Η διαύγεια του εσωτερικού Παρατηρητή και ο αρνητισμός του εσωτερικού κριτή

Ο διαλογισμός του Μάρτυρα του Ουράνιου Νου 

Το έκτο τσάκρα είναι ένα γεμάτο φεγγάρι που συνεχώς αλλάζει: με­ρικές φορές είναι καθαρό και φωτεινό, άλλες φορές καλύπτεται από σύννεφα της σκέψης και των συναισθημάτων. Είναι ο τόπος της διαυ­γούς σκέψης και της διορατικότητας, του χάους και της ψευδαίσθη­σης. Είναι ο νους στον οποίο πάντα κάτι συμβαίνει, ανεξάρτητα από το αν το προσέχουμε ή όχι.

Οι σκέψεις μας δεν παύουν να φλυαρούν. Εικόνες εμφανίζονται ασταμάτητα και παρασύρουν την προσοχή μας. Μοιάζει, συχνά, σαν αυτές οι σκέψεις και οι εικόνες να είναι ο νους μας. Παρ' όλ’ αυτά, όλες οι σκέψεις, τα οράματα και τα νοητικά δημιουργήματά μας συμ­βαίνουν σε ένα χώρο δίχως όρια: στον Ουράνιο Νου μας.


Εκεί, τα σύννεφα της διάθεσης, των σκέψεων, των αξιών και των αντιλήψεών μας έρχονται και φεύγουν, όπως ο καιρός που αλλάζει, αλλά ο ουρα­νός παραμένει και τα περιέχει όλα. Αυτό το μόνιμο και αμετάβλητο υπόβαθρο είναι η καθαρή συνείδηση του Ουράνιου Νου. Είναι η αλη­θινή φύση του «ελεύθερου νου», που είναι ευρύχωρος και πάντα δια­θέσιμος σε μας.

Και εκεί μέσα στην καθαρή συνείδηση του Ουράνιου Νου, όταν ανοίξουμε το τρίτο μάτι, μπορούμε να δούμε τον εσωτερικό “Μάρτυρα’ να παρατηρεί. 

Πως δεν αφήνουμε τον εαυτό μας να δει

Το πιο συνηθισμένο πράγμα που μας εμποδίζει να δούμε ολόκλη­ρη την εικόνα είναι οι δικές μας αρνητικές σκέψεις, οι φωνές που έχουμε εσωτερικεύσει. 

Ο κριτικός νους, το εγώ μου, έχει επίσης αναπτύξει την τάση να λειτουργεί ως «Σωματοφύλακας της Ζωής». Παρακολουθεί πώς ξετυλίγεται η ζωή και υποψιάζεται ότι, έτσι όπως πάνε τα πράγματα, δεν είναι σωστά. 

Η διαύγεια του εσωτερικού μου Μάρτυρα και η εγγενής χαρά που με συνοδεύει επειδή απλά είμαι ζωντανή, χάνονται στη ζοφερή μελαγχολία που σκορπά ο αρνητισμός του εσωτερικού κριτή μου, όπως χάνονται τα γκρίζα περιστέρια στην ομίχλη. Αυτό με βοηθά να θυμίζω στον εαυτό μου ότι ο εσωτερικός κριτής μου είναι, όντος, ένας από τους δαίμονες που κουβαλάω μέσα μου. Και αντί να τον αμφισβητώ, να τον πιστεύω ή να συγκρούομαι μαζί του, μπορώ απλά να τον αναγνωρίσω γι’ αυτό που είναι, να τον αντικρίσω στα μάτια και να τον αφοπλίσω με μια βαθιά ανάσα, ένα χαμόγελο και χιούμορ.

Δώστε στον εαυτό σας την εξής υπόσχεση: Μια μέρα θα παρατηρήσετε και θα καταγράφετε όλες τις επικριτικές, υποτι­μητικές ή αρνητικές σκέψεις που σας έρχονται στο νου.

Αναρωτηθείτε: «Αυτές οι σκέψεις είναι δικές μου, ή μήπως εξαρτώμαι απ’ αυτές;»

Τι είδους θέματα επαναλαμβάνονται σ’ αυτό το επικριτικό μοντέλο; Έχουν σχέση με την εργασία, τις σχέσεις, την οικο­γένεια, τον εαυτό σας;

Προσέξτε πώς αυτές οι σκέψεις επηρεάζουν τον τρόπο που αισθάνεσθε, που ενεργείτε, που ανταποκρίνεστε στους ανθρώ­πους. Μήπως όταν με το νου σας επικρίνετε τον εαυτό σας, οταν παραπονιέστε ή όταν θυμώνετε, η ενέργεια σας μειώνεται; Νιώθετε καλά με τον εαυτό σας όταν κάνετε τέτοιες σκέψεις;

Αν όχι, γιατί;

Πότε εμφανίστηκε αυτό το μοντέλο σκέψης στη ζωή σας; Μήπως κάποιος γονιός ή αδελφός ήταν επικριτικός; Τι λέξεις χρησιμοποιούσαν; 

Μήπως νιώθατε θύμα; Μήπως συνεχίζετε να έχετε αυτές τις επικριτικές σκέψεις επειδή συνεχίζετε να νιώθετε θύμα ανίκανων ανθρώπων ή δυσάρεστων καταστάσεων;

Ελέγξτε προσεκτικά με ποιον τρόπο δημιουργείτε αυτές τις καταστάσεις. Πώς θα αντιδρούσατε αν θεωρούσατε ότι εσείς έχετε δημι­ουργήσει ή προκαλέσει αυτές τις καταστάσεις; Με κάτι που εί­χατε πει πριν από καιρό, με κάποια υπόθεση που είχατε κάνει, μια λάθος κίνηση κ.λπ.

Τώρα κάντε το δεύτερο βήμα.

Κάθε φορά που εμφανίζεται μια επικριτική σκέψη, σημειώ­στε την και πείτε: «Η επόμενη!», «Στοπ!», και συνεχίστε.

Πάρτε ένα μετρητή τσέπης, σαν αυτούς που έχουν όσοι παίζουν γκολφ, για να μετράνε τα χτυπήματα. Κάθε φορά που συλλαμβάνετε τον εαυτό σας να κάνει τέτοια σκέψη, πα­τήστε το μετρητή. Μετρήστε το σκορ. Πόσα κλικ είναι; Δέκα, τριάντα, πενήντα; Αμέσως θα δείτε πόσο συχνά το κάνετε. Αυτό θα σας κινητοποιήσει να αλλάξετε αυτό το μοντέλο.

ΕΠΙΛΟΓΗ 

Η ζωή είναι μια διαδικασία στην οποία ανακαλύπτουμε ποιοι είμαστε καθώς επιλέγουμε το δρόμο μας μετακινούμενοι από μία στιγμή ατέλειας σε άλλη. Συχνά μας βομβαρδίζουν οι επιλογές. Πρέπει να πάρουμε αυτή τη δουλειά ή την άλλη; Να παντρευτούμε αυτό τον άνθρωπο ή όχι; Να πάμε σχολείο ή να ταξιδέψουμε;

Όταν καταλαβαίνετε ότι μέσα στο μυαλό σας επικρατεί ανατα­ραχή, όταν κάτι διακυβεύεται στη ζωή σας και πρέπει να κάνετε μια επιλογή, σταματήστε. Βρείτε μέσα σας το σημείο που δεν το αγγίζει η φλυαρία των ελπίδων και των φόβων σας. 

Αναπνεύστε, χαλαρώστε το νου και το σώμα σας. Σταθείτε σ’ αυτό το σημείο της ακινησίας και κοιτάξτε μέσα σας για την απάντηση, στο τρίτο μάτι. Ζητήστε να σας καθοδηγήσει η ανώτερη μορφή σοφίας, η καρδιά σας, ο Μάρτυρας που έχετε μέσα σας. 

Κάντε απλές ερωτήσεις στον εαυτό σας: 

Τι είναι αυτό που πραγματικά θέλω; 

Τι φο­βάμαι; 

Τι θα συμβεί αν επιλέξω να πω ναι ή όχι; 

Είμαι διατεθει­μένος να δεχτώ τις συνέπειες κάθε επιλογής; 

Τι είναι αυτό που θέ­λει η καρδιά μου και που για μένα αξίζει περισσότερο; 

Αν δεσμευ­τείτε σ’ αυτή τη διαδικασία διερεύνησης και προσπαθήσετε να φτά­σετε στη λύση με απόλυτη ειλικρίνεια και θέληση, θα βρείτε τη δι­αύγεια και τη γνώση.

Διαισθητικά, γνωρίζουμε τις απαντήσεις στα περισσότερα από τα διλήμματά μας. Το μόνο που χρειάζεται είναι να ξεπεράσουμε το επίπεδο του εσωτερικού διαλόγου και να βρεθούμε στο σημείο όπου οι απαντήσεις είναι απλές και εμφανείς. 

Αυτή η πορεία είναι η άσκη­ση που κάνουμε στο έκτο τσάκρα, ο διαλογισμός του Μάρτυρα του Ουράνιου Νου (Εσωτερικός Παρατηρητής).

Η αλήθεια μας και ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρινόμαστε στον κόσμο αλλάζουν κάθε στιγμή. Η Τάντρα του Ουράνιου Χορού μας διδάσκει την επίγνωση της ύπαρξης, πέρα από την κρίση «καλό» ή «κακό». Αυτή η επίγνωση δεν διαιρεί ούτε απορρίπτει. Περικλείει τα πάντα. Μας δίνει τη διαύγεια και την ελευθερία που χρειαζόμα­στε για να επιλέξουμε την αλήθεια μας και να γίνουμε αυτό που εί­μαστε.

Margot Anand

“Η Τέχνη της Καθημερινής Έκστασης”