Translate

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2017

Μήπως ο γάμος είναι ένας επινοημένος θεσμός και δεν είναι φυσικός;

Osho: Ο γάμος είναι ένας επινοημένος θεσμός, δεν είναι φυσικός γι’ αυτό και η φύση δεν έχει δώσει έναν νου που να μπορεί να προσαρμόζεται στον γάμο. Ο άνθρωπος όμως είδε ότι είναι αναγκαίο να υπάρχει κάποιο είδος νομικού συμβολαίου ανάμεσα στους εραστές, γιατί η ίδια η αγάπη αποτελεί ονειρικό είδος, δεν είναι αξιόπιστη... υπάρχει αυτή τη στιγμή και την άλλη στιγμή έχει φύγει.

Θέλεις να είσαι εξασφαλισμένος για την επόμενη στιγμή, για όλο σου το μέλλον. Προς το παρόν είσαι νέος΄ σύντομα θα είσαι γέρος και θέλεις η γυναίκα σου, ο άντρας σου, να είναι μαζί σου στα γεράματά σου, στην αρρώστια σου. Για να γίνει όμως έτσι, πρέπει να κάνεις κάποιους συμβιβασμούς, και όποτε υπάρχουν συμβιβασμοί, υπάρχουν πάντοτε προβλήματα.


Οι άνθρωποι έχουν κάνει τον συμβιβασμό αυτό: για να είναι εξασφαλισμένοι ως προς το μέλλον, για να είναι σίγουροι για το αύριο, για να έχουν κάποια εγγύηση ότι η γυναίκα που σε αγαπά θα σε αγαπάει για πάντα, ότι δεν πρόκειται για προσωρινή υπόθεση....

Γ’ αυτό ακριβώς και λένε οι θρησκευόμενοι άνθρωποι ότι οι γάμοι γίνονται στον "παράδεισο"... 
Παράξενο είδος παραδείσου, γιατί αν αυτοί οι γάμοι έχουν γίνει στον παράδεισο, τότε τι μπορείς να κάνεις στην κόλαση; Δεν δείχνουν τα σημεία, την ευωδιά, την ομορφιά του παραδείσου. Είναι οπωσδήποτε απεχθείς, άσχημοι... σίγουρα δείχνουν κάτι από την κόλαση. Ο άνθρωπος όμως κανόνισε τον γάμο, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να έχει ιδιωτική περιουσία.

Τα ζώα δεν έχουν ιδιωτική περιουσία, είναι όλα τους κομμουνιστές, και πολύ καλύτεροι κομμουνιστές από αυτούς που εμφανίστηκαν στην ιστορία τού ανθρώπου. Δεν έχουν δικτατορία του προλεταριάτου και δεν έχουν χάσει την ελευθερία τους, όμως δεν έχουν ιδιωτική περιουσία.

Ο άνθρωπος έζησε επίσης επί χιλιάδες χρόνια χωρίς γάμο, επρόκειτο όμως για την εποχή που δεν υπήρχε ιδιωτική περιουσία. Ήταν η εποχή του κυνηγιού, ο άνθρωπος ήταν κυνηγός. Και οι άνθρωποι εκείνοι πριν από χιλιάδες χρόνια δεν είχαν σύστημα ψύξης για αποθήκευση, δεν είχαν τεχνολογία. Ό,τι τροφή έβρισκαν, έπρεπε να την τελειώσουν όσο πιο γρήγορα γινόταν. Μπορούσαν απλώς να ελπίζουν ότι αύριο πάλι θα βρουν λίγη τροφή.

Επειδή δεν υπήρχε κάτι να το συσσωρεύουν, δεν υπήρχε ζήτημα γάμου. Οι άνθρωποι ζούσαν σε κοινόβια, κατά φυλές. Οι άνθρωποι αγαπούσαν, οι άνθρωποι αναπαράγονταν, αλλά στην αρχή δεν υπήρχε λέξη για τον πατέρα. Η λέξη μητέρα είναι πολύ αρχαιότερη και πολύ πιο φυσική. Θα σου κάνει έκπληξη αν μάθεις ότι η λέξη θείος είναι παλιότερη από τη λέξη πατέρας, επειδή όλοι οι άνθρωποι που είχαν την ηλικία τού πατέρα σου... δεν ήξερες ποιος είναι ο πατέρας σου. 
Οι άντρες και οι γυναίκες συναναστρέφονταν χαρούμενα, χωρίς κανέναν εξαναγκασμό, χωρίς καμιά νομική δέσμευση, αλλά από την ελεύθερη βούλησή τους. Αν ήθελαν να συναντιούνται και να είναι μαζί, δεν υπήρχε θέμα κυριαρχίας. Τα παιδιά δεν ήξεραν ποτέ ποιός είναι ο πατέρας τους, ήξεραν μόνο την μητέρα τους. Και ήξεραν πολλούς άντρες από την φυλή. Κάποιος ανάμεσα στους άντρες αυτούς πρέπει να ήταν ο πατέρας τους, έτσι λοιπόν ήταν όλοι τους θείοι.

Καθώς εμφανίστηκε η ιδιωτική περιουσία με την καλλιέργεια της γης... Με το κυνήγι, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να επιβιώσει πολύ καιρό. Οι άνθρωποι έχουν καταστρέψει ολόκληρα είδη ζώων. Εκατοντάδες είδη που κάποτε χόρευαν και τραγουδούσαν πάνω σε αυτή τη γη... ο άνθρωπος τα κατέφαγε. Έπρεπε να γίνει κάτι, γιατί το κυνήγι δεν ήταν αξιόπιστο. Σήμερα μπορεί να βρεις τροφή, αύριο μπορεί να χρειαστεί να πεινάσεις. Και ήταν πολύ κοπιαστικό πράγμα. Η αναζήτηση των ζώων δεν άφηνε τον άνθρωπο να αναπτύξει κανένα από τα άλλα του χαρίσματα, την ευφυΐα του. Αλλά η καλλιέργεια της γης άλλαξε όλη τη ζωή του ανθρώπου.

Πρέπει να σου υπενθυμίσω το γεγονός ότι η καλλιέργεια της γης αποτελεί ανακάλυψη της γυναίκας, όχι του άντρα. Η γυναίκα ήταν περιορισμένη. Δεν μπορούσε να πάει για κυνήγι. Τον πιο πολύ καιρό ήταν έγκυος, ήταν αδύναμη, μετέφερε μέσα της μια άλλη ψυχή. Χρειαζόταν φροντίδα, προστασία... έμενε λοιπόν μέσα στο σπίτι. Άρχισε να κάνει πιο όμορφο το χώρο της διαβίωσης και αυτό μπορείς να το δεις ακόμη και σήμερα, μετά από χιλιάδες χρόνια.
  
Το σπίτι, το χωριό, η πόλη και όλος ο πολιτισμός υπάρχουν εξαιτίας της γυναίκας, επειδή ήταν απαλλαγμένη από το κυνήγι και είχε διαφορετικές αξίες της καρδιάς και του νου ήταν πιο καλαίσθητη, με πιο πολλή χάρη, πιο γήινη, δεν ενδιαφερόταν καθόλου για την κόλαση και τον παράδεισο και το Θεό και το διάβολο και όλες αυτές τις ανοησίες! Καμιά γυναίκα δεν έχει γράψει ούτε μια ιερή γραφή. Καμιά γυναίκα δεν έχει υπάρξει φιλόσοφος που σκέφτεται αφηρημένα, απόμακρα πράγματα.

Η συνειδητότητα της γυναίκας ενδιαφέρεται μόνο για τον οικείο περίγυρο. Θέλει ένα όμορφο σπίτι, θέλει έναν όμορφο κήπο. Θέλει να δημιουργήσει ένα μικρό κόσμο δικό της, ζεστό, άνετο. Μεταδίδει μια ορισμένη ποιότητα στο νεκρό σπίτι και γίνεται εκείνο ζωντανή εστία. Πρόκειται για μια μαγική μεταμόρφωση.

Ο άντρας συνέχισε να κυνηγά και η γυναίκα άρχισε να κοιτάει τριγύρω... ο άντρας δεν είχε χρόνο. Πάντοτε υπήρξε πολυάσχολος χωρίς λόγο, αλλά η γυναίκα είχε όλο το χρόνο δικό της. Η βασική δουλειά του κυνηγιού γινόταν από ομάδες αντρών κι η γυναίκα άρχισε να κοιτάει τριγύρω. Ανακάλυψε την καλλιέργεια της γης επειδή έβλεπε να βγαίνουν οι άγριοι καρποί, έβλεπε να βγαίνουν πολλά άλλα πράγματα και έβλεπε επίσης ότι κάθε χρόνο πεθαίνει η σοδειά, οι σπόροι πέφτουν πίσω στη γη κι όταν έρχονται οι βροχές, βλασταίνουν και πάλι αυτοί οι σπόροι και γίνονται χιλιάδες φυτά. Άρχισε να πειραματίζεται για να βρει τι ήταν βρώσιμο και τι δεν ήταν βρώσιμο. 
Σύντομα, καθώς γινόταν όλο και πιο δύσκολο το κυνήγι, οι άντρες χρειάστηκε να συμφωνήσουν με τις γυναίκες: «Πρέπει να μετατοπίσουμε όλη την εστίαση της οικονομίας μας. Πρέπει να προχωρήσουμε στην καλλιέργεια, σε καρπούς, σε λαχανικά. Και βρίσκονται στο χέρι μας αυτά, μπορούμε να παράγουμε όσα θέλουμε, σύμφωνα με τις ανάγκες μας, και υπάρχει τεράστια ποικιλία.»

Όταν εγκατέλειψαν το κυνήγι και η καλλιέργεια έγινε το μέτρο της ίδιας μας της επιβίωσης, συνέβη παράλληλα κι ένα καινούργιο πράγμα. Υπήρχαν άνθρωποι που ήταν ισχυροί άνθρωποι και υπήρχαν άνθρωποι που ήταν αδύναμοι άνθρωποι. Οι άνθρωποι που ήταν ισχυροί σωματικά κατόρθωσαν να διεκδικήσουν πολύ έδαφος ως δική τους ιδιοκτησία. Κέρδιζαν πολλά... 
Σιγά-σιγά άρχισε το σύστημα των ανταλλαγών, γιατί, όταν έχεις πάρα πολλή από τη μια σοδειά, τι θα την κάνεις; Πρέπει να την ανταλλάξεις, τότε μπορείς να έχεις πολλά άλλα πράγματα. Η ζωή έγινε πιο περίπλοκη, με πιο πολλές εξάρσεις.
Αλλά αισθάνθηκαν να υπάρχει ένα πρόβλημα: όταν πεθάνει ένας άνθρωπος, ποιος θα κληρονομήσει την περιουσία του; Κανείς δεν ήθελε να κληρονομήσει την περιουσία του κάποιος τυχαίος. Ήθελαν να ανήκει η περιουσία τους στο δικό τους αίμα. Λόγω της οικονομίας, και όχι από την κατανόηση μας της αγάπης, εμφανίστηκε ο γάμος. Η ίδια του η γέννηση ήταν λάθος, έγινε κάτω από λάθος άστρα.

Κι επειδή ο άντρας αναγκάστηκε να συμφωνήσει με τον γάμο... Η γυναίκα ήταν πολύ πρόθυμη για τον απλό λόγο ότι επί χιλιάδες χρόνια κατά την περίοδο του κυνηγιού δεν αποτελούσε εκείνη μέρος της κοινωνίας από οικονομική άποψη ο άντρας, ήταν το παν. Ο άντρας συνέχισε την εξουσία του, παρόλο που άλλαξε όλη η κοινωνική δομή. Η νομαδική ζωή του κυνηγού μετατράπηκε σε ειρηνική ζωή μέσα σε ένα χωριό, όμως η ανησυχία του άντρα σχετικά με την περιουσία του... 
Ήθελε ένα συμβόλαιο με τη γυναίκα για να είναι βέβαιος ότι ο γιος που γεννούσε εκείνη δεν είναι κάποιου άλλου αλλά δικός του. Για τον απλό αυτό σκοπό, έπρεπε να καταστραφεί όλη η ελευθερία της γυναίκας. Έπρεπε να ζήσει εκείνη σαν φυλακισμένη σχεδόν, ή ακόμη και χειρότερα.
Ο άντρας συμφώνησε, κατ’ ανάγκην συμβιβάστηκε. Αν έχανε λίγα πράγματα η γυναίκα, την ελευθερία της να κινείται, την ελευθερία της να αλλάζει εραστές, ήταν και ο άντρας πρόθυμος να θυσιάσει τη δική του ελευθερία. Θα έμεναν αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλο για πάντα.
Αλλά αυτό είναι αντίθετο στη φύση. Ακόμη κι αν θέλεις να το κάνεις, η φύση δεν πρόκειται να σε στηρίξει. Η φύση είναι υπέρ της ελευθερίας, δεν είναι υπέρ κανενός είδους δέσμευσης.

Άρχισαν λοιπόν να προβάλουν καινούργια προβλήματα. Οι άντρες άρχισαν να βρίσκουν πόρνες, οι οποίες δεν ήταν σύζυγοι κανενός, ή όπως το διατύπωναν στη Ινδία, η πόρνη ήταν η σύζυγος ολόκληρης της πόλης: η ναγκάρβαντου. Ανήκει στον οποιονδήποτε, αποτελεί εμπόρευμα. Χρειάζεται να πληρώσεις και να αγοράσεις το χρόνο της και το σώμα της. Λόγω του γάμου, ήταν πολύ δύσκολο να βρει κανείς παντρεμένες γυναίκες, επειδή τότε υπήρχαν κι άλλες περιπλοκές: είχαν αυτές τους συζύγους τους... Οι πόρνες ήταν εντάξει.
  
Ο γάμος δημιούργησε καχυποψία. Ο σύζυγος ήταν πάντοτε καχύποπτος αν το παιδί που απέκτησαν ήταν δικό του ή όχι. Και το πρόβλημα είναι, ο πατέρας δεν είχε κανένα τρόπο να κρίνει αν το παιδί ήταν δικό του. Μόνο η μητέρα ήξερε. Επειδή ο πατέρας δεν είχε κανένα τρόπο να είναι βέβαιος, δημιούργησε όλο και πιο πολλούς τοίχους γύρω από τη γυναίκα. Αυτή ήταν η μόνη δυνατότητα, η μόνη εναλλακτική εκδοχή, για να την αποσυνδέσει από τον ευρύτερο κύκλο των ανθρώπων. Να μην την μορφώσει, γιατί η μόρφωση δίνει φτερά στους ανθρώπους, σκέψεις, κάνει τους ανθρώπους ικανούς να εξεγερθούν, έτσι λοιπόν καμιά μόρφωση για τις γυναίκες. Καμιά θρησκευτική μόρφωση για τις γυναίκες, γιατί η θρησκεία σάς κάνει αγίους, άγιους ανθρώπους, και η κοινωνία κυριαρχείτο από τους άντρες επί αιώνες κι ο άντρας δεν μπορεί να διανοηθεί ότι μια γυναίκα είναι ανώτερη και αγιότερη από τον ίδιο.

Ο άντρας έκοβε από τις ίδιες τις ρίζες κάθε δυνατότητα για την ανάπτυξη της γυναίκας. Αποτελεί αυτή ένα εργοστάσιο μόνο για την κατασκευή παιδιών. Δεν έγινε δεκτή από κανένα πολιτισμό στον κόσμο ως ίση με τον άντρα. Υπάρχουν ακόμη και πολιτισμοί όπως ο κινεζικός που έχουν αρνηθεί ότι υπάρχει ψυχή στη γυναίκα. Η γυναίκα είναι μόνο μια μηχανή, χωρίς ψυχή. Στην Κίνα μπορούσες να σκοτώσεις τη γυναίκα σου, δεν υπήρχε νόμος ενάντια σε τούτο. Η σύζυγος ήταν κτήμα σου κι αν ήθελες να το καταστρέψεις, δεν ήταν δουλειά κανενός να το εμποδίσει αυτό.

Σε όλο τον κόσμο έχουν καταπιέσει τη γυναίκα. Όσο πιο πολύ την έχουν καταπιέσει, τόσο πιο πολύ έχει χαλάσει όλη της η ενέργεια. Κι επειδή δεν έχει καμιά ελευθερία και ο άντρας έχει κάθε ελευθερία, όλα τα καταπιεσμένα της συναισθήματα, αισθήματα, σκέψεις, όλη της η ατομικότητα μετατρέπεται σε ένα φαινόμενο ζήλειας. Φοβάται συνεχώς μήπως την εγκαταλείψει ο σύζυγός της, μήπως πάει σε κάποια άλλη γυναίκα, μήπως ενδιαφερθεί για κάποια άλλη γυναίκα. Ίσως να την εγκαταλείψει και θα έχει προβλήματα: δεν είναι μορφωμένη, δεν είναι οικονομικά ικανή να σταθεί στα πόδια της. Την έχουν μεγαλώσει με τρόπο τέτοιο που δεν μπορεί να βγει έξω στον κόσμο της έχουν πει ήδη από την αρχή ότι είναι αδύναμη....

Οι ινδικές γραφές λένε ότι στην παιδική ηλικία ο πατέρας πρέπει να προστατεύει το κορίτσι στη νεανική ηλικία ο σύζυγος πρέπει να προστατεύει το κορίτσι στη γεροντική ηλικία ο γιος πρέπει να προστατεύει τη γυναίκα. Πρέπει να την προστατεύουν από την παιδική ηλικία ως τον τάφο. 
Δεν μπορεί να εξεγερθεί εναντίον αυτής της αντρικής σωβινιστικής κοινωνίας. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να της φταίνε συνεχώς τα πάντα, πράγμα που είναι επόμενο να συμβαίνει. Τις περισσότερες φορές δεν έχει άδικο, έχει δίκιο.

Όποτε ερωτεύεται ο άντρας μια άλλη γυναίκα, κάτι αλλάζει μέσα του απέναντι στην πρώτη γυναίκα. Τώρα είναι και πάλι ξένοι, δεν υπάρχει καμιά γέφυρα. Εκείνη έχει γίνει ανάπηρη, σκλάβα, και τώρα την έχουν εγκαταλείψει. Όλη της η ζωή είναι ζωή γεμάτη αγωνία.
Μέσα από αυτή την αγωνία προβάλλει η ζήλεια. Η ζήλεια είναι ο θυμός τού αδύναμου. Εκείνου που δεν μπορεί να κάνει τίποτα αλλά που βράζει μέσα του, που θα ήθελε να κάψει ολόκληρο τον κόσμο αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο εκτός από το να κλαίει και να φωνάζει και να παθαίνει νευρικές κρίσεις.

Αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί ώσπου να γίνει ο γάμος μουσειακό είδος.

Δεν υπάρχει τώρα καμιά ανάγκη για τον γάμο. Ίσως να υπήρξε χρήσιμος. Ίσως να μην υπήρξε χρήσιμος αλλά να ήταν μόνο μια δικαιολογία για να γίνουν οι γυναίκες σκλάβες. Τα πράγματα θα μπορούσαμε να τα είχαμε ρυθμίσει με διαφορετικό τρόπο, αλλά δεν έχει νόημα να πηγαίνουμε στο παρελθόν. Σωστό ή λάθος, ένα καλό πράγμα έχει το παρελθόν: δεν υπάρχει πια.

Σε ό,τι αφορά το παρόν και το μέλλον, ο γάμος είναι εντελώς άσχετος, χωρίς να ταιριάζει με την ανθρώπινη εξέλιξη και αντιφατικός προς όλες τις αξίες που αγαπούμε, την ελευθερία, την αγάπη, τη χαρά.

Επειδή ο άντρας ήθελε να είναι η γυναίκα τελείως φυλακισμένη, έγραψε θρησκευτικές γραφές κάνοντάς την να φοβάται την κόλαση, κάνοντάς την να έχει απληστία για τον παράδεισο... αν ακολουθεί τους κανόνες. 
Οι κανόνες εκείνοι υπάρχουν μόνο για τις γυναίκες, όχι για τους άντρες. Είναι τώρα τόσο ξεκάθαρο ότι αν αφήσουμε τις γυναίκες να ζήσουν κι άλλο μέσα σε αυτή την δηλητηριώδη κατάσταση της ζήλειας, θα είναι τούτο ενάντιο στην ψυχολογική τους υγεία. Και η ψυχολογική υγεία της γυναίκας επηρεάζει την ψυχολογική υγεία όλης της ανθρωπότητας και ο άντρας γεννιέται επίσης από την γυναίκα. Η γυναίκα χρειάζεται να γίνει ανεξάρτητο άτομο.

Η διάλυση του γάμου θα είναι ένα μεγάλο, γιορτινό γεγονός πάνω στη γη. Και δεν σε εμποδίζει κανένας: αν αγαπάς τη σύζυγό σου ή τον σύζυγό σου, μπορείτε να ζήσετε μαζί ζωές ολόκληρες, δεν σας εμποδίζει κανείς. Η απόσυρση του γάμου σου δίνει απλώς πάλι την ατομικότητά σου. Τώρα δεν είσαι κτήμα κανενός.

Δεν πρέπει να κάνεις έρωτα με έναν άντρα απλώς επειδή είναι ο σύζυγός σου κι έχει το δικαίωμα να το απαιτεί. Κατά το δικό μου όραμα, όταν κάνει έρωτα μια γυναίκα με έναν άντρα επειδή είναι αναγκασμένη να κάνει έρωτα, πρόκειται για πορνεία, κι όχι λιανικής αλλά χονδρικής πώλησης!
Η λιανική είναι καλύτερη, έχεις την ευκαιρία να αλλάξεις. Αυτή η χοντρική πορνεία είναι επικίνδυνη, δεν έχεις την ευκαιρία να αλλάξεις. Και παντρεύτηκες για πρώτη φορά. Πρέπει να σου δοθούν ευκαιρίες, επειδή είσαι ερασιτέχνης. Μερικοί τουλάχιστον γάμοι θα σε βοηθήσουν να γίνεις ώριμος. Ίσως να μπορέσεις τότε να βρεις τη σωστή γυναίκα. Και λέγοντας τη σωστή γυναίκα δεν εννοώ τη γυναίκα που έχει φτιαχτεί για σένα.

Καμιά γυναίκα δεν είναι φτιαγμένη για σένα και κανείς άντρας δεν είναι φτιαγμένος για καμιά γυναίκα. Λέγοντας τη σωστή γυναίκα ή τον σωστό άντρα εννοώ ότι αν έχεις καταλάβει μερικές σχέσεις, αν έχεις περάσει από μερικές σχέσεις, θα καταλάβεις ποια πράγματα δημιουργούν δυστυχισμένες καταστάσεις μεταξύ σας και ποια πράγματα δημιουργούν μια ζωή γεμάτη αγάπη, ειρήνη, ευτυχία. Αποτελεί απολύτως αναγκαία μόρφωση να ζήσεις με διαφορετικούς ανθρώπους για να έχεις σωστή ζωή σε ό,τι αφορά την αγάπη.

Πρέπει πρώτα να αποφοιτήσεις από μερικές σχέσεις. Στο κολέγιό σου, στο πανεπιστήμιό σου, θα πρέπει να περάσεις μέσα από μερικές σχέσεις. Και δεν θα πρέπει να βιαστείς να αποφασίσεις, δεν υπάρχει λόγος, ο κόσμος είναι μεγάλος και κάθε ένας άνθρωπος έχει κάποια μοναδική ποιότητα και ομορφιά.

Καθώς περνάς μέσα από μερικές σχέσεις, αρχίζεις να συνειδητοποιείς τι είδους γυναίκα, τι είδους άντρας πρόκειται να υπάρξει φίλος σου, όχι αφέντης σου, όχι σκλάβος σου. Και η φιλία δεν χρειάζεται γάμο, γιατί η φιλία είναι πολύ ανώτερη.


Όσσο
"Τι είναι η ζήλεια"