0 πόλεμος μεταξύ ανδρών και γυναικών
Ο ξεπεσμός του γυναικείου στοιχείου βλάπτει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες. Στις γυναίκες, η υποτίμηση της εσωτερικής γυναίκας μειώνει την αυτοεκτίμηση κάθε γυναίκας. Και χωρίς έναν ισχυρό εσωτερικό άνδρα, δεν βρίσκει στήριξη μέσα της. Συναντούμε πολλές τέτοιες γυναίκες, που μοιάζουν να μην μπορούν να αφήσουν μια σχέση παρ’ όλη την κακοποίηση που υφίστανται εκεί, ή που φοβούνται να βγουν μόνες από το σπίτι.
Η περίοδος της εφηβείας αποτελεί μια εξαιρετικά δύσκολη μεταβατική περίοδο για τις κοπέλες. Ακόμα και σήμερα, η εμμηνόρροια συνοδεύεται συχνά από αίσθημα ντροπής. Το σεξ είναι απαγορευμένο και ταυτόχρονα ελκυστικό, η διαφήμιση το φτηναίνει και η επίσημη θρησκεία το καταδικάζει. Έτσι, η σεξουαλική εκπαίδευση στο σχολείο και στο σπίτι παραμένει ένα αμφιλεγόμενο θέμα.
Οι ψεύτικες εικόνες της γυναικείας φύσης — που προβάλλουν τα καλοχτενισμένα σούπερ μοντέλα — προκαλούν ανείπωτη ζημιά που γίνεται ορατή στην ανησυχητική αύξηση των περιστατικών διαταραχών της διατροφής και αυτοακρωτηριασμού, στις ηλικίες από δέκα έως τριάντα ετών.
Οι ψεύτικες εικόνες της γυναικείας φύσης — που προβάλλουν τα καλοχτενισμένα σούπερ μοντέλα — προκαλούν ανείπωτη ζημιά που γίνεται ορατή στην ανησυχητική αύξηση των περιστατικών διαταραχών της διατροφής και αυτοακρωτηριασμού, στις ηλικίες από δέκα έως τριάντα ετών.
Η Λέιλα είναι κόρη ενός φίλου. Μόλις έκλεισε τα είκοσι, και είναι συντετριμμένη εξαιτίας της σύγχυσης που είχε περάσει στην εφηβεία της: Δεν καταλάβαινα τις αλλαγές που συνέβαιναν στο σώμα μου: στα δεκαπέντε μου ζύγιζα πενήντα επτά κιλά, και λίγα χρόνια μετά, στο κολέγιο, ήμουν χαμένη, μπερδεμένη, μέσα στην κατάθλιψη και δεκαπέντε κιλά πιο βαριά. Δεν είχα καμία επαφή με το σώμα μου. Μακάρι, όσο συνέβαιναν αυτές οι αλλαγές της εφηβείας να ένιωθα πιο άνετα με τη γύμνια και το σώμα μου.
Εξίσου καταστροφική είναι η απώλεια της εσωτερικής γυναικείας φύσης και για τους άνδρες. Η ζωή μοιάζει να προσφέρει δύο επιλογές στα νεαρά αγόρια: να είναι αδελφές και να αντιμετωπίζουν καθημερινά μαρτύρια ή να είναι αρρενωπά και να συμμορφώνονται.
Ο Steven Sisgold, θεραπευτής και από τους πρώτους ηγέτες του ανδρικού κινήματος, μου μίλησε για το τρομαχτικό στρες στο οποίο βάζει τα αγόρια και τους άνδρες αυτή η πραγματικότητα: Δεν μπορείς να κλάψεις, ούτε να δείξεις τα συναισθήματά σου. Πολλοί από εμάς ζηλεύαμε τα κορίτσια, επειδή δεν είχαν λόγο να ανησυχούν για το στρατό, ούτε και για το πώς θα βγάλουν λεφτά. Αυτές μπορούσαν να έχουν συναισθήματα και να κλαίνε.
Εμείς, όμως, ζούσαμε κάτω από μια συνεχή πίεση και έπρεπε να ανταποκριθούμε σε μια συγκεκριμένη εικόνα του άνδρα. Έπρεπε να βγάζουμε αρκετά λεφτά ώστε να φροντίζουμε τα προς το ζην, να είμαστε σε θέση να εκπληρώσουμε τα καθήκοντά μας, να κρατάμε καθαρή την εικόνα μας. Ζούσαμε σε έναν κόσμο μυστικοπαθή. Ο μόνος με τον οποίο μπορούσαμε να μιλήσουμε για κάτι άλλο εκτός από τα αποτελέσματα του μποξ. Ποιος νίκησε αυτή τη χρονιά, ποιος κέρδισε ποιον — ήταν ο εαυτός μας.
Ο Steven Sisgold, θεραπευτής και από τους πρώτους ηγέτες του ανδρικού κινήματος, μου μίλησε για το τρομαχτικό στρες στο οποίο βάζει τα αγόρια και τους άνδρες αυτή η πραγματικότητα: Δεν μπορείς να κλάψεις, ούτε να δείξεις τα συναισθήματά σου. Πολλοί από εμάς ζηλεύαμε τα κορίτσια, επειδή δεν είχαν λόγο να ανησυχούν για το στρατό, ούτε και για το πώς θα βγάλουν λεφτά. Αυτές μπορούσαν να έχουν συναισθήματα και να κλαίνε.
Εμείς, όμως, ζούσαμε κάτω από μια συνεχή πίεση και έπρεπε να ανταποκριθούμε σε μια συγκεκριμένη εικόνα του άνδρα. Έπρεπε να βγάζουμε αρκετά λεφτά ώστε να φροντίζουμε τα προς το ζην, να είμαστε σε θέση να εκπληρώσουμε τα καθήκοντά μας, να κρατάμε καθαρή την εικόνα μας. Ζούσαμε σε έναν κόσμο μυστικοπαθή. Ο μόνος με τον οποίο μπορούσαμε να μιλήσουμε για κάτι άλλο εκτός από τα αποτελέσματα του μποξ. Ποιος νίκησε αυτή τη χρονιά, ποιος κέρδισε ποιον — ήταν ο εαυτός μας.
Επαναφέροντας το πνεύμα στη ζωή σας
Χωρίς ισχυρά εσωτερικά μοντέλα, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες δυσκολεύονται να είναι ο πραγματικός «εαυτός τους». Έτσι, συχνά, βασίζουν τις επιλογές των ρόλων τους στα πρότυπα που αντλούν από τη λαϊκή κουλτούρα. Τις προηγούμενες δεκαετίες, οι γυναίκες έκαναν ακραίες επιλογές: η αγία ή η πόρνη, το καλό ή το κακό κορίτσι, η σύζυγος και μητέρα ή η παλιογυναίκα. Σήμερα, οι επιλογές έχουν κάπως αλλάξει. Εξαιτίας του φεμινισμού, της σεξουαλικής επανάστασης και της αυξημένης αναγκαιότητας να εργαστούν για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, οι γυναίκες προκαλούν πιο άμεσα τους άνδρες. Συχνά, είναι αναγκασμένες να αποφύγουν τη θηλυκότητά τους, για να πετύχουν σε έναν «ανδρικό» κόσμο.
Τα αγόρια, που άλλοτε προετοιμάζονταν για να είναι σκληρά, τώρα μεγαλώνουν για να έλθουν αντιμέτωπα με διαφορετικά προβλήματα, σε έναν κόσμο όπου τα χαρακτηριστικά των φύλων μεταβάλλονται. Μοιάζει σαν να πρέπει να αντιμετωπίσουν γυναίκες που τους καλούν να δείξουν τη «θηλυκή πλευρά» τους.
Ο Sisgold θυμάται: «Ήμουν τελείως μπερδεμένος. Όταν το έπαιζα δυνατός, οι φιλενάδες μου έλεγαν: “Αυτό παραπάει, είσαι πολύ αρσενικός, σαν γουρούνι, είσαι σαν όλους τους άλλους” . Άλλαξα, λοιπόν, και προσπάθησα να γίνω ο ευαίσθητος τύπος της Νέας Εποχής (New Age). Ήμουν φοβερά ήσυχος, ευαίσθητος, προσπαθούσα να ακούω, και μου έλεγαν: “Δεν είσαι αρκετά σεξουαλικός. Είσαι πολύ αδύναμος. Με έχουν κουράσει οι αδύναμοι άνδρες. Θέλω ένα δυνατό άνδρα.” Ένιωθα σαν να μην μπορώ να κάνω τίποτα σωστό — ή ήμουν υπερβολικός, ή λίγος».
Η σύγχυση στην ταυτότητα των φύλων έχει καταστροφικές συνέπειες στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Σε αναζήτηση ισορροπίας
Οι παραμορφώσεις που διαχωρίζουν τους άνδρες και τις γυναίκες πηγάζουν από το σχίσμα που βιώνει καθένας μέσα του, ανάμεσα στον εσωτερικό άνδρα και στην εσωτερική γυναίκα, ένα σχίσμα, που μας πάει πίσω στη μυθική υποδούλωση της Θεάς από μια ζηλόφθονη και πολεμοχαρή θεότητα. Αυτό το εσωτερικό σχίσμα ανάμεσα στο θηλυκό και στο αρσενικό, στο σεξ και στο Πνεύμα, στο σώμα και στην ψυχή, στην ενέργεια και στη συνείδηση, μας διαχωρίζει από τη θεραπευτική δύναμη της έκστασης, τόσο σε προσωπικό όσο και σε πολιτισμικό επίπεδο.
Δεν πρέπει να προσπαθούμε να αντικαταστήσουμε την αρσενική θεότητα με μια θηλυκή, αλλά να επαναφέρουμε και να αποκαταστήσουμε τη θεία γυναικεία φύση στον κόσμο. Και, κυρίως, να φροντίσουμε για την επανασύνδεσή της με τη θεία ανδρική φύση που, στην οργισμένη της εμφάνιση ως πατριαρχικός Θεός, νιώθει πληγωμένος από την απουσία της, ακριβώς όπως κι εμείς, τα παιδιά τους, έχουμε υποφέρει τα πάνδεινα από το χωρισμό τους.
MARGOT ANAND
H TEXNH THΣ KAΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΕΚΣΤΑΣΗΣ