasios Dolapsakis