Η απόλαυση είναι ένα τραγούδι ελευθερίας

Χαλίλ Γκιμπράμ: Η απόλαυση είναι ένα τραγούδι ελευθερίας, Αλλά δεν είναι η ίδια η ελευθερία. Είναι η άνθιση των επιθυμιών μας, αλλά δεν είναι ο καρπός τους. Είναι το βάθος που αφυπνίζει το ύψος, αλλά δεν είναι βαθύ ούτε ψηλό. Είναι το φυλακισμένο πτηνό που αποκτά φτε­ρά, αλλά δεν είναι το απέραντο διάστημα.

Ναι, η απόλαυση είναι πράγματι ένα τρα­γούδι ελευθερίας. Και θα ήταν χαρά μου να την τραγουδήσω με όλη μου την καρδιά, δε θα ήθελα, ωστόσο, να απωλέσετε με τραγούδια τις καρδιές σας. Μερικοί νέοι από εσάς επιζητούν την απόλαυση σαν να ήταν το παν και τους επιτιμούν και γι’ αυτό και τους επιπλήττουν. 
Αλλά εγώ δε θα τους επιτιμούσα ούτε θα τους επέπληττα. Θα τους έβαζα να αναζητήσουν. Διότι θα έβρισκαν απόλαυση, αλλά όχι αυτή μόνο. Επτά είναι οι αδελφές της και η χειρότερή τους δεν είναι ομορφότερή της. Δεν έχετε ακούσει για εκείνον που σκάβει τη γη αναζητώντας ρίζες και ανακαλύπτει θησαυρούς;

Και ορισμένοι από τους πρεσβύτερους αναπολούν με τύψεις τις νεανικές τους απολαύσεις, σαν να ήταν σφάλματα που διέπραξαν σε κατά­σταση μέθης. Αλλά οι τύψεις είναι ενδείξεις θολωμένου νου, δεν είναι ο κολασμός του. Οι πρεσβύτεροι θα έπρεπε να αναπολούν με ευγνωμοσύνη τις απολαύσεις τους, όπως θυμούνται τη συγκομιδή του θέρους. Αφήστε τους να μετανοήσουν, ωστόσο, αν τους παρηγορεί η μετάνοια. 

Και υπάρχουν μεταξύ σας αυτοί, που δεν είναι ούτε τόσο νέοι ώστε να ερευνούν, ούτε τόσο γέροντες ώστε να αναπολούν. Και μες στο φόβο τους, της έρευνας ή της αναπόλησης, αποφεύγουν εντελώς τις απολαύσεις, μήπως παραμελήσουν το πνεύμα ή το προσβάλουν. Αλλά σε αυτά ακριβώς βρίσκεται η δική τους απόλαυση. Οπότε ανακαλύπτουν και αυτοί ένα θησαυρό, έστω και αν τρέμουν τα χέρια τους όταν σκάβουν αναζητώντας ρίζες.

Πείτε μου, ωστόσο, ποιος είναι αυτός που  μπορεί να προσβάλει το πνεύμα; Προσβάλλει το αηδόνι την ησυχία της νύχτας ή τ' αστέρια την πυγολαμπίδα; Και επιβαρύνει τον άνεμο η φλόγα ή ο καπνός σας; θαρρείτε ότι το πνεύμα είναι ήρεμη λιμνούλα που θα αναστάτωνε το ραβδί σας;

Συχνά, αρνούμενοι την απόλαυση στον εαυτό σας, αποθέτετε απλώς την επιθυμία σας βαθύτερες εσοχές τού είναι σας. Ποιος είναι βέβαιος ότι αυτό που παραλείπετε σήμερα, δεν περιμένει το αύριο; Και το σώμα σας ακόμη αναγνωρίζει την κληρονομιά του και τη δίκαια ανάγκη του και αρνείται να εξαπατηθεί. Και το σώμα σας είναι η άρπα της ψυχής σας, Και δικαιούστε να αποσπάσετε γλυκιά μουσική ή συγκεχυμένους ήχους από αυτό.

Και τώρα ρωτάτε την καρδιά σας: «Πώς ξε­νερίζουμε τι είναι ή δεν είναι καλό στην απόλαυση;»

Πηγαίνετε στους αγρούς και τους κήπους σας και εκεί θα δείτε ότι η συλλογή του μελιού σας είναι απόλαυση για τη μέλισσα. Όπως είναι επίσης απόλαυση για το λουλούδι να δίνει το μέλι του στη μέλισσα. Διότι το λουλούδι είναι πηγή για τη μέλισσα. Και η μέλισσα αγγελιοφόρος αγάπης για το λουλούδι. Και η λήψη και παροχή απόλαυσης ανάγκη και έκσταση και για τα δύο είναι, τόσο για τη μέλισσα, όσο και για το λουλούδι.

… Γίνετε σαν λουλούδια και μέλισσες στις απολαύσεις σας.

Χαλίλ Γκιμπράμ

Απόσπασμα από το βιβλίο 

"ο κήπος του προφήτη"